De Veluwe is één van mijn favoriete gebieden van Nederland. De vele hoogteverschillen in het landschap en de uitgestrekte heide en bosgebieden zijn ideaal om in te fietsen en wandelen en ik kom er graag. In het gebied van het Leesten en de Bakenberg bij Ugchelen vind je alles wat wandelen op de Veluwe zo bijzonder maakt. Op een wispelturige herfstdag liep ik een route van 6 kilometer. Wandel je met me mee?
De start van de route
Als ik mijn auto geparkeerd heb wandel ik naar 't Buitenhuisje. Een medewerker van hotel de Cantharel wacht mij daar op en ik krijg een routebeschrijving mee van de wandeling. Onder het genot van een kopje koffie wacht ik een flinke plensbui af en als het droog is ga ik snel op pad. Ik loop terug naar de provinciale weg en steek die over, daarna gaat de route direct het bos in. Het is volop herfst en dat merk je gelukkig niet alleen aan het wispelturige weer. Het stikt overal van de prachtige paddenstoelen en al snel lig ik weer op de grond in een onmogelijke houding om foto's te kunnen maken. Mijn broek is groen maar mijn dag kan nu al niet meer stuk.
Koppelsprengen en de ijsvogel
Al vrij snel kom ik een spreng tegen. In het voorjaar kun je hier de zeldzame beekprik vinden en ook zwemmen er driedoornige stekelbaarsjes. Het gebied is de thuisbasis van de ijsvogel, een vogelsoort die ik nog steeds niet heb gespot in eigen land, maar helaas zie ik die ook vandaag weer niet. Jammer, maar er is genoeg te zien. De spreng kronkelt zich door een fraai stukje bos en ook hier stikt het weer van de paddenstoelen. Het smalle paadje loopt vlak langs het water, gaat over in een vlonder en ik blijf ook daarna het water volgen. Even later verlaat ik het dal met de spreng voor het letterlijke hoogtepunt van de wandeling; de Bakenberg.
De Bakenberg en het Salamandergat
Het klinkt heel spannend, maar de Bakenberg is een kleine heuvel van 60 meter hoog. Bovenop vind je de privé begraafplaats van de familie Bakenberg, eigenaars van de berg. Ik daal af en kom al vrij snel bij de volgende prachtige plek langs de route. Het Salamandergat is een klein ven in de heide. De zon is inmiddels doorgebroken en zorgt voor prachtige reflecties op het water. Ik neem even plaats op het bankje om alles in me op te nemen. Waterjuffers zoemen boven het wateroppervlak. Ik speur naargeestig naar rimpelingen in het water die de aanwezigheid van watersalamanders en ringslang kunnen verraden maar het blijft stil. Na een tijd stap ik weer op en wandel verder langs een groot heideveld.
Een rondje om de heide
Helaas ben ik net te laat voor de bloei van de heide, maar de eiken langs de heide beginnen al te verkleuren. De route slingert zich in een klein vierkantje om het stuk heide heen. Halverwege kom ik door de Kleine Ugcheler slenk, een voorbeeld van een sneeuw smeltwaterdal uit de laatste ijstijd. De hoogteverschillen zijn hier goed te zien. Ik ben niet de enige die hier vandaag geniet, onderweg kom ik regelmatig andere wandelaars tegen zonder dat het té druk is. Aan het eind van de heide ben ik even het spoor bijster maar andere wandelaars weten mij weer op het juiste pad te krijgen. Ik ga op weg richting het Leesten, een volgend smeltwaterdal. In dit deel van de route zie ik alle elementen terug die je verwacht van een dag wandelen op de Veluwe.
Schaapjes tellen
Gemengd bos
Het laatste deel van de wandeling gaat weer door het bos. Ik passeer de kiosk bij de Ugchelse Berg en steek daarna al vrij snel de provinciale weg weer over. Onderweg kom ik door gemengd loof- en naaldbos met voornamelijk Amerikaanse eiken, grove dennen en Douglas sparren. Wat verderop staan hulststruiken, de enige groenblijvende loofboom die van nature in ons land voorkomt. Net voor ik bij de Cantharel kom overvalt mij opnieuw een bui, maar gelukkig blijf ik redelijk droog onder de bomen. Daarna steek ik het pad over en loop naar binnen.
Onder de indruk.
