Emigreren naar Suriname

Emigreren naar Suriname

Emigreren naar Suriname was een roeping voor Anja en haar gezin maar ondanks de goede ervaring besloot het gezin na een aantal jaren weer te remigreren. Lees het persoonlijk verhaal van Anja over wonen en werken in bijzonder Suriname.

Emigreren naar Suriname

Hi, ik ben Anja, 38 jaartjes jong en moeder van een zoon (inmiddels 18) en een dochter (bijna 16). Sinds bijna 20 jaar getrouwd met de liefste man ter wereld (dat zal elke vrouw wel van haar eigen man zeggen, maar ik weet zeker dat ik een lot uit de loterij heb gehad).

In 2004 zijn we naar Suriname vertrokken vanuit een roeping. We gingen oorspronkelijk met een aantal christenen naar Suriname om hier een kerk te stichten. Voor ons werkte dit echter al snel niet meer (waarom het wiel opnieuw uitvinden), dus wij hebben ons teruggetrokken en zijn ons eigen ding gaan doen.

Emigreren naar Suriname

Verschillende culturen

Suriname is een prachtig land met diverse culturen. Het verschil tussen rijk en arm valt hier duidelijk op. Je kunt door een wijk rijden en van de ene verbazing in de andere vallen. Er staan kastelen van huizen naast piepkleine krotten die van ellende bijna uit elkaar vallen. En ook dat hoeft niet per se te zeggen dat de inwoners ervan arm zijn. Het kan zomaar gebeuren dat er een hele dure wagen voor de deur staat. De verschillende culturen (Hindoestanen, Creolen, Indianen, Javanen en Boeroe’s, de nazaten van Nederlandse boeren) leven ogenschijnlijk vredig naast elkaar.

In de stad staan ook een synagoge en moskee vredig naast elkaar. Toch is niet alles pais en vree. Er is nog veel argwaan naar elkaar toe en gemengde relaties zijn ook nog lang geen gemeengoed. Sterker nog, in veel gevallen wordt dit niet geaccepteerd. De laatste jaren is er echter vanuit de jongeren een kleine kentering te zien en zie je steeds meer gemengde relaties.

De behulpzaamheid van mensen is geweldig (geldt misschien niet zo zeer voor ambtenaren) en mensen zijn overwegend vriendelijk. Het chaotische in dit land heeft ook zijn charmes. Bovendien is er nog enigszins sociale controle. Waarden en normen zijn weliswaar aan het afnemen, maar over het algemeen zijn deze nog bijzonder hoog aangeschreven.

Verder is het weer altijd goed (gemiddeld 28-30 graden). Het is altijd 12 uur licht en 12 uur donker, ook heel prettig. Mensen zijn een stuk relaxter  en je bent nog echt mens geen nummer. Veel zou moeten, maar gebeurd in de praktijk niet. Belastingen op van alles en nog wat zijn er niet/worden niet gecontroleerd/niet nageleefd. Heffingen? Wat zijn dat? Dat maakt het land natuurlijk aantrekkelijk voor een breed publiek en aan alles zit een keerzijde.

Emigreren naar Suriname

Leestip: Verhalen en tips voor (emigreren naar) Suriname

 

De economische crisis.

Jaren geleden was het hier geweldig om te wonen. De sfeer relaxed, de prijzen goed, kinderen waren opgevoed en gemanierd, kortom: een klein paradijs op aarde. Mijn man verdient alleen in lokaal geld, maar ook dat ging goed. We hadden geen luxe maar voor ons was het goed zo.  Klein minpuntje: alle mannen denken hier dat ze geweldig zijn en zullen je als vrouw soms zelfs onomwonden zeggen dat ze met je naar bed willen. Vrouwen lopen ook graag uit voor hun man (dit is Surinaams voor vreemdgaan), dus wat dat betreft is het al zolang we hier wonen een rommeltje.

Sinds een aantal jaren is het echter minder leuk. De jeugd wordt steeds brutaler (mede dankzij de toegang tot internet, nu ook betaalbaar voor mensen die het minder breed hebben) en sinds 2015/2016 is het land in een economische crisis belandt. Mensen hebben jarenlang luxe gehad omdat alles betaalbaar was geworden. Dit is niet te vergelijken met Europese luxe, maar ineens kon je je een smartphone permitteren. Het internet was toegankelijk voor meer mensen, er was een bioscoop met betaalbare prijzen enz. en dat is nu ineens weg. Helaas wordt de vriendelijkheid minder door de crisis en mensen moeten zien te overleven

Zelfs de eerste levensbehoeften zijn voor veel mensen niet meer goed te betalen. Laat staan extra’s. Mensen die schulden hebben gemaakt (auto of hypotheek hebben genomen) kunnen het hoofd niet meer boven water houden en het land is in een neerwaartse spiraal terecht gekomen.

 

Een snelle achteruitgang

Binnen een paar jaar hebben wij het land kapot zien gaan. Wegen worden niet meer onderhouden, er worden demonstraties gehouden, de criminaliteit neemt toe enz. Dit alles zorgt er ook voor dat mensen momenteel massaal emigreren. Voor ons was dit gecombineerd met het feit dat de oudste nu naar de HBO gaat (en de jongste over 2 jaar) reden genoeg om te remigreren. Wij zullen vanaf begin juli dan ook weer terug zijn in Nederland.

