Klimmen naar een hoge duintop
Nadat we onze camper geparkeerd hebben lopen we naar het bezoekerscentrum waar het gezellig druk is. In de zandvlakte spelen kinderen en er zijn diverse wandelaars. Enkele minuten later beginnen we aan de eerste klim van vandaag en betreden we een lange trap naar een hoge duintop. Even doorzetten, maar dan heb je ook wat. Vanaf de hoge duin wacht ons een fraai uitzicht op Schoorl en het omringende gebied.
Bij het uitkijkpunt staan best veel mensen dus na een korte blik lopen we weer verder. Dwars over de duin door het stuifzand. Over een met wortels bedekt pad wandelen we aan de andere kant van het duin weer naar beneden. We zijn pas net begonnen met de wandeling maar ik ben nu al verliefd op de Schoorlse Duinen. Hier voel je echt de kracht van de natuur!
→Tip: wandel door de hoogste duinen van Zeeland tijdens de Trage Tocht Zoutelande
Hoogteverschil in de Schoorlse Duinen
Al keuvelend wandelen we verder. Hoewel we een stuk afgedaald zijn is er nog steeds een behoorlijk hoogteverschil in het landschap. Ons wandelpad is vlak en gaat door het dennenbos maar beneden ons zien we diverse stuifzandvlaktes en nog meer naaldbos. En juist dat hoogteverschil maakt een wandeling voor mij altijd bijzonder. Na een tijd verlaten we het deel met bos en komen in een meer open duinlandschap, thuis van de grote stuifvlaktes.
Hoogteverschillen in de Schoorlse Duinen
Stuifduinen en duinmeren
Onze spieren worden lekker aan het werk gezet want ook op het volgende deel van de Boswachterspad is het klimmen en dalen. Daarbij lopen we ook regelmatig door het stuifzand, heerlijk! In de stuifvlakte geniet een gezin van het zonnetje, iets verderop komen we een ander gezin tegen. Zij hebben grijpers bij zich en de kinderen rapen vol enthousiasme ieder stukje zwerfafval dat ze in de duinen tegenkomen. "Heb je al veel verzameld"? vraag ik. "Een halve zak vol al" is het enthousiaste antwoord. Respect voor de natuur; jong geleerd, oud gedaan.
Op het lage deel van de vlakte wandelen we langs een mooi duinmeer. Daarna gaat het opnieuw het stuifzandgebied in maar er is niet alleen zand. Ook groeit er heide, wat dennen en vinden we grote stukken met de meest prachtige mossen. Om ons heen wordt het steeds rustiger. Slechts één ander stel dwaalt voor ons door de duinen. Schoenen in de hand, op de blote voeten in het mulle zand.....
Duinmeer in de Schoorlse Duinen
Prachtige mossen in de Schoorlse Duinen
Struinen door de duinen
Terwijl we langzaam aan dwars door de duinen wandelen houden we steeds zicht op de laatste duinenrij aan onze rechterhand. Er zitten een paar hele hoge jongens bij en ik moet me inhouden om niet die kant uit te wandelen en de toppen te beklimmen. De wandelroute is goed te volgen via de paaltjes met witte pijlen en draait uiteindelijk af waarbij we door de laatste duinenrij steken en het strand bereiken. We moeten lachen om het bordje van het strandpaviljoen. Hier zie je weer goed hoe krachtig de elementen zijn.
When nature takes over....
Een strandwandeling
Het boswachterspad mag dan wel stuifduinentocht heten maar er zit ook een flink stuk over het strand in de wandeling. Met de zon op onze gezichten en de wind van achter is het super wandelen. De jas kan zelfs uit!
Het strand bij Schoorl is enorm breed en we wandelen zo dicht mogelijk bij het water. Lastig dat de palen met pijltjes strak langs de duinen staan en dan ook nog maar enkele. Daardoor moet je goed blijven opletten bij welke strandopgang je weer de duinen in gaat.
Een bijzondere strandpaal, ik houd er wel van!
En ook hier mijn favoriete golfbrekers al zijn het er niet zo veel als in Zeeland
Bekend terrein
Aan de andere kant van de duinenrij wacht ons nog een klim naar een hoog uitkijkpunt. Ineens overvalt ons een "aha-erlebnis", hier waren we al eerder tijdens de Trage Tocht Bergen, toch? Een korte blik op de kaart bevestigd ons vermoeden want we zitten precies ter hoogte van Bergen. We dalen af en wandelen via bekende paadjes door de duinen, langs heide en bos met bloeiende gele gaspeldoorn slechts af en toe gepasseerd door een andere wandelaar. Daarna gaan we links in plaats van rechts en begint het laatste deel van de wandeling in de Schoorlse Duinen. Door de bossen richting Schoorl.
Weer richting Schoorl
Op het laatste deel van de route wandelen we weer meer door het bos, naaldbomen worden afgewisseld door beuken en berken. Heuvel op en af, over van die fijne zandpaden. We merken aan onze benen dat het een pittige wandeling is, die hebben wel zin om te stoppen met wandelen. Op dit soort wandelroutes missen we deze winter wel dat gezellige terrasje om even te zitten en wat te drinken want dat breekt een lange wandelroute.
Uiteindelijk bereiken we na nog een half uur moe, maar voldaan het Buitencentrum Schoorlse Duinen weer. Nog iets verder en dan kunnen we in de camper onze schoenen uittrekken. Tevreden kletsen we nog even na en rijden dan weg, op naar het volgende (wandel) avontuur.
