Heuvelrughike etappe 1
Het wandelen van de Heuvelrughike staat al een tijd op mijn wandel lijstje maar voor het wandelen van deze eerste etappe heb ik gewacht tot de heide bloeit. Op deze etappe wandel je namelijk door meerdere heidegebieden en die zijn nu eenmaal het mooist in augustus en september. Een wandeling door de paarse heide is elk jaar weer een feestje. Één van de mooiste dingen van de zomer als je het mij vraagt.
→Lees ook mijn tips voor de mooiste heidewandelingen van Nederland.
Een perfecte dag voor mijn eerste wandeling op de Heuvelrughike
Het belooft een zonnige dag te worden met een beetje bewolking. Ideaal voor deze eerste kennismaking met de Heuvelrughike. Omdat het een lijnwandeling is en ik ook bij mijn tante in Laren langs wil gaan is het even plannen. Uiteindelijk parkeer ik de auto bij het Sint Janskerkhof en pak bus 108 die voor Museum Hofland stopt. Deze brengt me in een klein half uur naar het busstation van Huizen.
Onderweg geniet ik van een stukje jeugd nostalgie. Hier zat ik op school, hier fietste ik, sportte ik en liep ik mijn krantenwijk. De enorme huizen langs de route zijn prachtig. Vanaf het busstation in Huizen loop ik richting de haven waar de eerste etappe van de Heuvelrughike start. De zon laat zich helaas nog niet echt zien maar de temperatuur is lekker.
Een stukje geschiedenis op de Heuvelrughike
Vanaf de parkeerplaats begint de route met een klein rondje door de oude haven van Huizen en langs de historische kalkovens.
Het oude dorp Huizen kent een geschiedenis van visserij en kalkindustrie. De Huizer kalkovens van het tegenwoordige Fletcher de Kalkovens waren in gebruik van 1918 tot halverwege de jaren 70. Hier werden schelpen tot schelpkalk gebrand en uiteindelijk gebruikt als metselspecie. Na het aflopen van de vraag zocht men naar een nieuwe inrichting en uiteindelijk werden de kalkovens omgebouwd tot een een evenementen en feestlocatie. De torens zie je al van ver boven alles uitsteken.
Fletcher De Kalkovens is het startpunt van de Heuvelrughike etappe 1
Wandelen langs het Gooimeer
Vanuit de haven wandel je binnen no time een klein pad op. Hier loop je langs een beschermd natuurgebied en het Gooimeer. Ik bof, de braamstruiken staan vol met rijpe, zwarte bramen, jammie! Hier ga ik die Heuvelrughike wel mee trotseren 🙂
Na een tijd verlaat ik het pad en passeer ik een hek waarbij ik het Goois Natuurreservaat binnen wandel. Niet veel later begin ik aan een kleine klim naar de top van de Aalberg. Vanaf hier heb je een fraai uitzicht op het Gooimeer en de Flevopolder aan de overkant van het meer. Het blijft bijzonder om te bedenken hoe men hier van de zee land heeft gemaakt.
Op het wandelpad langs het Gooimeer
Pietamientjes!
Vanaf de Aalberg heb je een goed uitzicht op het Gooimeer en Flevoland
Heide op de Heuvelrughike
De Heuvelrughike gaat met een boog om Huizen heen. Ik wandel door kleine stukjes bos en langs met wilde bloemen omzoomd akkerland. Op een enkele tractor na kom ik niemand anders tegen en bereik in de eerste van diverse heidegebieden van deze route, de Limitsche Heide.
De heide langs de verschillende etappes van de Heuvelrughike is één van de redenen waarom ik juist vandaag hier wandel. Wanneer de heide in bloei staat is elk jaar een beetje anders. Maar dit jaar is 10 augustus perfect en de wereld al lekker paars. Jammer dat de zon er nog steeds niet door wil komen want dat maakt de kleuren en geuren nog een stuk fijner. Niet getreurd denk ik, terwijl ik door het stuifzand loop, er komt nog veel meer heide aan op de rest van deze Heuvelrughike etappe.
Wandelen op de rand van bos en akkers
Op de Limitsche Heide
Wandelen over uitgestrekte heidevlaktes
Het pad volgt de rand van de heide met de bosrand aan de rechterkant. Aan de rand van de heide staan diverse huizen en met wat fantaseren zie ik mezelf daar al lekker in de tuin zitten om van de bloeiende heide te genieten. Uiteindelijk wandel ik richting een doorgaande weg die ik oversteek. Daarna bereik ik via het het klaphek aan de overkant de Nieuwe Bussumerheide.
Nieuwe Bussumerheide, Vliegheide, Tafelbergheide, Blaricummerheide..... Heuvelrughike etappe 1 rijgt diverse heidegebieden via kleine stukjes bos aan elkaar. En het is de heide die de show steelt op deze etappe van de Heuvelrughike. Zeker nu langzamerhand de zon er een beetje door piept en de bijen beginnen te zoemen.