Dit is bijzonder jammer. Onder andere omstandigheden waren we wellicht pas over 2 jaar weggegaan of zelfs helemaal niet. Suriname is namelijk een heerlijk land om te wonen. Het klimaat is fantastisch en ondanks alles zijn mensen over het algemeen heel vriendelijk en behulpzaam. Kom bijvoorbeeld maar met de wagen langs de kant te staan en je krijgt hulp van alle kanten en dat geldt niet alleen voor vrouwen. Bovendien is Suriname een van de groenste landen ter wereld. Het land is bijzonder vruchtbaar en dat merk en zie je overal

Wat kun je aan anderen aanbevelen als ze in Suriname zijn?

-Het binnenland schijnt onwijs mooi te zijn. Helaas moet ik zeggen schijnt, aangezien wij nooit naar het binnenland zijn geweest. Tours naar het binnenland zijn voor de doorsnee Surinamer namelijk niet betaalbaar. Een tripje van 5 dagen kost al gauw 500 Euro p.p. Of je moet met eigen vervoer gaan, maar dan moet je een zeer goede en stevige wagen hebben vanwege de deels slechte wegen. Bovendien is het niet raadzaam om eropuit te gaan als je geen verstand van auto’s hebt. Bij pech onderweg moet je jezelf behelpen.

-Er zijn tal van leuke plekken in het binnenland met watervallen, een berg en nog veel meer. De natuur en rust zijn geweldig. Buiten de stad kun je wel naar bepaalde vakantieoorden (Colakreek, White Beach en nog tal van andere plekken). Verwacht hier echter niet te veel van. Het water is overal donkerbruin/zwart (je ziet dus niet wat er onder water zwemt) en echte zandstranden om te liggen heb je hier evenmin (White Beach is kunstmatig gemaakt met wit zand).

-Wat je wel vanuit de stad kunt doen is een dolfijnentour boeken. Je trekt er dan op uit om dolfijnen te spotten.

-Met een beetje geluk kun je dolfijnen ook zelf zien als je bijvoorbeeld in Commewijne (Fort Nieuw Amsterdam, openlucht museum) bent.

emigreren naar Suriname

-Wil je ergens lekker eten? Ga dan naar de Waterkant (in de stad), eet bij het hotel (wel Europese prijzen), ga naar Sarina of Resa (Zuid Paramaribo).

-De schildpadden komen bewonderen tijdens het legseizoen is ook een ervaring op zichzelf. Helaas is het meest nabijgelegen strand waar schildpadden komen momenteel het toneel van zandafgravers, waardoor de beschermde schildpadden in het gedrang komen.

 

Waar moet je rekening mee houden als je wilt emigreren naar Suriname?

Mocht je een keer naar Suriname komen, let dat vooral op dat je niet beetgenomen wordt met prijzen. Blank staat voor Euro en dat is zeker in deze tijden alles. Je mag dan als toerist tien maal zo veel betalen als de doorsnee Surinamer. De woekerprijzen worden bovendien aangehouden voor trips naar het binnenland. Vind je een goedkopere aanbieder? Let dan op. Hier is een ieder vakman (al kunnen ze er werkelijk niets van) en een ieder kan je naar het binnenland brengen. Helaas laat de service vaak te wensen over en je moet dan ook niet raar opkijken als je een 3-sterren verblijf beloofd krijgt en de nacht uiteindelijk in een hangmat door moet brengen. Of dat je met een bus vervoerd wordt die het halverwege begeeft, je uit de boot moet en door het water verder moet...

Ik raad ook aan om niet bij elke tent te gaan eten. Vanwege de heersende onzekerheid is het raadzaam niet in de avonduren alleen rond te lopen/in lege straten te lopen of al te veel in het centrum rond te lopen buiten het gebied waar de toeristen komen.

Ben je een dierenliefhebber? Houd er dan rekening mee dat Suriname veel zwerfhonden kent (die vooral in de avonduren over straat lopen). Surinamers zijn helaas niet al te diervriendelijk dus een zwerfhond wordt nog wel eens geschopt/geslagen/weggejaagd. Zeg je hier iets van dan kun je een lading scheldwoorden verwachten. Dit was en is voor ons een groot obstakel, aangezien het hele gezin van dieren houdt. Door de jaren heen hebben we ook heel wat zwerfhonden opgevangen, deels gehouden, deels op zoek gegaan naar wel dat ene gouden nest waar ze welkom waren.

Zijn er dingen die je mist aan Nederland?

Eerlijk gezegd miste ik tot voor kort weinig aan Nederland en was het emigreren naar Suriname de juiste stap. Natuurlijk mis je je familie (schoonfamilie) en de mogelijkheden om met je kinderen uitjes te maken. Pretparken zijn hier niet er er is maar 1 dierentuin en musea heb je ook maar heel beperkt. Villa Zapakara is een kindermuseum, dan is er nog een muntenmuseum waar je zo doorheen bent, en het Maritieme Autoriteiten Suriname (een soort van scheepvaart museumpje) en dat was het. Ik mis de verscheidenheid aan restaurants, maar die laatste twee zijn vooral luxe problemen. Met mooi weer kun je je ook prima vermaken in je eigen tuin of bij de overburen die toevallig een groot zwembad hebben.

