De Trage Tocht Slenaken is één van de mooiste wandelroutes in Zuid-Limburg. Deze 17 kilometer lange wandelroute neemt je mee door het typisch Limburgse heuvellandschap. Dwars door het bos, door het dal van de Gulp en over hoge hellingen, Wij genoten van spectaculaire vergezichten en herfstkleuren tijdens deze heerlijke, uitdagende herfstwandeling. Een echte aanrader in elk jaargetijde! Wandelschoenen aan en gaan!
Zandpadgarantie op de Trage Tocht Slenaken.
Wij zijn fan van het zuiden van Limburg en blijven er elke keer weer terugkomen om te wandelen. Wat ons wel vaak opvalt is de wat grotere hoeveelheid verharde paden op de wandelroutes. De Trage Tocht Slenaken is daar een mooie uitzondering op. Maar liefst 95% van deze route gaat over zandpaden. Wie er fan is van wandelen over onverharde paden moet deze wandelroute dus zeker een keer zelf gaan lopen!
Het startpunt van onze wandeling.
Als we tegen half 11 het parkeerterrein in Slenaken oprijden zijn we niet alleen. Het is herfstvakantie en een stralende dag. Mensen gaan er massaal op uit om nog even te genieten van wat het Limburgse landschap te bieden heeft. Nadat we onze wandelschoenen hebben aangetrokken beginnen we met wandelen.
Het leuke van de Trage Tochten is dat ze vaak nét even buiten de allerdrukste plekjes om gaan. Binnen een minuut hebben we de drukte van Slenaken al achter ons gelaten en genieten we van het eerste mooie uitzicht. Na een korte klim op de rand van het bos en de velden duiken we al snel het bos in.
Op de rand van bos en akkerland
Nadat we het bos verlaten hebben wandelen we een tijd op de grens van bos en akkerland. Het zonnetje schijnt volop en de jassen gaan uit. Wat een zalige dag om te wandelen. De akkers zijn soms kaal, soms nog begroeid met bloemen en de laatste gewassen, de tweestrijd tussen zomer en winter. We wandelen over een smal pad tussen de zo typerende heggetjes. De vergezichten zijn om van te smullen. Voor we het weten zijn de eerste kilometers al gewandeld en duiken we opnieuw het bos in.
→Tip: wandel de Groene Wissel Epen, ook zo'n pareltje in Zuid-Limburg.
Het Onderste en het Bovenste Bos
Hoog boven Slenaken en Epen liggen het Onderste en het Bovenste Bos. Twee prachtige bosgebieden met een gevarieerde begroeiing van beukenbomen, hulst, sparren en zelfs een klein stukje heide. Even wijken we een klein stukje af van de route en kiezen een wandelbankje in het zonnetje. Wie zal het hebben, lunch op zo'n mooi plekje in het Limburgse land. Zo eenvoudig kan het zijn! Met moeite verlaten we dit fijne plekje en wandelen weer verder. Van het Onderste naar het Bovenste Bos.
Na een tijd wandelen bereiken we de grens met België en zien grenspaal nummer 15. Hier steken we de grens over en gaat de Trage Tocht Slenaken een klein stukje door Belgisch Limburg. Ook niet verkeerd! Het is wederom genieten van de rollende heuvels en vergezichten. De meest mooie panorama's ontvouwen zich. Op het land wordt hard gewerkt, morgen gaat het regenen en het gras wordt veilig gesteld.
Holle wegen en het Gulpdal
Via een prachtige holle weg bereiken we het dal van de Gulp. Korte tijd wandelen we langs dit riviertje om vervolgens via één van de weinige stukjes asfalt van deze wandelroute weer richting Nederland te wandelen. Langzaam aan gaan we omhoog, dwars door de velden, langs oude vakwerkhuizen en diverse kleine veldkruisen, de één nog leuker dan de ander.
Het is genieten, zeker als het landschap zich weer wat meer opent en we de herfstkleuren vanaf de hoge heuvel zien schitteren. Tijd om al dat moois van dichtbij te gaan bekijken en naar beneden af te dalen. Tussen de hagen door, de blik gericht op het landschap. Wat is het hier geweldig mooi.
Het laatste deel van de Trage Tocht Slenaken
gaat wederom dwars door het dal van de Gulp. We stoppen nog even om op een omgevallen boom een mandarijntje te eten. In het veld zien we hele bijzondere witte paddenstoelen, groter dan mijn hand, die op champignons lijken. Wat zoekwerk wijst uit dat het weidebovisten zijn. Een eetbare soort paddenstoel die vroeger vaak voorkwam maar nu wat minder. Voor ons de eerste keer dat we ze zien en we laten ze lekker staan. Verderop in het veld zien we nog meer mooie paddenstoelen. Het is natuurlijk niet voor niets herfst.
Nadat we nog een tijd het water gevolgd hebben wordt het beekdal steeds breder en komt Slenaken weer in zicht. "Zijn we er nu al?" vraag Frank, "het lijkt helemaal geen 17 kilometer". Het wordt weer wat drukker maar er is genoeg plek om afstand van elkaar te houden. Wat was het heerlijk vandaag, een wandel dag met een gouden randje. Tevreden stappen we in de auto. Dag Limburg, tot de volgende keer!
→Tip: ga op zoek naar de mooiste paddenstoelen tijdens deze paddenstoelenwandelingen.
Handig om te weten over de Trage Tocht Slenaken:
- De route is 17 kilometer lang en gaat bijna helemaal over onverharde paden ( 95% zandpadgarantie van de Trage Tochten!).
- Startpunt is parkeerterrein Slenaken aan de Heijenratherweg (groot terrein bij de brug) .
- Kom je met de bus? Neem dan lijn 57 Maastricht-Gulpen en stap uit bij halte Slenaken vallei.
- Wij parkeerden op het parkeerterrein Slenaken (link zie startpunt).
- Horeca: in Slenaken vind je meerdere horeca, bij het startpunt Restaurant de Boswachter, onderweg Auberge de Smockelaer.
- Tip: wandel de Trage Tocht Slenaken in het najaar dan is het echt genieten van de herfstkleuren en paddenstoelen.
- Je volgt de Trage Tocht Slenaken d.m.v. een uitgeschreven route of GPX bestand.
- Voor meer informatie en het (tegen betaling) downloaden van de route kun je terecht op deze pagina.
- Alle door ons gewandelde Trage Tochten vind je op deze handige overzichtspagina.
Tip: fijne wandelgids met Trage Tochten in Zuidelijk Limburg:
Wow, dat ziet er mooi uit! Op de lijst.
Leuk! De omgeving van Slenaken is echt heel mooi om te wandelden. Lekker veel hoogteverschil ook!
Wij liepen deze tocht in het voorjaar: zo mooi, alles in bloei. Deze wandeling is werkelijk schitterend en zeer geschikt voor een warme dag: veel schaduwrijke paden!
Het voorjaar en de herfst zijn mijn favoriete jaargetijden voor een mooie wandeling. Ik vond de route in de herfst prachtig maar in de lente zal hij zeker ook heel fijn zijn!