Suriname bestaat voor het grootste deel uit jungle en het kan ook niet anders dan dat je een aantal dagen het groen van het Amazonewoud induikt als je er bent. We hebben een prachtig onderkomen gevonden; het Kabalebo Nature Resort.
Broccoli en rivieren
’s Morgens staan we op het binnenlandse vliegveld “Zorg en Hoop” van Paramaribo en worden opgevangen door de crew van de vluchtmaatschappij Gum Air. Even een drankje, kennismaking met de piloot en de 8 medereizigers en dan stappen we in het vliegtuigje dat ons al snel wegvoert van Parimaribo.
De stad gaat bijna direct over in groen, broccoli noemen ze het hier en als je kijkt lijkt het woud inderdaad op grote stuiken broccoli. Af en toe steekt er een felle gele of paarse pluim bovenuit en grote rivieren glinsteren ons uit de diepte tegemoet. Mijn enthousiasme groeit met de minuut en al veel te snel gaan we de daling weer inzetten.
Complete stilte
Na een klein uurtje vliegen landen we op de privé airstrip van Kabalebo en worden ontvangen door Vivian. Met haar cowboyhoed tegen de felle zon heet ze ons van harte welkom en na het inchecken in onze kamers legt ze het e.e.a. uit over het gebied waar we zitten en wat er allemaal te doen is. Het resort ligt aan de Kabalebo rivier en het dichtstbijzijnde dorp ligt op ongeveer 250 kilometer afstand. Alles wat er aan eten en andere spullen is wordt in- en ook weer uitgevlogen met de vliegtuigjes waar ook de gasten mee komen.
Elke avond en ochtend is er radiocontact met het hoofdkantoor in de stad maar verder ben je hier op jezelf aangewezen. Terwijl wij genieten van onze lunch wordt de rest van het vliegtuig uitgeladen en vertrekt het uiteindelijk met een aantal andere gasten. Als het laatste geronk wegsterft is het helemaal stil, geweldig!
Welkom in de jungle!
’s Middags stappen we in een korjaal en varen naar de Mooi Mooi watervallen. Om ons heen vliegen diverse vogels tussen het groen. We leggen aan en moeten nog een drie kwartier lopen voor we bij de watervallen zijn. Onze gids Kearon komt uit Brits Guyana en blijkt een enorme natuurliefhebber die zelf opgegroeid is in de jungle. Hij ziet ieder klein rupsje, miertje en ontdekt ook diverse schorpioenen.
Na de warme wandeling lokt het water maar we mogen alleen in het bovenste deel van de watervallen zwemmen. In het onderste deel zitten enorme zwarte Electric Eels, een soort grote palingen die stroom opwekken en je dus een flinke shock kunnen geven. Zelf hadden we deze absoluut niet gezien tussen de rotsen. Als we even later ook nog een kaaiman zien in de onderste plas is de boodschap duidelijk: welkom in de jungle, dit is ons terrein!
Na de avondmaaltijd besluiten we met z’n tweetjes nog even naar de oever van de rivier te lopen. Ik ben helemaal verzot op Capibara’s en die zitten geregeld aan de oevers in de nachtelijke uurtjes. Zo in het pikkedonker blijkt mijn zaklantaarn toch niet zo geweldig veel licht te geven en is het reuze spannend. Na een tijd zien we een donkere bobbel in de buurt van het water en zien niet goed wat is het. “Zou het een kaaiman zijn?” vraagt Frank. We proberen nog iets dichterbij te komen maar al snel slaat bravoure om in voorzichtigheid, terug naar de veranda bij onze kamer waar we nog lekker loungen en de geluiden in ons op nemen.
’s Morgens vroeg worden we om vijf uur gewekt door een enorm spektakel aan de overkant van de airstrip. Een grote groep brulapen blijkt flink veel kabaal te kunnen maken. Dat is nog eens een effectieve wekker!
We maken vandaag een wandeling naar de top van de Misty Mountain. We zien wat slangetjes, vlinders en veel ander klein grut. We maken een stop om bij een waterval te zwemmen en daarna gaan we terug. Het dierenleven valt ons erg tegen op deze wandeling en de terugweg naar beneden is daardoor ook wel wat saai.
’s Middags liggen we met een boekje aan het zwembad en lopen naar het eind van de airstrip. Daar zien we een groep zwarte apen en een paar spechten met een felle rode kop.