Doordat er echter zo veel verandert is hier merk ik toch dat ik verlang naar een land waar je gewoon alles kunt kopen wat je nodig hebt en wilt. Hier treedt nog wel eens schaarste van het een of ander op en dan sta je ineens bijvoorbeeld zonder kaas of boter. Supermarkten zijn hier ook heel chaotisch en er is lang niet zo veel verkrijgbaar als in Nederland.

Emigreren naar Suriname

Ons huis met het dievenijzer voor de ramen.

 

 

 

Als ik iets moet opsommen dat ik écht mis?

Het gemak waarmee dingen in Nederland geregeld kunnen worden. Hier moet je soms uren in de rij staan voor een simpele informatievraag over je stroom, als je geld nodig hebt en je moet naar de bank enz. Dingen online regelen bestaat hier niet of amper. Veelal moeten formulieren ook nog eens met de hand ingevuld worden en de bureaucratie is hier echt uitgevonden. Je wordt vaak van het kastje naar de muur gestuurd, bent een hele dag aan het rennen om er aan het einde van de middag achter te komen dat je nog geen steek verder bent dan toen je begon. En laten we maar zwijgen over het maken van afspraken...

Hoe de toekomst eruit ziet?

Zoals gezegd: wij waren niet van plan om zo snel te remigreren en tot op heden weten we niet of het definitief is of slechts een tussenstap. Of we weer terugkeren en nogmaals zullen emigreren naar Suriname of uiteindelijk toch weer elders belanden weten we ook nog niet. Feit is dat we vanaf juli weer terug zijn in Nederland en daar naar alle waarschijnlijkheid minimaal 6 jaar zullen blijven totdat de kinderen klaar zijn met hun opleidingen. Daarna zien we wel verder.

Voor een ieder die ook aan emigreren naar Suriname denkt, vooral met kinderen, heb ik een handig artikel geschreven op mijn blog: Emigreren met kinderen.




Dank je wel voor je verhaal Anja. Wij waren een paar jaar geleden 2 weken in Suriname. Ik vond het een fijn, relaxed land met vriendelijke mensen waar ik me welkom voelde. Het doet me zeer om te lezen dat het vanwege de crisis zo slecht met het land gaat. Ik hoop dat alles weer goed komt en het leven voor de mensen weer beter gaat worden.

Ben je door het verhaal van Anja nieuwsgierig geworden naar Suriname? dan vind je dit vast ook leuk om te lezen:

Goede herinneringen (foto Ivonne).

Hoe is het nu met Anja? Een update:

maart 2022

Wij hebben tot juli 2017 in Suriname gewoond en zijn toen geremigreerd. De keuze om te remigreren hebben we gemaakt omdat er na de middelbare school weinig mogelijkheden zijn voor een (betaalbare) opleiding. De kinderen wilden iets heel anders doen en dus leek Nederland een logische keuze.

Helaas hebben wij ons daarop verkeken. De kinderen zijn Nederland compleet niet gewend en opgegroeid in een heel andere cultuur als zogenaamde Third Culture kinderen. Mijn zoon is hier gestart op het HBO en heeft na twee verschillende opleidingen het opgegeven, omdat het toch niet was wat hij wilde en hij heel veel moeite heeft met de Nederlandse cultuur. Mijn dochter heeft haar Havo afgemaakt, maar heeft er na een tussenjaar voor gekozen om ook niet naar het HBO te gaan, maar beroepsgerichte opleidingen te volgen (online). Inmiddels vinden ze hun weg hier wel, al gaat dat bij mijn zoon niet van harte.

Mijn draai vinden

Voor mezelf kan ik helaas niet wennen aan Nederland. Dat heeft er in de eerste tijd voor gezorgd dat ik paniekaanvallen kreeg en veel gezondheidsklachten... Inmiddels heb ik ook elke herfst en winter zwaar vitamine D tekort met alle bijkomende klachten aan toe (waaronder hartklachten). Mijn man vond het allemaal best en ging snel weer mee met de flow.

Alhoewel we inmiddels allemaal onze draai hebben gevonden in de hectische Nederlandse maatschappij en ik mijn eigen bedrijf heb (writing wizards en twee goedlopend online magazines en een andere website) willen we toch niet hier blijven. Dat heeft met heel veel factoren te maken, maar vooral met het feit dat we verlangen naar warmte en een wat relaxter leven.

Remigreren vanuit Suriname of een ander land

Ben je van plan te remigreren? Denk er dan echt heel goed over na. Probeer het eerst eens door een half jaar of een jaar terug te komen en kijk of het echt is wat je wil. Neem ook de tijd om weer te wennen aan alle hectiek van het dagelijkse leven. Zijn je kinderen opgegroeid in een ander land? Houd er dan rekening mee dat het heel zwaar kan zijn voor ze.

Mijn dochter zei altijd: aan de buitenkant ben ik gewoon Nederlands, maar van binnen Surinaams en ik snap helemaal niets van hoe het hier aan toe gaat en mensen snappen mij ook niet. Onderschat een remigratie dus niet. Ook al ben je hier geboren en ben je Nederlands, in de jaren dat je weg was zijn hier veel dingen verandert en dat niet altijd ten positieve. Bij een remigratie sta je er ook alleen voor. Je krijgt geen hulp van de overheid en je hoeft niet te rekenen op steun. Je zult alles zelf voor elkaar moeten boksen (met hulp van familie en vrienden als je die hebt).

