leven in Marokko

Emigreren, over het leven in Marokko

Tijdens een backpack reis ontmoet Anne de Marokkaanse Amine. Nieuwsgierig naar zijn achtergrond besluit ze richting Marokko te vertrekken. Ondanks het feit dat de relatie stukgaat blijft Marokko trekken en gaat ze later opnieuw die kant op om uiteindelijk in februari 2014 te emigreren. Lees het verhaal van Anne over haar leven in Marokko.

Mijn leven in Marokko

Mijn naam is Anne Bruin en eind deze maand word ik 29 jaar. Ik ben geboren en getogen in Waarland, een klein dorpje in Noord-Holland. Vlakbij Alkmaar. Ik ben de derde in de rij van een gezin met vier kinderen. Mijn hobby’s zijn schrijven, reizen en tekenen. Begin 2014 heb ik de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening afgerond. Sinds eind augustus 2016 woon ik voor de tweede keer in Marrakech. Samen met mijn Marokkaanse man (Karim) run ik daar een Bed & Breakfast (B&B): Riad Annie.

 

 

De ontmoeting met Amine

In de zomer van 2012 ben ik een maand gaan backpacken door Oost-Europa. Ik begon mijn reis in Istanboel, daar ontmoette ik een Marokkaanse jongen, Amine. We raakten bevriend en via Facebook hielden we contact. Uiteindelijk eindigde dit contact in een relatie. Vervolgens ben ik hem in februari 2013 voor twee weken wezen opzoeken in Marokko. Van te voren wist ik eigenlijk al dat ik hem totaal niet kon vertrouwen, maar op de één of andere manier moest ik gewoon naar Marokko. Dit voelde ik heel sterk. Achteraf is wel gebleken waarom.

Eenmaal daar verbleven in een hostel in Marrakech. Daar werkte Karim. Amine heeft mij tijdens die vakantie behoorlijk in de steek gelaten. Gelukkig was Karim daar die mij heel lief opving. Van mijn kant was er toen nog geen enkele sprake van verliefde gevoelens. Ik was nog veel te druk met Amine bezig.

Weer terug naar Marokko en Marrakech

Ondanks dat het tussen Amine en mij stuk liep, besloot ik in de daaropvolgende zomer toch weer naar Marokko te gaan. Weliswaar had ik met hem een slechte ervaring gehad, maar het land zelf was mij heel goed bevallen. Ik ben daar drieënhalve week wezen backpacken. Zowel aan het begin als aan het einde van mijn reis verbleef ik in Marrakech. Opnieuw verbleef ik in het hostel waar Karim werkte.

Na Marrakech vertrok ik voor twee weken naar Rabat om Arabisch te studeren. Eenmaal daar merkte ik dat ik Karim eigenlijk heel erg leuk vond. Terug in Marrakech duurde het even voor ik de moed had verzameld om Karim op date te vragen. Uiteindelijk hadden we ons eerste afspraakje op de avond voor ik weer terug naar Nederland vertrok. Dat was om precies te zijn op zondag 4 augustus 2013 en sindsdien zijn wij een stel. Daarna heb ik hem nog twee keer opgezocht totdat ik begin februari 2014 naar Marrakech verhuisde.

Welgeteld twee dagen na het behalen van mijn diploma begon mijn nieuwe leven in Marokko.

Het leven in Marrakech

Het is een bijzondere ervaring om in Marrakech te wonen. Alles gaat hier zo totaal anders dan in Nederland. Nederland is echt super gestructureerd, terwijl er hier geen enkele sprake van structuur is. Dat is ook één van de redenen waarom ik zou houd van deze stad. Het grappige is dat zelf een heel georganiseerd type ben, maar gek genoeg gedij ik heel goed in deze chaos.

Het gebrek aan structuur betekent ook dat er veel minder regels zijn. Hierdoor is het best eenvoudig om een eigen bedrijf op te zetten. Wij hadden ook niet heel veel startkapitaal nodig. Het scheelt natuurlijk wel dat wij ons B&B huren in plaats van er één gekocht te hebben. Wil je hier iets kopen, dan ben je bijna net zoveel geld kwijt als in Europa.

