Mens versus aarde; de harde waarheid!

Rillingen lopen over mijn lijf als ik denk aan wat wij als mensheid onze aarde al jaren aandoen en ik snap het niet, ik wil het ook niet snappen.... Het lijkt wel of men maar niet wil beseffen wat de gevolgen zijn van het stelselmatig vernietigen van onze natuur. Elk jaar opnieuw sterven er diersoorten uit om nooit meer terug te keren, worden eeuwenoude bossen gekapt en we gaan gewoon maar door met vervuilen en vernietigen. Gisteren hoorde ik op het nieuws dat onze Nederlandse energiemaatschappijen vorig jaar meer vervuilende kolenstroom produceerden dan het jaar ervoor omdat er dan meer winst gemaakt kan worden. Ik voel me zo ontzettend  machteloos en ik word enorm verdrietig en boos tegelijk bij alle verhalen die ik lees en hoor. Het liefst steek ik mijn vingers in de oren en sluit mijn ogen of ga met een kussen over mijn hoofd op bed liggen maar dat is natuurlijk geen oplossing. We moeten de strijd aan voordat het echt te laat is. Mens versus aarde, erop of eronder!

Mens versus aarde-jacht,stroperij en medicijnen

Het stropen van dieren zet zich ondanks jaren strijden onverminderd voort en is anno 2015 nog steeds aan de orde van de dag. Stropers vinden steeds nieuwe en heftigere manieren om aan hun gerief te komen en de strijd verhard zich. We kennen allemaal wel de verhalen van neushoorns en olifanten die afgeslacht worden puur en enkel voor hun hoorns. Pas hoorde ik tot mijn schrik dat niemand minder dan de Verenigde Staten koploper is op het importeren van (al lang verboden) ivoor en daarmee de Aziatische landen voorbijstreeft waar ivoor verhandelen nog steeds legaal is. Ik kan me helemaal niets voorstellen bij zogenaamd "bushmeat" , één van de grotere redenen voor het uitsterven van steeds meer diersoorten en waarvoor? Schrikbarende verhalen van het stropen van mensapen in Kameroen tekenen zich op mijn netvlies af.  Zelfs in mijn eigen Brabantse bossen wordt er gejaagd en gestroopt en waar ik vroeger  geregeld hertjes in het bos tegenkwam is dat langzamerhand een zeldzaamheid geworden. De oplossing? een echte hersenkraker.

Etosha National Park, Namibië

Stellwagen Bank National Marine Sanctuary, oostkust USA

Mens versus Aarde-Economische groei

Economische groei is een steeds groter wordende bedreiging geworden voor onze aarde en ik houd mijn hart vast nu grote landen als India en China langzaamaan steeds meer welvaart krijgen. Stel je voor dat 1 op 2 mensen in deze landen een eigen auto krijgt, op hete dagen de airconditioning aanzet en steeds meer mooie dingen aanschaft. Niet dat ik het ze niet gun, de luxe van welvaart moet je delen maar kan onze aarde dat wel aan? Is het hebben van steeds meer materiële dingen wel iets dat we met z'n allen moeten nastreven?

Een voorbeeld in het klein is het verhaal dat ik hoorde toen wij vorig jaar in het geweldige ruige zuidwesten van Costa Rica waren. Dit deel van het land is moeilijk te bereiken en juist daardoor nog zo ongerept, echt een paradijsje! Hier komen walvissen hun jongen baren, leven tapirs, luipaarden, vier verschillende soorten apen en grote groepen dolfijnen. De regering heeft echter plannen om een grote verharde weg naar de regio aan te leggen, een vliegveld aan de oostkant van Corcovado National Park te maken en meer hotels te bouwen. Economische groei maar met een groot verlies voor de natuur.

De kust van Corcovado. Costa Rica is ruig en natuurlijk, maar voor hoe lang nog?

Mens versus aarde- kappen van (oer)bossen.