Heb je het vorige deel van Emigreren al gelezen? Hierin vertelt Aimée over haar leven in de Provence.

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je zelf ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl.

Geplaatst in emigreren, Suriname, Zuid-Amerika.

52 reacties

  1. Respect voor het delen van dit verhaal. Vaak zijn het toch super geslaagde verhuizingen, met een kleinigheidje als minpunt.
    Dit is een eerlijk verhaal waarin nadelen een duidelijk onderdeel vormen.
    Heel jammer dat je wel op vakantie kunt daat (met een flinke zak geld) maar dat je er als je er woont en werkt geen mogelijkheden hebt om het land echt te ontdekken (buiten de stad om).
    Hopelijk wordt de situatie in Suriname de komende jaren weer beter.
    Begrijpelijk ook om voor de vervolgopleidingen van de kinderen terug te komen.
    Ik wens jullie veel sterkte met de aanpassing terug in Nederland en het afscheid al dan niet tijdelijk van Suriname.

  2. Mooi verhaal! Verstandige keuze ook om weg te gaan als het onveiliger en minder goed leefbaar wordt. Wij hebben ook gezegd, als het echt te onveilig wordt om in Bogotá te wonen gaan we een andere plek zoeken. Binnen of buiten Colombia.

  3. Die herken ik allemaal. Alleen ben ik opgelicht en ben alles kwijtgeraakt.
    Inmiddels ben ik terug in Nederland na 40 jr
    in Nederland gewoond te hebben.
    Dit is mijn ervaring.

  4. Leuk om te lezen. Ik zou niet willen emigreren, maar zou Suriname wel graag een keer bezoeken. Helaas gaat het blijkbaar economisch niet zo best nu, daar hoor je hier eigenlijk niets over…best vreemd!

    • Ik riep het na het lezen van het verhaal tegen Frank. Wij zijn zelf in Suriname geweest en dan pik je sneller iets op over de bestemming omdat je er een band mee hebt. Ook ik was verbaasd om dit te lezen.

  5. Mijn man heeft een jaar in Suriname gewerkt, maar door tijdgebrek hebben we ook het binnenland niet kunnen bekijken. Nu wonen en werken we in een ander land. Hierna willen we graag weer terug, en er een tijdje wonen. Vooral genieten van de prachtige natuur en het heerlijke eten.

  6. Hi Anja, ik lees niks terug in jouw reactie over emigreren of wonen in Suriname mbt de gezondheidszorg.
    Kun je daar meer over vertellen of heb je daar niks mee te maken gehad tijdens jouw verblijf in Suriname?
    Gezondheid is toch een van de belangrijkste aspecten in een land.bijv
    – hoe zit het bij de ziekenhuizen?
    – zij. Er voldoende specialisten
    – is er voldoende medicatie
    -kun je ten alle tijden bij een arts?
    -gezien de kleine bevolking , zijn de ziekenhuizen vol?
    -word je geholpen als je financieel zwak staat?
    Ect ect.

    Ik Uw jouw reactie graag tegemoet

  7. Gezondheid zorg zeer slecht. Artsen zijn goed opgeleid hebben alleen niet de middelen om hun werk goed te kunnen doen. Hygiëne in ziekenhuis slecht.verpleging slecht. Medicatie moeilijk te krijgen. Land is failliet en kan dus niet veel importeren /kopen.

    • Hee Marcia,

      Mag ik vragen hoe je aan deze informatie komt over de gezondheidszorg in Suriname? Ik doe namelijk een onderzoek voor school over Suriname en remigreren naar Suriname. Mag ik eventueel e-mailen voor verdere vragen?

      Groetjes, Nikita

  8. Hi Marcia, het is eingelijk voor mij vragen naar de bekende weg,toch hartelijk dank voor het bevestigen. En net zoals Nikita ben ik ook hard bezig de informatie te bekrachtigen dmv een bron of i.d.
    Deze heb ik ook nodig ivm onderzoek.
    @ Nikita, kun je mij ook meenemen in jou correspondentie? Ik ben ook hartstikke benieuwd naar jou vragen, ervaringen en antwoorden.
    Mijn mail adres is : j.jadoenathmissier@gmail.com

    Hartelijk dank alvast.
    J.

  9. Prachtig verhaal van Anja. Maar voor “kerkleiders” om het zo te noemen,is het anders dan wanneer je geen leider ben van een kerkgemeente.
    Reactie op Sabine: ik ga vanaf 1977 naar Colombia en een tijdje in Bogotá en Boyacá gewoond.In elk land heb je problemen. Heb een tijdje ook in Suesca gewoond. In het begin rustig en veilig,maar nu heel anders. Heb ergens ook iets gelezen dat iemand opgelicht zou zijn. Niet een specifieke ras maakt zich hieraan schuldig!! Overal heb je zulke mensen.
    Had mijn huis in Suriname verhuurd aan een Hollandse wetenschapper. Ik dacht hij zal het wel goed doen in mijn huis. Wel,toen ik de huur opzeggen aan deze doctor M.S.H,was een enorm groot deel van mijn huisraad verdwenen. Na jaren kwam ik die vent tegen in Hazerswoude.
    Ach,heb veel levenservaring, Ook een Hollandse man die mij voor €.112.000,= heeft opgelicht niets getekend,ik vertrouwde hem blindelings.
    Komt hij te overlijden bij het Vlieland ziekenhuis in Schiedam. Bij de ingang aan een hartstilstand.