Daarnaast kun je hier echt heerlijk eten. Het grappige is dat in Marokko net als in Nederland veel aardappels, groenten en vlees gegeten worden. De toevoeging van kruiden maakt het grote verschil. Dit maakt het eten veel smaakvoller. Ook het gebruik van verse groenten brengt meer smaak aan het eten. Door het Marokkaanse klimaat kan alles hier groeien en hoeft men het dus niet van ver te halen. En dat proef je! Ik heb het geluk dat mijn man graag en heerlijk kookt, dus iedere dag staat er iets lekkers op tafel.

Ook vind ik de manier van  leven in Marokko erg fijn. Het gaat er hier een stuk relaxter aan toe. Ik merk dat dit mijn creativiteit ten goede komt. Als klein meisje kon ik uren zitten tekenen of schrijven. Sinds mijn puberteit heb ik hier weinig meer mee gedaan. Het lijkt wel of het leven dan opgeslokt wordt door andere dingen. Ik ben erg blij dat ik dit in Marrakech weer heb weten op te pakken.

Wat is er minder fijn aan het leven in Marokko?

Het vervelende aan Marrakech vind ik de bejegening van mannen/jongens op straat. Als ik samen met mijn man over straat loop, heb ik daar geen last van. Maar als ik eenmaal alleen loop, krijg ik iedere keer seksueel getinte opmerking naar mijn hoofd geslingerd. Dit voelt heel ongemakkelijk en is vermoeiend. Hierdoor voel ik mij in mijn vrijheid beperkt. In Nederland ben ik één van de velen, maar hier val ik altijd op.

Wat kun je aan anderen aanbevelen in Marokko?

In Marokko is er eigenlijk wel voor ieder wat wils. Zo is er de ellenlange kustlijn, de bergen en natuurlijk niet te vergeten: de Sahara.

Om aan de hectiek van Marrakech te ontsnappen vind ik het erg fijn om naar de kust te gaan. Het kan soms behoorlijk druk zijn in mijn hoofd, maar de zeewind zorgt er altijd voor dat die binnen no time leeg is. Mijn man en ik zijn regelmatig naar Essaouira geweest. Een relaxt havenstadje. Ik krijg altijd een vakantiegevoel als we daar zijn. Zeker een aanrader!

In het vervolg willen wij ook graag andere kustplaatsen bezoeken. Nu we getrouwd zijn maakt dat dit een stuk makkelijker, omdat we nu overal samen kunnen verblijven. Imsouane, Sidi Kaouki en Sidi Ifni staan sowieso nog op ons verlanglijstje.

Lees hier nog meer mooie tips voor dagtrips vanuit Marrakech.

Anne over haar leven in Marokko

Het traditionele leven in Marokko en de familiebanden.

Mijn man komt uit het Hoge Atlasgebergte. Zijn ouders wonen daar nog steeds en zo nu en dan bezoeken wij hen. Het is daar zo stil. De ideale plek om tot rust te komen.  Je gaat daar echt 100 jaar terug in de tijd. Zo wordt er voor landbouwwerkzaamheden nog gebruik gemaakt van paarden en ezels. Mooi om te zien dat er mensen op de wereld zijn die nog zo traditioneel leven.

De eerste keer dat ik mijn man bezocht in Marokko zijn we samen naar de Sahara geweest. Geweldig was dat! Zo breed had ik de sterrenhemel nog niet eerder gezien. En tijdens zonsopkomst meedeinen op het ritme van de kameel was ook heel bijzonder. We hebben daar prachtige foto’s kunnen maken.

De eerder genoemde plekken bevinden zich op vrij grote afstand van Marrakech. Als we niet zoveel tijd hebben en we willen er toch even tussenuit, dan vind ik Lalla Takerkoust een hele fijne plek om naartoe te gaan. Een prachtig meer met een geweldig uitzicht op de bergen en dat op slechts 45 minuten afstand van Marrakech.

zonsondergang Marrakesh, leven in Marokko

Wat kun je beter niet doen in Marokko?