Langs de brede beukenlanen in de kleine stukjes bos groeien opnieuw diverse braamstruiken en ik zie menig wandelaar genieten. "Eigenlijk mag het niet meer, bramen plukken" zegt een man tegen mij. "Voor de vogels en zo, maar een paar.... ze zijn zo lekker nu".
Bloeiende heide genoeg vandaag op Heuvelrughike
Wandelen door kleine stukjes bos
Begrazing op de heide
Diverse van de heidegebieden langs deze etappe van de Heuvelrughike worden begraasd. Door diverse soorten runderen maar ook door een schaapskudde. Soms is dat het hele jaar door, soms periodiek. Ik passeer diverse bordjes waarop informatie staat voor hondenbezitters. Op die bij de Vliegheide staat dat de honden nu los mogen, verderop lees ik dat ze aan de lijn moeten en later dat er geen hond mee mag. Best lastig al die verschillende regels lijkt me.
Steek jij nu je tong naar mij uit?
Net te laat voor de schaapskudde
Toen ik aan mijn tante vertelde dat ik de Heuvelrughike ging lopen vroeg ze me de groetjes te doen aan de schaapherder. "Het is een dochter van mijn vriendin". Helaas ben ik nét te laat bij de Blaricummerheide want om 4 uur is de kudde in de schaapskooi gelaten en de schaapherder is al vertrokken. Jammer want ik geniet er altijd wel van, zoals die keer op de Ermelosche heide toen ik schaapherder Marion met haar hond Benji en de schaapskudde tegenkwam.
Elke dag tegen 4 uur kun je de schaapskudde hier zien binnenkomen
Natuurbrug Laarderhoogt
Omdat ik al wat later ben wandel ik gelijk door richting de A1. Deze grote horde passeer je via een wandel- en fietspad over Natuurbrug Laarderhoogt. Tijdens het wandelen gluur ik regelmatig even naar de andere kant van de natuurbrug in de hoop wat wild te zien maar helaas....geen geluk.
Aan de andere kant van de A1 wandel ik weer door het bos, helemaal alleen. Af en toe hoor ik het roffelen van een specht op het dode hout. Terwijl ik in stilte over het bospad wandel bedenk ik me dat dit toch wel een ideaal tijdstip is om een ree te spotten. En ik heb het nog niet gedacht of er ritselt iets naast me. Een jonge reebok die zich snel uit de voeten maakt als hij me ziet. Wat gaaf! Jammer dat hij te snel in het struikgewas verdwijnt om een foto te kunnen maken.
Het mooiste heidegebied van de Heuvelrughike
Nog nagenietend bereik ik uiteindelijk één van mijn favoriete heide gebieden rond Hilversum en Laren: de Westerheide. Hier heb ik vroeger zo vaak gewandeld en gespeeld toen ik nog op Laar en Berg zat en met mijn neefjes en nichtjes. We bouwden er grote boomhutten van takken. De laatste keer dat ik hier wandelde is alweer even geleden toen ik met een groep het Voetstappenpad liep. Deze rondwandeling wordt aangeduid door bordjes met voetstappen en is ook erg mooi! Tijdens die wandeling kwamen we ook de Schotse Hooglanders tegen. Ik ben benieuwd of ik die vandaag nog zie.
Doodwegen rond het Sint Janskerkhof
Op deze etappe van de Heuvelrughike wandel je ook over één van de doodwegen in het gebied. Deze, van origine rechte kerkwegen door de heide, waren in gebruik als kortste weg vanuit de diverse nederzettingen naar het kerkhof. Ze werden gebruikt tijdens Katholieke begrafenissen op het Sint Janskerkhof. Ook diverse van mijn familieleden liggen op dit kerkhof begraven. Prachtige, brede paden dwars door de heidevlaktes.
Op de Westerheide vind je veel kaarsrechte wandelpaden
Een reebok en Schotje Hooglanders, het toetje van de Heuvelrughike
De heide is enorm breed en wordt door diverse paden doorkruist. Ik wandel met een gps bestand van de Heuvelrughike op mijn telefoon, wel zo makkelijk. De zon is er nu helemaal door en ik loop enorm te genieten en dat wordt alleen nog maar beter. Ineens zie ik iets voor me dwars door de heide rennen. Het is een reebok die geschrokken is van andere wandelaars en de rust opzoekt. Er is tijd genoeg om te kijken én een paar foto's te maken.
Niet veel later kom ik ook nog de Schotse Hooglanders tegen. Ze staan, hoe kan het ook anders, dwars op het pad bij een wandelbankje. Terwijl ik er met een boog omheen loop zoek ik een mooi plekje om wat foto's te maken. Dankzij de telelens kan ik genoeg afstand houden. Wat een verrassing en wat een mooi toetje van deze dag op de Heuvelrughike.
Officieel gaat deze eerste etappe van de Heuvelrughike nog via de Zuiderheide naar het Laarder Wasmeer en Anna's Hoeve. Voor mij stopt het bij 15 kilometer. Ik heb een afspraak in Laren om een hapje te eten en bij te kletsen met mijn tante. Wat een mooie wandeling, dat smaakt naar meer!
Prachtig die reebok op de Westerheide
Schotse hooglanders op de Westerheide bij Laren