  10. Wij hebben er ook een tijdje gewoond maar ik zal het zeker niemand aanraden. Alles is er slecht: de wegen, de zorg, de bureaucratie, logistiek van bijvoorbeeld bevoorrading van supermarkten, apotheken ect. de infrastructuur van wegen, openbaar vervoer, de hygiëne van restaurants ect ect.

    En dan nog maar niet te spreken van de mentaliteit van de mensen. Man, man, wat ik daar allemaal heb gezien en meegemaakt. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. Een en al macho cultuur, criminaliteit ten top, corruptie bij de overheid.

    Wonen nu in Australie. Wat een verademing! Een westerse mentaliteit ipv een achterlijke luie macho cultuur.

    Wij raden het niemand aan!

  11. Ik heb met belangstelling uw ervaringen gelezen over Suriname en ben ontzettend verdrietig geworden om het feit dat u alle “surinamers”onder een kan scheert.

    u schrijft:
    Klein minpuntje: alle mannen denken hier dat ze geweldig zijn en zullen je als vrouw soms zelfs onomwonden zeggen dat ze met je naar bed willen. Vrouwen lopen ook graag uit voor hun man (dit is Surinaams voor vreemdgaan), dus wat dat betreft is het al zolang we hier wonen een rommeltje.

    ——————–
    U en ik, en samen met ons…. iedereen weet dat Suriname niets anders is dan een verzamelland van slaven uit verschillende landen. De “witte” mensen uit Holland weten het beter en dacht dat u dat ook beter wist.
    Suriname kent mensen van verschillende afkomst: Creools, Javaans, Hindoestaans, Chinees, Indiaan ( inheems) en zelfs japanners.
    ———————
    Mijn vrouw is blank en ja we hebben inderdaad met regelmaat last van aandacht van andere mannen, echter is dit NOOIT van een andere ras geweest dan Creools. Als u stelt dat u van alle mannen van verschillende rassen last had, dan bent u een leugenaar. Zelfde geldt ook over de vrouwen…., veelal Creools. Ik vind het schokkend dat u blanken tot de dag van vandaag alle Surinamers erbij lappen. Jullie blanken hebben al die mensen ( behalve de Indianen) naar Suriname gebracht en nu weet u het verschil niet meer?.

    Wij zeggen toch ook niet dat alle blanken pedo’s zijn? Wij veroordelen u toch ook niet?

    • De serie emigreren gaat over de ervaringen van geëmigreerde Nederlandse vrouwen. Zij vertellen hier hun persoonlijke mening zoals zij het land beleven en voelen en laten daarbij zowel mooie als minder mooie kanten van een land zien. Ik vind het vervelend om te horen dat je je gekwetst voelt.

    • Dank je wel voor je reactie. Helaas is de realiteit voor mij anders geweest. Ja, er zaten Creolen tussen, maar het waren ook hindoestanen die mij lastig vielen. Javanen en chinezen waren in de minderheid. De Surinaamse man is een macho, maakt weinig uit welke achtergrond hij heeft, dat is gewoon een feit. En de vrouwen die uitlopen zijn van alle achtergronden (ja, ik ken er genoeg en dat waren toevallig allemaal geen creolen).

      Ik weet heel goed het verschil tussen alle mensen en ga heus niet iedereen over een kam scheren, maar dit zijn mijn ervaringen. En eerlijk is eerlijk: na het lezen van jouw reactie krijg ik een heel vervelende nasmaak: het is een bepaalde groep mensen die het elke keer over Creolen heeft en deze van van alles en nog wat beschuldigd, maar ik kan verhalen vertellen over hindoestanen en javanen waar je oren van gaan tuiten.

      persoonlijk kijk ik niet naar iemands achtergrond, ieder mens is gelijk, maar je daden en karakter bepalen hoe ik naar je kijk. Ik heb geen enkel probleem met je: of je nou creool, indiaan, hindoestaan of wat dan ook bent. En dat is iets dat in suriname wel degelijk speelt: alles wordt in de schoenen geschoven van bepaalde bevolkingsgroepen, daarom is er geen eenheid in het land. In plaats van te zeggen: we zijn allemaal surinamers, nee dat zijn de creolen, dat zijn de hindoestanen enz. De eenheid is schijn en helaas lees ik dit hier ook weer terug.

      Dit heeft totaal niets met de slavernij te maken en ik vind het jammer dat veel surinamers zich hierachter verschuilen en dit gebruiken als een excuus om bepaald gedrag te verklaren.

      Overigens ben ik wel blank, maar van origine geen nederlandse…

  12. Een goed en kloppend verhaal. Suriname is niet meer.

    Suriname heeft een tijdelijke boom gekend, welke in 2010 stopte, in 2015 ging het land hard achteruit. De echte inflatie begon ook na dit jaar; inkomens zijn intrinsiek met 60% gedaald. Verschrikkelijk gewoon en de mensen blijven het pikken; onvoorstelbaar.

    Het binnenland trekt naar de stad en brengt criminaliteit met zich mee.