Mocht je op vakantie willen gaan naar Marokko, dan zou ik als vrouw rekening houden met de kleding die je draagt. Ik bedek (grotendeels) mijn benen en mijn decolleté. Natuurlijk ben je hier vrij in je kledingkeuze, maar ik vind het toch wel een teken van respect naar de Marokkaanse bevolking toe. Het voelt ook een stuk prettiger als je over straat loopt. Wanneer je te bloot gekleed gaat, zal je dit zeker merken aan de reacties op straat van mannen/jongens.

Mis je Nederland?

Wat ik het meest mis aan Nederland is mijn familie. Inmiddels heb ik twee neefjes: Maas (2) en Gijs (0). Hen mis ik het meest. Als ze zo klein zijn, dan kun je eigenlijk alleen echt contact hebben wanneer je ze in werkelijkheid ziet.

Graag zou ik iedereen dichtbij mij willen hebben, maar het is helaas erg lastig gebleken om mijn man naar Nederland te halen. In september 2015 ben ik teruggegaan naar Nederland om te proberen daar samen een bestaan op te bouwen met mijn man. Helaas is het mij niet gelukt om een baan te vinden en uiteindelijk besloot ik terug te gaan naar Marokko. Ik kon er niet meer tegen om zo ver verwijderd te zijn van mijn geliefde. Sinds eind augustus ben ik terug in Marrakech.

De stress mis ik totaal niet aan Nederland. In november was ik er tweeënhalve week op familiebezoek. Ik merkte dat ik meteen weer in het Nederlandse ritme zat, met als gevolg een overvol hoofd. En dan was ik nog niet eens aan het werk!

 

Denk je dat je ooit nog eens definitief terugkeert naar Nederland?

Ik weet niet of ik ooit nog naar Nederland terugkeer, maar we willen sowieso wel naar Europa. Begin dit jaar zijn we getrouwd en we willen graag kinderen. Alleen zien we hier niet echt een toekomst weggelegd voor onze eventuele kinderen. Er is hier geen sociaal zekerheidsstelsel en goede scholing is heel duur. Het huurcontract van ons B&B loopt in februari 2018. Daarna willen we graag richting Europa vertrekken. We weten nog niet precies naar welk land, daar zij we ons nu op aan het oriënteren.  

Heb je nog tips voor anderen als ze gaan emigreren (naar Marokko)?

Als ik terugkijk naar de eerste keer dat ik naar Marokko vertrok, dan was het vooral een sprong in het diepe. Eerlijk gezegd heb ik mij amper voorbereid, ik heb het gewoon gedaan. Het scheelt natuurlijk wel dat ik alleen was, dus ik kon gaan en staan waar ik wilde.

Op Facebook zie ik vaak mensen die graag naar het buitenland willen vertrekken, maar het op de één of andere manier niet durven. Vaak heeft dit met het verschaffen van een inkomen te maken. Tegen hen zou ik willen zeggen: doe het gewoon! Anders zal je er later altijd spijt van krijgen. Uiteindelijk is er overal wel werk te vinden of je kunt zelf iets opzetten. Net zoals wij dat hebben gedaan. Je kunt het namelijk pas echt ervaren als je er bent. Wanneer het niet bevalt, dan kun je altijd weer terug.

Wil je meer lezen over Anne en haar Riad in Marrakech?

Je kunt meer informatie vinden over de B&B op https://www.facebook.com/riadannie/.

Je bent altijd welkom op ons gezellige dakterras!

 

Dank je wel Anne voor je mooie verhaal en alle tips! Het lijkt me heel bijzonder om te leven in Marokko. Ik kom graag een keer op je mooie dakterras zitten en ben benieuwd waar jullie je uiteindelijk zullen gaan settelen!

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl.

 

 

Zou jij alles achterlaten voor een leven in Marokko?

 

 

Geplaatst in Afrika, emigreren, Marokko.

