Over Spaanse bureaucratie en wandelen in het Grazalema Natural Park

Het Grazalema Natural Park ligt in de provincie Cadiz in het zuiden van Spanje. Naast diverse witte stadjes vind je er de bergketen Sierra de Grazalema. Tijdens onze trip door Andalusië gingen we er op zoek naar de zeldzame Egyptische gier maar troffen in plaats daarvan een  staaltje typische Spaanse bureaucratie. Een wandelverhaal met een twist.

Een fijne uitvalsbasis

We slapen in een klein appartementje bij de B&B van Engelse Julie. Algodonales is één van de vele witte dorpjes die Andalusië rijk is en zal de komende dagen onze uitvalsbasis zijn. Niet alleen zitten we dicht bij Ronda maar ook het Grazalema Natural Park ligt op korte afstand van het dorp. Julie is een geweldige gastvrouw en voorziet ons van nóg meer leuke tips. Zo wandelen we een dag over een oud treinspoor (de Via Verde de la Sierra) tegenwoordig een breed wandelpad dat tussen de bergen door slingert. 

Ook zijn we toeschouwers bij de processie van paarden en ruiters ter ere van een lokaal feest. Iedereen is opgedoft en het ziet er prachtig uit. Wat bijzonder om zo'n lokaal evenement van dichtbij mee te kunnen maken!

Wandelen in het Grazalema Natural Park

Naast het bezoeken van Ronda staat het wandelen in het Grazalema Natural Park op de agenda. Op de derde dag van ons verblijf rijden we naar La Gargante Verde. Een groene kloof die tot diep de bergen doorloopt en waar we kans hebben op het zien van diverse gieren. Als we onze auto geparkeerd hebben bekijken we even het informatiebord. Tot onze verbazing  lezen we dat we een officiële dagpermit nodig hebben om dit deel van het Grazalema Natural Park te mogen betreden. Oeps, daar hadden we niet op gerekend. We lezen ook dat we de permit op 2 plekken kunnen krijgen en daarvoor moeten we weer in de auto stappen.

Na enig beraad besluiten we het er op te wagen. We wandelen de kloof in en dalen steeds meer af. Boven ons zweven diverse gieren en maken het meest van de thermiek op deze hete voorjaarsdag. Na het bezoeken van een grote grot aan het eindpunt puffen we weer omhoog tot we weer bij de auto uitkomen. Niemand gezien die onze permits wilde controleren, dus we zijn er mooi mee weggekomen.

De permit

Voor ons bezoek aan een ander deel van het Grazalema Natural Park gaan we een permit halen. Op het internet lezen we dat dit kan bij het kantoor in het plaatsje Zahara de la Sierra óf bij het hoofdkantoor in El Bosque. Aangezien Zahara dichterbij ligt rijden we eerst richting het kantoor. Als we daar aankomen staat op de deur dat het kantoor open is, maar dat is het niet! Nadat we nog een tijdje gewacht hebben is er nog steeds geen teken van leven. We bellen met het telefoonnummer van het hoofdkantoor, maar ook daar krijgen we geen response.

De dag vordert en het wordt al rap heter, dus we willen toch echt op pad voor het té heet wordt. Omdat we geen zin hebben om ook nog eens op de gok 50 kilometer extra te rijden besluiten we het er wederom op te wagen. Gisteren hadden we geluk, dus wie weet lukt het ons nog een keer?

"Hablas inglés" ?

We komen langs de parkeerplaats van La Gargante Verde en zien daar een auto staan met een soort ranger erin. Misschien kan die ons dan wel aan een permit helpen, maar nee. Ondanks onze uitleg moeten we toch echt persoonlijk naar één van de kantoren rijden voor het papiertje zegt de dame.

We rijden door naar de plek waar de andere wandeling start. Daar parkeren we en bellen nogmaals het nummer van beide kantoren. Twee maal krijgen we een, in rap Spaans gesproken, bandje te horen. Ik roep diverse keren, tegen beter weten in, "Hablas inglés?", maar alles zonder resultaat. Inmiddels staan er een paar hulpvaardige lokalen om ons heen die aanbieden om namens ons nogmaals te bellen. Van hen krijgen we de bevestiging dat er niemand aanwezig is.

Meet; Alejandro!

Terwijl wij aan het bellen zijn komt er een wagen met ranger aangereden. Ha, fijn, nu kunnen we ons verhaal in persoon vertellen en dan toch eindelijk die permit krijgen. Als we op de ranger aflopen komt hij direct zich zo breed mogelijk makend onze kant uit. "Permit" ? vraagt hij direct aan ons met een strenge blik in de ogen. In ons beste Spaans proberen we uit te leggen wat er aan de hand is en hoe we nergens iemand te pakken hebben kunnen krijgen.

Het gezicht van (ik noem hem maar even) Alejandro staat op onweer en wat we ook zeggen hij blijft zijn hoofd schudden. Hij dirigeert ons naar het bord waar we wederom het telefoonnummer bellen, zonder resultaat. Ik weet niet of ik moet lachen of huilen om dit sterke staaltje bureaucratie. Daar staan we dan op een rustige, doordeweekse dag en we komen er níet in!

Hulptroepen.

En dan arriveren de hulptroepen. De man die ons net hielp met bellen heeft alles aangehoord en begint in het Spaans tegen Alejandro te praten. Wat hij zegt begrijpen we niet helemaal, maar het werkt! Alejandro pakt zuchtend een boekje uit zijn broekzak en vraagt met tegenzin om onze paspoorten. In opperste concentratie worden er twee permits uitgeschreven en kan onze wandeling dan eindelijk beginnen. De permits zitten in onze zak, maar worden nergens meer gevraagd. Als we later weer bij de uitgang komen is er niemand meer te bekennen.

What's in a name?

Eenmaal thuis in Algodonales lezen we de briefjes eens na, en dan moet ik toch wel even grijzen. Op mijn permit staat; uitgegeven aan mevrouw Ivonne Maria Laren woonachtig in Calis. Na al dat officiële gedoe is het toch wel erg grappig dat mijn achternaam als woonplaats is opgeschreven en mijn geboorteplaats als achternaam.....Maar mijn burgerservicenummer staat er wel op!   What's in a name, right?

Handig om te weten over wandelen in het Grazalema Natural Park;

• Wil je zelf ook wandelen in het Grazalema Natural Park? De permits zijn nodig voor vier specifieke routes te weten: El Torreon, El Pinsapar, Garganta Verde en Llano de Ravel.
• Het aantal mensen dat per dag wordt toegelaten is beperkt. Mocht je zeker willen zijn van een permit, regel die dan van te voren en gok niet op het laatste moment zoals wij deden.
• In El Bosque vind je een mooi bezoekerscentrum en kun je de permits krijgen.
• Dit is een link naar de site van het park.
• Je kunt het gebied het best in het voor- of najaar bekijken als het aangenaam van temperatuur is.
• De wandeling Garganta Verde start langs de doorgaande weg tussen Zahara en Grazalema. Er is ook een speciaal platform om de gieren te bekijken.
• In de zomermaanden is het erg heet en kunnen wegen afgesloten blijven vanwege bosbranden.
• Wij bezochten het leuke witte dorpje Grazalema en keken even snel rond in Zahara, dat aan een groot meer ligt. Beiden zijn de moeite van een (korte) stop waard.

Gezellig straatje in Grazalema (leeg op dit hete tijdstip;) )

Heb jij weleens zo'n typisch staaltje bureaucratie meegemaakt tijdens één van je reizen?

Ben je op zoek naar leuke wandelroutes en tips? Klik dan zeker even door naar mijn wandelpagina.

Nog een wandel tip in Andalusië; onze route bij Capileira in de Alpujarras in dit uitgebreide blog.