Ik weet nog goed dat ik vroeger met mijn klassen altijd meedeed aan de Nationale Boomfeestdag en heb met mijn leerlingen menig boom geplant. Het kappen van oerwoud voor het planten van soja (om vee te voeren) is een steeds groter wordend probleem. Ook het slopen van bos omdat er grondstoffen in de bodem te vinden zijn gaat nog steeds door. In Suriname zagen we met pijn in het hart hoe bulldozers in het Amazonegebied grote gaten hadden gemaakt voor de goudwinning. En dat terwijl die bossen zo belangrijk zijn voor al het leven op aarde. Niet alleen helpen ze om de lucht gezond te houden door de koolstofdioxide (CO2) uit de lucht te filteren maar ook zijn zij thuis voor diverse diersoorten en houden ze de aarde vast zodat er bij overstromingen geen stukken land wegspoelen.

In Laos maakten we een prachtige trekking door het Nam Ha Nationaal Park. Dit gebied is gelukkig beschermd maar in de streken er omheen wordt steeds meer bos gekapt om plaats te maken voor rubberplantages, een bomen soort die niet goed groeit en daardoor niet bijdraagt aan het milieu maar ook niet veel oplevert voor de lokale bevolking.

                                                                                             De Kabalebo rivier, Amazonewoud, Suriname

Meerdaagse trekking Nam Ha nationaal park, Laos

Mens versus aarde- Plastic/afval

Ik weet nog goed de eerste keer dat ik in Azië kwam. Overal op straat lagen grote bergen plastic afval. Inmiddels ben ik er "aan gewend" en hoort het voor mij bij Azië maar het is en blijft een groot probleem. Vuilnisophaal is nihil en als het er wel is wordt het afval op grote hopen gedumpt (of thuis in de open lucht) en verbrand met grote stinkende wolken als gevolg.  Op weg van Siem Reap naar Battambang (Cambodja) zagen we hoe de kinderen zwommen tussen het afval in de rivier. Op diverse plekken worden er acties georganiseerd door duikscholen die samen met toeristen en lokalen af en toe een dag prikken om stranden en stukken van de oceaan op te ruimen. In Huan Hin, waar we dit jaar waren, had de Thaise militaire macht besloten dat er één dag per week verplicht opgeruimd moest worden. Gevolg; een heerlijk schoon strand! Het begin is er, maar hoe gaat het verder?

Zelfs in Australië, wat ik persoonlijk een goed opgeruimd land vind, zagen we op diverse ongerepte strandjes aan de oostkust grote plastic artikelen als vissersnetten, tonnen en jerrycans die aangespoeld waren. Ik nam het vaak maar mee om het in een dorp bij een prullenbak achter te laten.

Op zee worden er geregeld dieren gevonden die gestikt zijn in vissersnetten en er worden steeds meer vogels aangetroffen met een enorme hoeveelheid plastic in hun maag. De "plasticsoep" is inmiddels een bekende term.  Vorig jaar was er bij De Wereld draait door een Nederlandse jongen die een prototype liet zien waarmee je deze plastic soep op kunt ruimen. Ik heb er al een tijd niets meer van gehoord maar wordt blij van dit soort initiatieven!

Veel plastic en geen prullenbak in zicht, Mandalay, Myanmar

Het opgeruimde strand van Hua Hin (Katiang Bay)

Zomaar een aantal onderwerpen waar je als reiziger mee geconfronteerd wordt het is niet altijd makkelijk en soms zelfs ronduit pijnlijk om te zien.

Ik denk steeds meer na over het milieu en wat ik er zelf aan kan doen en ik geloof dat we het tij nog kunnen keren als we er met z'n allen de schouders onder zetten. Het is aan de politiek, de milieu en natuur organisaties maar zeker ook aan ons, de "gewone man" om er wat aan te gaan en blijven doen.

Morgenavond, woensdag 16 december 2015 , zit ik in het telefoonpanel van het Wereld Natuur Fonds als zij samen met vele artiesten de Aarde op 1 zetten in een speciale tv-show om 21:30 uur op NPO 1.

Wat kun jij doen?

Eerder schreef ik een blog met diverse tips voor thuis en op reis waarvan je er zelf vást nog wel meer kunt bedenken. Natuurlijk kun je morgen ook naar het programma kijken en donateur worden van het WNF. Het boek Aarde op 1 is sinds deze week bij het WNF te krijgen als je een donatie doet van minimaal €39,95. Ik heb hem al in huis en vind het een geweldig mooi boek, dus als je nog een mooi kerstcadeautje zoekt?

Zie ik je morgenavond en zet je met mij de #aardeop1?