Nachtelijk spektakel en de natuurlijke wekker
Tijdens het avondeten besluiten we met 6 man op pad te gaan op zoek naar de Capibara’s en als iedereen zijn zaklantaarn heeft opgehaald struinen we een tijd in het donker rond. Boven ons een prachtige sterrenhemel en op de landingsbaan heel veel kikkers en padden. Af en toe lichten er een paar oogjes op en die blijken van nachtzwaluwen te zijn, mooi om die eens te zien. Als we teruglopen naar onze kamer die iets verderop in een tweede gebouw ligt zien we nog een possum in de struiken. Hij kijkt ons nieuwsgierig aan en is niet bang. Dit resulteert in een zoektocht naar verdere bewoners van het woud, maar na een uur opgewonden rond te hebben geslopen moeten we de conclusie trekken dat dit het was voor vandaag. De komende dagen wordt ons codewoord capibara, helaas bijft het alleen bij woorden want ze laten zich niet aan ons zien.
3 uur…..brulapen.
5 uur……brulapen.
Met een kopje koffie zien we de zon opkomen en horen hoe de jungle gaat leven. De eerste groep papegaaien vliegt krassend over.
Fish spa in het paradijs
Vandaag gaan we de hele dag met een boot op pad. Eerst worden er een paar piranha’s gevangen. Dit gaat verbazingwekkend snel. Het restafval van het ontbijt wordt in de rivier gegooid en daar komen ze op af. Giovanni zal ons eens laten zien hoe dat vissen gaat; de hengel wordt in het water gegooid en een paar tellen later heeft hij al beet.Bizar om te horen dat deze gevreesde vleeseters straks zelf worden gebruikt om vis mee te vangen, ze schijnen heel lekker te zijn.
Naast ons kleine groepje van 5 man gaat er een ” boots” mee en ook Kearon is er weer bij. We varen een heel stuk stroomopwaarts en passeren diverse stroomversnellingen. Naast de rivier is een grote muur van groen. We zien een groep Kapucijnaapjes en op een zandbak ligt een kaaiman. Bij een brede plek met rotsen kunnen we niet verder. We settelen ons op een eilandje, er zijn klapstoeltjes en een grote koelbox met de lunch en drankjes. Het water lokt en al snel liggen we tussen de rotsen te genieten. Af en toe komen er wat kleine visjes aan onze voeten en benen kriebelen; het lijkt wel een fish spa! Telkens komen er prachtig gekleurde papegaaien overvliegen die met veel kabaal in de bomen aan de overkant van het water gaan zitten, echt een paradijsje hier.
Op de terugweg laten we ons met de stroming meedrijven. Een gezin van ottertjes steekt over en als we dichtbij komen verdwijnen ze snel in het hoge gras. Af en toe moet de motor even aan, maar hij gaat zo vaak als mogelijk uit om de stilte goed in je op te kunnen nemen.
Na het avondeten maken we nog een nachtwandeling. De tocht is reuze spannend want je weet nooit wat er allemaal vlak naast je in de struiken zit. Helaas zien we niets van de grotere dieren die er hier zijn maar wat we wel zien zijn veel spinnen waaronder tarantula’s, slapende vlinders (grappig), schorpioenen en een uiltje. Tja, de natuur laat zich niet dwingen.
Peddelen op de Kabalebo rivier
Op onze laatste ochtend gaan we met een ander stel een kanotocht maken. We worden met de korjaal een heel stuk stroomopwaarts gevaren en in een rustige zij arm van de rivier stappen we uit. Terwijl wij peddelen zien we de korjaal af en toe in de verte en als er een stroomversnelling is wacht hij ons even op en kijkt of we daar netjes doorheen komen. We zijn nog niet zo lang aan het peddelen of we zien en horen en hele grote groep doodshoofdaapjes die zich van boom tot boom bewegen. Met een grote elegantie worden er enorme sprongen gemaakt tussen de bomen en kleine kwetter geluidjes vullen onze oren. We varen een tijd met ze mee voordat we weer verder gaan. Wat is dit heerlijk.
In één van de lage takken net boven het water ontdekken we een 3-tenige luiaard die in een gezapig tempo weer omhoog klimt. Prachtig, wat een mooi einde aan een geweldig verblijf.
Afscheid nemen
Na de lunch is het tijd om afscheid te nemen en stappen we weer in ons vliegtuigje. Onder ons de broccoli en de rivier en de lucht is vol met wolken en regenbogen. We vliegen er kundig omheen en landen helemaal tevreden weer op “Zorg en Hoop”. Nu maar eens zoeken of we die pot met goud kunnen vinden en dan weer snel terug naar Kabalebo!