Ik heb een afspraak met Mirjam van de Cantharel en krijg een lekkere kop verse pompoensoep aangeboden. "Van de eigen moestuin, zonder bestrijdingsmiddelen" zegt Mirjam en vertelt daarna vol passie over de tuin en het groene karakter van de Cantharel. "Omdat we zo mooi in het groen liggen richten we ons steeds meer op het bieden van outdoor activiteiten voor onze gasten, maar ook voor voorbijgangers . We hebben wandeltips en nog veel meer informatie over de regio in ons Buitenhuisje. Als je wilt kun je ook met de boswachter op pad of met één van onze medewerkers. Natuurlijk is het mogelijk om te starten of eindigen met iets te drinken of een lekkere, biologische, maaltijd in het restaurant".
Nieuwsgierig geworden loop ik nog een tijd over het terrein en neem een kijkje bij de moestuin, het kleine restaurant in het groen en de paardenweides. De Cantharel verbaast me en ik ben onder de indruk van wat ik zie. Hier zou ik best een nachtje willen slapen! Tijd om weer in de auto te stappen. Op weg naar huis zie ik nog een paar edelherten achter het hekwerk. Een mooie afsluiter van mijn dagje op de Veluwe.
Overnachten op de Veluwe
Ben je net als ik onder de indruk en wil je zelf een keer slapen in dit bijzondere hotel? Boek hier direct je kamer in hotel de Cantharel.
Handig om te weten over wandelen op de Veluwe
- Startpunt van deze route is bij het Van der Valk hotel de Cantharel, Van Golsteinlaan 20 in Apeldoorn. Zij kunnen je voorzien van een routebeschrijving.
- Het is ook mogelijk om te starten bij bij de kiosk De Ugchelse Berg, Hoenderloseweg 191 in Ugchelen. Dan blijf je aan dezelfde kant van de provinciale weg.
- De route is ook op het internet te vinden op de site van de IVN.
- Horeca; onderweg is er geen horeca. Kiosk De Ugchelse berg bied je een eenvoudige maaltijd, is open vanaf 09.30 en heeft wisselende sluitingstijden (afhankelijk van het seizoen). Het restaurant van de Cantharel is elke dag van 10.00 tot 22.30 uur open en heeft een uitgebreider en biologisch aanbod en een seizoenskaart.
- De route die ik liep is ongeveer 6 kilometer.
- De route gaat over zandpaden met hoogteverschil en is daardoor niet geschikt voor rolstoelen en lastig begaanbaar met kinderwagens.
- Wil je de route wat uitbreiden of nog wat meer wandelen op de Veluwe? Bij de Cantharel ontvangen ze je graag in in ‘t Buitenhuisje en voorzien je van alles wat je nodig hebt.
- Hoewel het hier altijd fijn is om te wandelen op de Veluwe zou ik deze route het meest aanbevelen in de zomer of herfst.
Alweer een tijdje geleden dat ik op de Veluwe ben geweest en dit gedeelte heb ik toen niet bezocht. Weer een goede reden om langs te gaan. Deze tijd van het jaar is het altijd een goed idee om het bos in te gaan. Wat een gave foto van die paddenstoel. Ik kan me voorstellen dat je broek er groen van is geworden maar die kan je wassen en deze staat er toch gaaf op 😉
Dank je wel Niels. De Veluewe is echt een aanrader. Zomer en herfst zijn mijn favoriete jaargetijden voor een bezoek maar als er sneeuw ligt is het ook erg mooi.
De Veluwe is prachtig inderdaad! Voor mij is het al weer een paar jaar geleden dat ik er was. Het was wel heel mooi in herfstsfeer toen.
Je foto van de rood-met-witte-stippen-zwam vind ik het mooist.
Die foto vind ik zelf ook erg mooi geworden. De Veluwe blijft mooi, hoe vaak ik er ook kom. Eén van mijn favoriete gebieden in Nederland.
Weet je, ik zit nu in Indonesië maar man man, wat mis ik mijn mooie Veluwe. Ik ben zo enorm dankbaar dat ik aan deze kant van Nederland woon. Er zijn ontzettend veel mooie wandelplekken en ik kan dan stiekem ook niet wachten tot ik voet op Nederlandse bodem zet en er weer op pad kan gaan …
Ik ben ook een fan van de Veluwe. Vooral al die hoogteverschillen in het landschap vind ik zo bijzonder. Vandaag waren we trouwens in de buurt van Nijmegen, net tegen de Duitse grens aan en dat is ook echt een aanrader. Binnenkort meer!