    Bepaalde scholen presteren, desalniettemin ik schat >50% presteren ver beneden hun niveau. Het is heel belangrijk je kind op goed onderwijs te zetten. Dit hoeft niet perse prive onderwijs te zijn. Wel belangrijk is om in een goede buurt te wonen, maar dat zegt nog niet alles. Katholieke scholen in goede buurten geven voorrang aan 1. katholieken 2. ouders die een blanke huidskleur hebben; gemixte kinderen doen er niet toe, mits 1 ouder (tenminste) boeroe blank is. Tsja ik neem aan dat sommigen dit niet willen lezen en horen. Maar het is gewoon de realiteit hier..

    Het ergste is dat de mensen niet beseffen waar ze op stemmen. Dit heeft alles met opleiding te maken denk ik. Hoe kan je van een alfabeet of semi analfabeet verwachten hoe de basis economische principes werken ? Een glaasje prik en een boterham met worst dat is belangrijk, de veronderstelling geven in meedelen in de taart der ambtenarij dat is wat telt, afpakken in plaats van duurzaam creëren. Laatste is helaas wat ‘marktwerking’ in het huidige Suriname heet. Surinaamse scholen presteren momenteel het slechtst in heel Latijns Amerika; vooral ingegeven omdat er thuis, afhankelijk van locatie, geen Nederlands wordt gesproken.

    De primitieve woede van de politiek jegens Nederland doet ook allesbehalve Suriname ook geen goed. Suriname heeft niets maar dan ook niets aan de zo pas aangehaalde vriendschapsbanden met Servië en Rusland. Nederland is een machtig en rijk land die een groot Surinaamse diaspora heeft. Maak daar gebruik van en ga daar met een volwassen manier om.

    Misschien dat het na een nieuwe regering beter wordt en Suriname een gezonde relatie met Nederland kan opbouwen. Misschien zal dan Nederland (weer) wat makkelijker zijn met verstrekken van subsidies aan Suriname..

    Belabberde gezondheidszorg en goede artsen met goede wil maar zonder middelen is zeer juist genoemd in de commentaren. Alsook dat je ontzettend scherp moet zijn om niet opgelicht te worden. Dit leer je door de jaren; oplichters kunnen pissed off op mij zijn als ik een dergelijke persoon door heb en hij of zij niet krijgen waar ze op hadden ‘gehoopt’. Het hoort bij het integratieproces en het duurde voor mij tenminste 5 jaar eer ik dit spel goed beheerste. Helaas is dit niet hoe ik ben opgevoed in Nederland. Maar wil je hier in de huidige crisis overleven en brood op plank krijgen voor je gezin, dan is het noodzaak om ‘goed op letten of in andere woorden ‘doortrapt’ te zijn.

    Ik kijk de kat nog even uit de boom; als de NDP weer wint; lees prik en broodje worst en alles wat er politiek bij komt kijken; dan overweeg ik te remigreren met mijn gezin. – Met alle problemen en frustraties die bij inschrijving in Nederland komt kijken. – Dit met hoogstwaarschijnlijk een enorm verlies aan mijn huis welke ik heb laten bouwen in de goede tijd. Ik heb niet de leeftijd of papieren om naar Australië te gaan, helaas. Dus wordt het maar Nederland.. Ik hoop van harte niet..

  13. Ik woon al geruime tijd in Sydney- Australie Ik ben aan ‘t overwegen om naar SU terug te keren en ben inmiddels een paar keer met vakantie geweest.
    Na het lezen van het verhaal van Tom heb ik wat vragen. Tom waar woon je in Australie, zou je ‘t leuk vinden om contact op te nemen?

  14. Hi, bedankt voor het delen van jouw ervaringen. Hoe is het nu in 2019? Ik heb er een kennis bij Faith Baptist Church in Paramaribo en hij zegt dat het leuk is in Suriname; maar ik zoek naar info over wat en hoeveel je nodig hebt om in Suriname te wonen. Ik woon in Zuid-Afrika en sommige nadelige dingen die je schrijft zijn hier ook van toepassing; maar ZA gaat superslecht. Dus ik dacht erover na om naar Suriname te verhuizen met vrouw en 2x zoons. Andere opties zijn bv Amerika (kan geen werk vinden), Nederland (als het moet) maar wil ook best elders kijken, bv Georgië is makkelijk voor een visum maar dan hebben we een taalprobleem.

    • Hi,
      Ik ben sinds onze remigratie niet meer terug geweest helaas. Maar eerlijk is eerlijk; ik verlang terug naar Suriname, ondanks de slechte economie en alles wat erbij komt kijken.
      De criminaliteit viert hoogtij, vooral vanwege de hoge koersen en het feit dat het land afhankelijk is van import. De gezondheidszorg laat heel veel te wensen over, vaak zijn bepaalde geneesmiddelen niet verkrijgbaar en als je in het ziekenhuis belandt is het niet best… De keerzijde hiervan is dat je in alle vrijheid kunt leven, je eigen ding kunt doen en heerlijk de ruimte hebt.
      Hoeveel je nodig hebt om in suriname te wonen is afhankelijk van je eigen wensen en je levensstandaard. Als je je aan kunt passen en zelf dingen gaat verbouwen, kippen kweekt dan valt het allemaal wel mee. Ben je gewend om Westers te eten dan heb je best veel geld nodig. Verdien je Euros dan zit je wel weer goed, want de koers is inmiddels bijna 1 op 9. Met 700 euro kun je een behoorlijk goed leven leiden. Door de slechte economie zijn nu overal huizen te koop en veelal worden deze voor een habbekrats te koop aangeboden (ons huis is verkocht voor 50.000 waar het een jaar of 5 geleden nog meer dan 100.000 waard was en verkocht had kunnen worden). Water en stroom kosten niet veel, tenzij je doorlopend airco aan hebt en veel water gebruikt. Internet valt eveneens mee. Moet je een huis huren dan valt het tegen. Huurprijzen zijn in valuta (euro of dollars) en dan zit je al gauw aan 500 euro huur per maand. Ziektekostenverzekeringen zijn ook niet goedkoop, wel verplicht. Veel hangt dus echt af van je eigen instelling, verwachtingen enz. Mocht je met kinderen emigreren, dan raad ik je aan om deze op een internationale school te plaatsen. Onze kinderen gingen naar de Christian Liberty Academy.