21 reacties

  1. Wat een geweldig verhaal en wat goed dat je toch naar Marokko ging, ondanks dat al van te voren wist dat je Amine niet kon vertrouwen. Het moest gewoon zo zijn. Zo zie je maar dat je altijd op je gevoel moet vertrouwen. 🙂 Wat fijn dat jij en Karim samen je leven daar hebben opgebouwd… wij hebben zelf ook een bijzondere band met Marokko… onze eerste keer bleken we na thuiskomst zwanger van onze oudste… de Marokkaanse lamp die we toen kochten hangt nog altijd in haar kamer. Toen we er vorige maand terug waren (oa in Sidi Ifni) leek het haast alsof we thuis kwamen en ook onze dochter was helemaal in haar nopjes.. wij gaan zeker vaker die kant op!

    • Hahaha Yvonne, ik wist dat je fan was van Marokko maar niet dat je er zo’n bijzondere band mee had;)
      Ik was jaren geleden in Marokko en vind het een super leuk land, maar helaas krijg ik Frank niet mee die kant uit. Misschien maar eens een trip met iemand anders plannen? (Leuk stedentripje Fez of Marrakech anybody?)

    • Dank je wel, Yvonne! Voor mij voelt het inderdaad ook echt zo, het heeft zo moeten zijn. Dat klinkt zeker als een bijzonder band. Mooi om te lezen dat jullie dochter zich zo in haar nopjes voelde in Marokko.

  2. Dat is nog eens een bijzondere locatie om te gaan wonen zeg! En door het toeval daar terecht gekomen, leuk om te lezen. Ik vond Marrakesh geweldig, maar ook wel een compleet andere wereld. Ik kan me voorstellen dat het totaal anders voor je is dan je gewend bent, niet alleen een vreemd land, maar ook een totaal andere cultuur.

  3. Ik hou van de laatste tip die ze geeft!! Spring in het diepe en ga gewoon! Als je weet wat je wil moet je het ook zeker doen, het vind zich dan wel een weg! Wat een apart leven heeft ze daar, naar het leuke plaatsje Essaouira (ooit ook een dagje bezocht) of uitstapje naar familie in het Atlas gebergte. Geweldig!!

    • Dank je wel, Jacomijn! Je schrijft dat ik hier een apart leven heb. Dit heb ik mij eigenlijk nooit echt gerealiseerd, voor mij is het inmiddels gewoon. Maar je hebt gelijk, het is ook best apart. Bijzonder om mee te maken!

  4. Ze heeft wel gelijk, naar je hart luisteren en gewoon doen. Dan krijg je in ieder geval geen spijt van iets wat je niet hebt gedaan. Ik vind het wel knap dat ze naar Marokko emigreerd, niet de meeste voor de hand liggende bestemming. Marrakech was voor mij een compleet andere wereld, waar ik mij op de eerste dag niet helemaal op mijn gemak voelde. Maar het went wel snel. Achteraf ben ik blij dat ik er ben geweest, al is het puur om de ervaring. Er wonen zou ik niet willen/kunnen, te druk. Geef maar maar meer rust en ruimte.

    • Ik vond Marrakech ook druk, maar daar zou ik wel aan kunnen wennen. Voor mij zou het vrije gevoel als vrouw alleen misschien meer een issue zijn. Voor korte tijd geen probleem, maar voor langere tijd?

  5. Het is inderdaad niet de meest voor de hand liggende bestemming. Vijf jaar geleden had ik echt niet verwacht hier terecht te komen. Ik kan mij voorstellen dat je je de eerste dag niet op je gemak voelde, dat heb ik soms nog steeds. Gelukkig wende het wel snel voor je. Voor mij is het ook druk, maar voor nu is het oké. Ik zou hier niet de rest van mijn leven willen blijven.

  6. Hallo Anne,

    Wat een geweldig verhaal en wat een grote stap! Zelf ben ik meemaals in marokko geweest en ook ik heb hier mijn hart verloren. Graag zou ik samen met mijn moeder een b&b runnen. Nu is het voor ons ook niet mogelijk om iets te kopen dus zou huren een betere optie zijn. Hoe kom je in contact met eigenaars die hun b&b willen verhuren. Is hiervoor misschien een bepaalde site?

    Groetjes Manon

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *