Wandelen naar het noordelijkste punt van Noorwegen
Wat hebben we een geluk tijdens onze lange reis met de camper door Noorwegen. Noorwegen zelf is natuurlijk al enorm mooi maar we hebben ook nog eens fantastisch weer. Zo mooi dat we steeds verder naar het noorden rijden om uiteindelijk de Noordkaap aan te tikken. Een lange droom die uitkomt, en dat al bij ons eerste bezoek aan Noorwegen!
Tijdens onze reis zoek ik naar mooie wandelroutes en zo valt mijn oog op de hike naar de Knivskjellodden. Deze lange wandeling vertrekt vanaf een parkeerplaats langs de E69 en we hoeven er niet eens voor om te rijden. Ideaal. Nadat we de camper geparkeerd hebben zetten we nog een kopje koffie en dan gaan de wandelschoenen aan. Naar het noorden!
Bij de parkeerplaats staat dit informatiebord over de Knivskjellodden
Veen en steenmannetjes
Het eerste deel van onze wandelroute gaat door een nat veenlandschap vol kleine witte pluizenbolletjes. Omdat het al weken droog is valt het mee met de nattigheid en met behulp van wat planken houden we de voeten makkelijk droog. Ik kan me voorstellen dat het hier in natte tijden behoorlijk zompig kan zijn. Nadat we het veengedeelte verlaten hebben dalen we in gestadig tempo langzaam aan af.
De weg is makkelijk te volgen. Zoals bij de meeste wandelroutes in Noorwegen wordt hij aangeduid met rode stippen en een T. Daarnaast staan er regelmatig enorme steenmannetjes die je niet kunt missen. Van de ene steenhoop naar de andere volg je een eigen pad. Wel zo makkelijk.
De typische rode T, aanduiding van wandelroutes in Noorwegen
Voetjes droog op het plankenpad
De route is makkelijk te volgen via de steenmannetjes
De grillige natuur van de Noordkaap
De natuur op de Noordkaap is ruig en past perfect bij het klimaat van het hoge noorden van Scandinavië. Vandaag is het bijna windstil maar een groot deel van het jaar waait het hier behoorlijk. Dat zie je duidelijk terug aan de begroeiing. In het noorden van Noorwegen vind je geen grote bomen of struiken meer maar een typisch steppelandschap. Vol korstmossen, grassen en kleine bloeiende plantjes.
En tussen al dat kleine grut scharrelt overdag nog een verrassend aantal vogels rond. Vaak schieten ze weg als ze ons aan zien komen maar met wat geduld weet ik er toch nog één met de camera te vangen. Hij probeert ons af te leiden door al piepend en fladderend steeds verder van van zijn nest te gaan. Af en toe even zitten, kijken of we er nog zijn om dan weer verder te fladderen. Een mooie techniek.
Wandelen tussen de rendieren
Aan het begin van onze wandeling stuiten we regelmatig op rendieren. Die kom je alleen tegen in de noordelijkste punt van Noorwegen en zijn eigendom van de Sami, de inheemse bewoners van Lapland.
Rendieren zijn geen wilde dieren en daardoor niet schuw. Ze lopen heel koddig voor je op de weg (niet altijd handig, maar wel erg lief), scharrelen tussen de tentjes op de Noordkaap en grazen hun kostje bij elkaar op de steppes van het hoge noorden. Hun eten bestaat voornamelijk uit korstmos dat hier overvloedig groeit.
Ik vind ze super schattig. Een paar jaar geleden werd ik verliefd op de rendieren tijdens onze week in Fins Lapland en ik heb me er op verheugd om ze weer te spotten. Alleen dat maakt deze wandeling al enorm bijzonder.
Moeder rendier met jong op noordelijkste punt van Noorwegen
De eerste vergezichten op de kust
Terwijl we langzaam aan richting de rand van de kaap wandelen krijgen we af en toe al een glimp van de kust te zien. Het grootste deel van de route is redelijk vlak maar er is één stuk met een behoorlijk hoogteverschil. Terwijl wij in gestadig tempo over het smalle paadje afdalen komt ons regelmatig een wandelaar tegemoet. Puffend maar altijd met een brede lach op het gezicht want wat is het toch een fantastische dag voor deze wandeling. Zo mooi zul je het niet vaak treffen.
Eenmaal beneden staan we even stil om naar de Noordkaap te staren. Als je heel goed kijkt zie je de wereldbol en de piepkleine campertjes die op de parkeerplaats staan. Nog een paar uur en dan staan we daar zelf ook. Hoe nietig is de mens? Op dit soort plekken voel je het wel.
Vergezicht vanaf de Knivskjellodden
De eerste blik op de Noordkaap. Spot jij de piepkleine campers?
Voor altijd verbonden met het noordelijkste punt van Noorwegen
Eenmaal beneden is het nog niet afgelopen met de pret. Het laatste deel van onze wandeling gaat over een grote, schuine rotswand. Soms is er een duidelijk pad, een andere keer moeten we ons zelf een weg banen over de rotsen of door een kleine kloof. We zijn het niet anders gewend van Noorwegen, ook deze wandeling is dus weer geheel in stijl.
Na nog een klein uur wandelen doemt dan eindelijk de uiterste noordpunt van de kaap voor ons op. We maken een selfie en ik zet onze namen in het Turboka, voor eeuwig verbonden met het noordelijkste punt van Noorwegen. Daarna gaan we zitten om onze boterhammen op te eten. Even relaxen en alles op ons in laten werken.
Al snel gaan er een paar laagjes extra aan want op de punt waait het behoorlijk en als je stil zit is het koud. Beneden ons spotten we nog een zeerob die een vis vangt en oppeuzelt. Wat gaaf!
Dwars over een grote schuine rotswand
Voor altijd verbonden met de Knivskjellodden
Met de telelens net te vangen deze zeerob met zijn vangst
Ja zo mooi deze, wij hebben dit in 2018 gelopen. En wat ook mooi is dat je er zo lang over kunt doen als je wilt in de zomer want het wordt nagenoeg niet donker daar ‘s nachts
Dat je zo lang door kunt wandelen in de zomer in Noorwegen vinden wij ook heel speciaal. Ik miste het wel hoor toen de dagen weer korter werden. In eerste instantie moest ik heel erg wennen aan het licht (vooral met slapen) maar ik ruil het zo tegen die korte dagen van de winter.