  15. Ik was 2 jaar geleden in parimaribo een fijne 4 weken en heb genoeg aan surinaams eigen land voedsel maar zag de laatste drie dagen dat ik in parimaribo was rare dingen niet echt een uitnodiging nar suriname te emigreren! maar als je gelooft in een goddelijke zalving kan alles anders gaan lopen voor mij ; maar ben enorm gehecht aan allerlei informatiie en mij is verteld dat nickerie veel rustiger is met weinig of geen inbraak en verslaving ;en dus niet is te vergelijken met parimaribo. Maar ik wens wel dingen snel gebeuren als het een grote bureaucratie is is het niet echt aantrekkelijk.Wat me verbaasd u schrijft helemaal niet over andere mensen klachten dat er bij emigratie 40 % moet worden ingeleverd aan belasting op buitenlands geld en dus zo vernam ik van een naar nederland geemigreerde surinaamse ,dat als ik daar ga 40 % moet gaan inleveren.Dan kan ik beter richting hongarije gaan. Maar van u hoor ik in dit bericht echter niets hierover;mijn vraag hoe zit dat nou eigenlijk..ik ontvang graag post van deze side:myfootprints

  16. Beste TJ, van het afgeven van eigen geld aan suriname weet ik niets. Toen wij naar Suriname emigreerden hebben wij ons huis verkocht en de overwaarde gewoon meegenomen, zonder problemen. Je moet wel aantonen dat je uitgeschreven bent en aan kunnen gevrn waar geld vandaan komt.

    Mvg
    Anja

  17. Suriname is bankroet . Alleen maar armoede en ellende .
    Velen proberen dagelijks het land te verlaten . Een handje vol mensen leven als god en de overige hebben het heel moeilijk .

    Mvg
    N.

  18. Hallo Ivonnecalis, bedankt voor het delen van deze ervaring, ik vraag me af hoe accuraat did nog is dezer dagen. Ik was misschien van plan te verhuizen naar Suriname vanwegen mijn partner die nu in Brazilie woont, wel een goede midden grond (Nederlandse taal, dicht bij Br.)

    Ik doe zelf werken vanuit huis aan applicaties en andere technische inkomens, dus vroeg me dan ook af hoe “goed/slecht” ik het daar financieel heb, als mijn loon niet zou moeten veranderen met locatie, ivm thuis werk verdien ik altijd wel 1500+ euro per maand en vroeg me af hoe veel dat in Suriname waard is. BVD.

  19. Hoi Anja

    Ik zou graag naar Suriname verhuizen.
    Kun jij mij iets vertellen over hoe ik oa aan een huur woning kan komen en wat de prijzen zijn?
    Tevens graag informatie over de gezondheidszorg daar?

    Alvast bedankt

    Groetjes Maria

  20. Anja’s ervaring herkenbaar.Woon en werk 20 jaren in Sur.Heerlijk land om er te wonen ondanks de slechte financiele situatie v. het land nu.De ruimte die je hebt , is zo heerlijk , des te meer met de Covid19 nu wereldwijd.Met een eigen huis en kun je wat verdienen,is het wel te doen hoor.

  21. Het verhaal van Anja heeft me toch wel aan het denken gezet. Wordt mijn droom om naar Suriname te verhuizen verwezenlijkt of blijft het bij een illusie?

    Ik ben een 71 jarige alleenstaande autochtone Nederlandse man die al een tijdje rondloopt om naar Suriname te verkassen. Om op deze leeftijd alle banden met Nederland te verbreken lijkt me niet verstandig. Bij serieuze medische klachten vind ik het zeker zo prettig om dan mijn biezen te kunnen pakken voor behandeling in Nederland.

    Het idee is/was dan ook om in Suriname een gerieflijk niet al te groot huis te kopen om daar in de wintermaanden, 5 tot 6 maanden te verblijven. Ik denk daarbij aan een prijsklasse van circa € 55.000,-.
    Mijn huis in Nederland ga ik dan ook niet verkopen maar houd deze gewoon aan om er in de zomermaanden te wonen.

    Mijn eisen liggen niet hoog, maar veilig wonen in een middenklasse wijk is dan wel weer een vereiste. Wat ik op internet lees en op youtube filmpjes zie zou Nickerie het veiligste en minst criminele district zijn om te wonen. Ik zal er mee moeten leven want in Nederland is het de laatste decennia niet anders gesteld met de criminaliteit.
    Ik woon bij voorkeur niet graag in het centrum van de stad. De rand van de stad of net daarbuiten is echter prima vanwege de rust. Een bewaakte wijk of compound geeft daarbij een veiliger gevoel.

