Mijn start van de etappe Ommen Hellendoorn
De Pieterpad etappe Ommen Hellendoorn start officieel aan de zuidkant van Ommen. Het eerste stuk gaat langs een drukke weg en daarom kies ik voor een alternatieve start bij het iets verderop gelegen treinstation van Ommen. Zo wandel ik gelijk via de rustige buitenwijken van Ommen de natuur in en ik ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb.
Al wandelend stel ik me voor hoe het is om in zo'n mooie boerderij en zo dicht bij de natuur te wonen. Daarnaast grijp ik regelmatig naar mijn waterflesje want het is al behoorlijk warm aan het worden en dan is het drinken geblazen.
Wie wil er ook in Ommen wonen?
Drie bergtoppen op deze Pieterpad etappe
Op de Pieterpad etappe Ommen Hellendoorn wandel je over 3 bergtoppen en het duurt niet lang voordat de eerste berg in zicht komt. Via een fraaie aanlooproute dwars door de heide kom ik bij de uitkijktoren. Het is een aardig klimmetje maar daar krijg je wel wat voor terug want het uitzicht op de heide en bossen van de Besthmenerberg is fenomenaal. Echt een plek waar je eindeloos lang kunt zitten om gewoon wat over het landschap te staren maar ik "moet verder" .
Vrijheid
Langs de route herinnert het gedenkteken van concentratiekamp Ommen aan het oorlogsverleden van de regio. Het blijft bijzonder wanneer je bedenkt dat je via het Pieterpad nu zo lekker vrij door de bossen kunt wandelen. Niet lang daarna steek ik 2 doorgaande N-wegen en de Beneden Regge over. Op naar berg nummer 2 van deze etappe!
Eindeloze vergezichten vanaf de Besthmenerberg bij Ommen
De Beneden Regge kun je ook vanuit de kano bekijken
Werk aan de winkel
Via het open heidelandschap wandel ik naar de mooiste berg van deze Pieterpad etappe; de Archemerberg. Er wordt druk gewerkt lees ik op het bord. Een deel van de heide wordt geplagd en ontdaan van boompjes om de heide weer beter te laten groeien. Ik hoor de zagen loeien en het zachte knagen van de schapen terwijl de herdershonden aan de slag zijn om de schaapskudde in toom houden. Hier wordt hard gewerkt.
De mooiste berg tussen Ommen en Hellendoorn
Tot ik bij de klim naar boven kom vind ik het kale landschap een beetje tegenvallen maar daarna wordt het steeds mooier. Via mulle zandpaden en diverse trappetjes kluun ik onder een zinderende zon door de paarse heide naar de top. Eenmaal boven op de top van de Archemerberg is het genieten van het panorama dat slechts verstoord wordt door de windmolens in de verste verte. Dit is mijn favoriete plekje van deze Pieterpad etappe.
Het laatste trapje naar de top van de Archemerberg
Een schaapherder mét uitzicht
En ik ben niet de enige die geniet, "prachtig hé" zegt een man met camera, "En als je over dat heuveltje daar klimt staat er ook nog een heel leuke schaapherder die van een boomstam gemaakt is. mét uitzicht". Na zo'n enthousiaste boodschap moet ik natuurlijk ook even dat heuveltje over piepen voor ik mijn route weer vervolg. Op zoek naar de koelte van de schaduwrijke bospaden en een lekker bankje voor een klein hapje.
Door het bos naar de Lemelerberg
Hoe mooi de heide ook is, ik ben blij dat ik weer op schaduwrijke bospaden kan wandelen en wat af kan koelen. Het pad gaat wat omhoog en omlaag en de begroeiing is gevarieerd. Een wandelbankje kom ik helaas niet tegen, wel een oude boomstronk waar ik even lekker op ga zitten. Daarna wandel ik door naar Lemele waar ik een pannenkoek hoop te kunnen eten maar helaas blijkt het restaurant bij aankomst gesloten, dat is balen!
Gelukkig heb ik genoeg fruit en brood bij me om de dag door te komen en eindigt deze etappe in het centrum van Hellendoorn waar horeca is. Verandering van spijs doet eten, of zoiets.......
Natuurlijk Pieterpad bankje 🙂
Hete en stoffige zandpaden
O wat is het afzien op het volgende stuk van deze Pieterpad etappe. Niet alleen gaan de volgende kilometers van Ommen richting Hellendoorn door open landschap ook is er nog eens geen drol te zien of beleven. Er lijkt geen eind te komen aan de lange, rechte zandpaden tussen de akkers.
Ik passeer een boerderij en wil bijna aanbellen en vragen of ik me aan kan sluiten bij de kinderen en ook in het zwembad mag rond spetteren. In plaats daarvan stof ik verder en ben dolblij als er na een kleine 3 kilometer eindelijk weer wat bos in zicht komt.
Een aangename afleiding op het lange zandpad bij Hellendoorn
De laatste kilometers
Eenmaal in het bos aangekomen is het nog een klein stuk wandelen tot het eindpunt van de etappe. De hitte en het lange rechte stuk hebben hun tol geëist want ik heb helemaal geen zin meer om verder te lopen. Stiekem vraag ik me af waarom wandelaars de etappe tussen Ommen en Hellendoorn zo mooi vinden, maar misschien is het de vermoeidheid die me parten speelt. Mijn favoriete etappe is die van Hellendoorn naar Holten die ik gisteren wandelde.
Terug in Hellendoorn
Al mijmerend gaan de kilometers uiteindelijk toch voorbij en dan sta ik "ineens" in het centrum van Hellendoorn waar ik mijn droge keel ga verwennen met een lekker ijsje én een hapje eten. Na vier dagen wandelen op het Pieterpad komt er een eind aan mijn nieuwste Pieterpad avontuur. Op naar de volgende etappes!
→Het gps bestand en meer info over de etappe vind je op deze pagina.