    Ondanks dat ik al meer dan 15 jaar alleen ben, ben ik niet op zoek naar een relatie. Als er echter een leuke Surinaamse vrouw is die al langer in Nederland woont en beide culturen door en door kent en net als mij vrij relaxed is, lijkt me zo’n maatje, die net als ik normen en waarden hoog in het vaandel heeft staan, financieel onafhankelijk is en ook uit de sociale middenklasse afkomstig is, best wel leuk om daar samen onze oude dag door te brengen.
    Het is maar een idee, of het in de praktijk werkt weet ik niet.

    Kan ik als gepensioneerde autochtone Nederlander een visum krijgen voor 6 maanden?
    Moet ik in Nederland nog ergens melding maken dat ik tijdelijk elders verblijf?
    Wat moet ik in Suriname allemaal regelen bij aankomst of kort daarna?
    Wat zijn de uurlonen voor een betrouwbare poetsvrouw en tuinman, want die wil ik handhaven tijdens de periode dat ik er niet woon?
    Waar zijn naast Nickerie nog meer veilige plaatsen om te wonen?

    Alle tips en adviezen zijn welkom.

    Met vriendelijke groet
    Joannes den Hollander.

    • Hoi Joannes. Ik heb je vragen doorgezet naar Anja. Wat betreft het buiten Nederland verblijven zijn er regels. Blijf je lange tijd in het buitenland dan wordt het een emigratie maar dat is voor jou nu normaal gesproken niet van toepassing.

      Dit staat op de website van de rijksoverheid:

      Vertrekt u voor een periode van langer dan 8 maanden naar het buitenland? Dan moet u dit melden bij uw gemeente. Dit doet u vanaf 5 dagen voor uw vertrek (en niet eerder).

      Groetjes en succes met de voorbereidingen,
      Ivonne

    • Dag Johannes

      Momenteel kan ik alleen 1 ding zeggen: er heerst in Suriname grote onvrede vanwege de hoge inflatie en daarbij is de veiligheid in het geding (vooral buitenlanders moeten momenteel wel opletten vanwege de hoge criminaliteitcijfers). Nickerie zou ik daarbij ook niet aanbevelen, het lijkt een rustig district, maar daar zijn weer hele andere problemen qua oplichten van buitenlanders. Ik snap de behoefte om in de winter elders te verblijven, maar zou daarvoor Suriname momenteel niet aanbevelen, hoe jammer ook. Wat het kopen van een huis in een middenklasse wijk voor de genoemde prijs betreft: alhoewel de meeste huizen niet zo veel waard zijn, zal het heel moeilijk zijn om voor de genoemde prijs een huis te vinden. De meeste huizen zijn inmiddels peperduur, omdat mensen zelf het land willen ontvluchten. Het krijgen van een visum zou niet zo moeilijk moeten zijn, wil je toch gaan. Volgens mij hoef je voor overwintering van 6 maanden geen melding te maken, houd wel rekening met verzekeringen die hier wellicht anders tegenaan kijken. Met een visum hoef je waarschijnlijk na aankomst verder niets te regelen. Uurloon weet ik helaas niet, omdat de koers dagelijks stijgt en mensen proberen te overleven (en daardoor een buitenlander ook zeker zullen proberen om een loer te draaien, dus een poetsvrouw en tuinman zou je echt alleen moeten nemen als het iemand is die je via via kent, want daar wil iedereen je helpen, maar tegen welke prijs…). Ik heb zelf in het district Wanica gewoond, gewoon aan de rand van de stad, waar het rustig en veilig was.

  22. Bedankt voor je antwoord Ivonne. Zes maanden in Suriname is dan geen probleem voor Nederland. Dat vind ik al een heel belangrijk punt om te weten.

  23. Dag Anja

    Jouw informatie uit eerste hand wegen dermate zwaar mee in mijn beslissing om een deel van het jaar in Suriname te gaan wonen, dat ik er helemaal vanaf zie. Ik had google en youtube al een aantal malen geraadpleegd waar de huidige criminaliteit mondjesmaat werd besproken. Ik kreeg zelfs de indruk dat dit onderwerp zelfs zoveel als mogelijk werd vermeden.

    Helaas, het is niet anders. Armoede maakt creatief wat overigens niet alleen geldt voor Suriname. In een aantal mooie Aziatische landen hebben ze hetzelfde probleem waar met name de “rijke” blanken het slachtoffer van worden.

    Om als buitenlander overal de hoofdprijs voor te betalen zou nog te overzien zijn. Echter het risico om overvallen te worden of erger is me te groot. Gelet op jouw antwoorden kies ik eieren voor mijn geld. Ik blijf dan ook lekker in Nederland wonen. Ik had het graag anders gezien, maar veiligheid gaat voor alles.

    Ik ben heel blij met je reactie, waarvoor mijn dank.

  24. Hartelijk dank voor al jullie reacties, deze waardeer ik zeer. Ik woon 12jaar in Spanje en ben aan het denken om naar Suriname te verhuizen. Aangezien ik hier al gewend ben aan hevige burocratie, oplichting, 2 prijzen, ongelooflijke dingen wetten en regels, enz….denk ik dat ik behoorlijk voorbereid ben.
    En dankzij dit verhaal en jullie reacties nog beter.
    Ik zou heel graag van Frank weten of hij nog in Suriname woont en hoe de situatie nu is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *