winter in Alaska

Leven in Alaska; weg van het gebaande pad

Na jaren in Amerika gewoond te hebben koos Marianke voor een bijzonder bestaan en geniet volop van haar leven in Alaska. Een leven met koude, witte winters, weg van het gebaande pad in het ruige binnenland. Waar ze samen met haar man en (pleeg) kinderen eindelijk haar droom waar kan maken. Het nieuwe deel van emigreren is wederom een verhaal van een bijzondere Nederlandse vrouw. 

Mari over haar leven in Alaska.

Ik ben Mari, geboren en getogen in Nederland. Ik heb 22 jaar in Nederland gewoond en besloot toen naar Amerika te verhuizen voor werk in 2004. Hier heb ik mijn man ontmoet, hetzij online, want hij zat aan de ander kant van de wereld. Ook al is hij Amerikaan.

24 Maart 2005 zijn wij getrouwd en de eerste 6 maanden woonden we in Texas. Daarna verhuisden we voor 3 jaar voor zijn werk naar Wisconsin. Van daaruit zijn we voor 3 jaar weer terug gegaan naar Texas en in 2011 zijn we begonnen aan ons leven in Alaska. We hebben 6 jaar in Zuid Centraal Alaska gewoond voor mijn man zijn werk, bij Anchorage in de buurt, waar mijn man in zijn laatste baan na 20 jaar met pensioen is gegaan. Drie maanden geleden zijn we naar Interior Alaska verhuisd.

leven in Alaska

 

Ons leven in Alaska

Na 20 jaar altijd het bevel van zijn werk te hebben gevolgd, konden we na zijn pensioen eindelijk onze eigen keuze maken. Het is altijd onze droom geweest om een Homestead te runnen, oftewel een “Hoeve”. Die hebben we dus hier kunnen vinden. We genieten van de stilte op 10 hectare in de heuvels ten noord oosten van Fairbanks. Dit is één van de koudere gedeeltes van Alaska en het kan hier wel -60C worden. In de koudste wintermaand is het gemiddeld -50C!

Daarnaast verhuren we 2 log cabins voor meer langere termijn en zijn we van plan om voor recreatie een paar kleine cabins neer te zetten en wat kampeer plekken. Alaska, zij het ver van familie aan beide kanten, is echt ons thuis geworden. We zitten hier echt op onze plek, ons leven in Alaska is goed!

leven in Alaska

Een nieuwe wereld met nieuwe mogelijkheden

We hebben echt van ons leven in Alaska kunnen genieten en er echt ook het beste van gemaakt. Kamperen, vissen naar zalm, en daarna gelijk opeten, want verser kan je het niet krijgen. Bergen beklimmen, en kanoeing op de vele meren die Alaska bezit. Op mijn 30e heb ik leren snowboarden en op mijn 31e heb ik leren cross country skiën. Die mogelijkheid zou ik in Nederland nooit hebben gekregen.

Mijn grootste accomplishment is mijn 26 mijl trek van Girdwood naar Eagle River, de Crow Pass, waar we 3 dagen over de bergpassen en door ijskoude rivieren waadden. Waar we tussen de beren kampeerden en onze behoeften in de natuur moesten doen. Wat voor mij ook even heel nieuw was. Ik was beslist trots om mijzelf.

Leestip: Keerpunt Alaska, over jezelf tegenkomen en terugvinden in de wildernis

skiën in Alaska

Een groot gezin

Hier voeden wij onze kinderen van 5, 10 en 12 op. Daarnaast zijn wij ook pleegouders voor vele kinderen die voor tijdelijk, of meer permanent een veilig en liefdevol gezin zoeken.
Mijn man werkt full time in retail en gaat ook full time naar school voor zijn Bachelors Degree in Criminal Justice.
Ik blijf thuis als (pleeg)moeder, en ben constant in de weer met talloze afspraken voor onze kinderen en pleegkinderen. Zij het dokters afspraken, ergo therapie, noem maar op. Op dit moment zijn we pleegouders van een 9 jarige pleeg dochter en 6 dagen oude pleegzoon. Onze 5 jarige zoon hebben we afgelopen maand via adoptie in onze familie mogen opnemen. Ook onze 10 jarige dochter en 12 jarige zoon hebben we geadopteerd.

Daarnaast hebben we ook onze 10 maanden oude Golden Retriever en 10 jaar ouder Terriër Mix. En we houden ook 6 kippen en 1 haan die ons goed van de eieren voorzien. In de zomer houden we een grote moestuin bij.  In 2012 ben ik Amerikaans staatsburger geworden en daar ben ik best wel trots op.

leven in Alaska

 

Gek op de winter!

De winter is in onze familie echt het favoriete seizoen omdat we dan veel kunnen skiën. Er zijn hier veel paden die verzorgd worden in de winter om cross country skiën te kunnen. We klinken ook gek voor velen, maar we zijn hier vrijwillig blijven wonen. Waar velen dicht bij familie gaan wonen, zitten wij ver weg, omdat wij hier ons meer thuis voelen.
Het voordeel van ons leven in Alaska en het wonen in de heuvels is dat de stadslichten ons niet deren. Dat zorgt voor een heel spektakel elke keer als het Noorderlicht in de lucht danst of de sterren aan de hemel staan. Te veel om te tellen.

noorderlicht Alaska




De nadelen van het winters klimaat in Alaska.

Wij  wonen van een niet betegelde straat aan een zandweg. In de winter wordt het tweede gedeelte veel minder van sneeuw geklaard en dat maakt het begaan van de weg soms wat moeilijker. Ik heb daarom ook een betere (tweedehands) auto aangeschaft die dat soort weer aankan.
Zo ook 2 weken geleden. Toen ik op het punt stond om de kinderen naar de bus halte te brengen, die 1.6 mijl van ons huis is aan het begin van de trail, en mijn man ons belde. Dat ik maar beter thuis kon blijven want hij en 6 anderen gleden in de s-bochten de berm in en zaten vast. Het had gesneeuwd, en omdat de grond nog warm was, was de eerste laag bevroren en dan de tweede laag sneeuw er boven op liet het blijken dat het niet glad was. Ik ben soms best wel koppig en ging toch. Dan maar langzaam rijden. En nog voor ik het wist begon ook ik te glijden, en een van onze buren begon al te zwaaien,… ik zag de andere auto’s iets beneden op de heuvel (wij wonen om ongeveer 1000 voet hoogste).
Gelukkig wist ik te corrigeren en gleed zo de oprit van één van de andere moeders in. Ik ging niet meer verder. En zij ook niet. Dus heeft ze ons uitgenodigd om binnen te komen, hoelang het ook moest. In de middag kon mijn man mijn sneeuw kettingen halen. Ondertussen hebben de kinderen heerlijk gespeeld binnen en buiten en maakte de moeder Chicken en Noodle Soep. Heerlijk voor die dag.
Ik ben uiteindelijk weer thuis gekomen.

winter in Alaska

Goed voorbereid.....

Dat zijn dus dingen die we in de winter tegen kunnen komen, dat we ingesneeuwd zitten vanwege onze locatie, of vanwege de gladheid. Maar dan maken we het er het best van. Wij hebben wel een televisie, maar vanwege de locatie kunnen geen kabel aansluiten en antenne werkt ook niet. We hebben een kleine Wifi box voor internet. Dus hebben we veel dvd's, tv series zoals films en dat vermaakt ons en langzamerhand wordt onze collectie bordspelletjes ook heel groot. We hebben ook veel boeken, en een XBOX Kinect, en dat houd ons bezig (Just Dance is geweldig ook voor de conditie). We hebben ook een extra voorraad eten om een paar dagen van rond te komen.
Natuurlijk, voor de koukleum, is die niet de ideale plek om te wonen. Wij hebben langzamerhand wel onszelf zo opgebouwd dat we goed tegen de kou kunnen.

emigreren naar Alaska

De kinderen nemen de bus elke morgen. De bus stop is 3 kilometer bij ons vandaan dus moet ik ze daar brengen en met de kou blijven ze in de auto totdat de bus komt. Dan moeten ze nog 15 kilometer naar de dichtstbijzijnde basis school en 25 kilometer naar de middle school (1e en 2e klas van de middelbare school).

winter in Alaska

Een bijzondere hobby als  uitlaatklep

Onlangs, na jaren interesse in de Roller Derby sport, heb ik op mijn 36e een nieuwe hobby op mij genomen en mij bij de Fairbanks Roller Girls aangesloten als "Dutch Blitz". Als Roller Girl neem je een naam aan die bij je past en een vriendin had mij deze gegeven en dat vond ik wel leuk. Twee keer per week train ik. En zo werk ik de stress van mij af die op mij af komt tijdens mijn leven in Alaska. Als moeder en pleegmoeder van kinderen met speciale benodigdheden en de vele trauma's die zij hebben doorstaan.

Roller Derby is een race tussen twee teams, meestal dames, waarbij een groep van vier een tegenstander tegen probeert te houden. De  ene tegenstander, die de "jammer" is, moet door die muur proberen te komen en na 1 hele ronde daarna kan men punten scoren. Dit vind dan plaats in een skating ring. De meeste Roller Girls hebben allemaal een eigen en unieke naam die hun karakter aangeeft.

rollerderby Alaska

Wat moet je zeker zien en doen als je in Alaska bent?

Een aanrader als je hier komt is om de toeristische plekken op te zoeken, zoals boottochten op zoek naar het wildlife.  Je vindt hier bultruggen, zeeleeuwen, Puffins, zeeotters, en nog veel meer maritiem leven van de oceanen in Alaska. Het bezichtigen van de immens grote gletsjers aan de kust.
Je moet beslist hier in de Winter komen om het Noorderlicht mee te maken, het ijsfestival in maart en de start van de grootste sledehond race, de Idatarod van Anchorage naar Nome.

kanovaren Alaska

Verdiep je in de Alaska Native cultuur van de vele stammen die men hier heeft, kampeer in de bergen, bezoek de grootste berg van Noord Amerika, Mount Denali en Denali Park waar je beren en ander wild leven kan zien.

Er zijn ook vele verschillende bedrijven die helikopter tours doen zodat je Alaska van boven af kan bekijken. In de Mat-Su valley zit een Nederlands gezin die de Knik River Lodges runt, en dat ook verzorgd en hele gezellige cabins verhuurt voor je verblijf.
Iets wat wij nog niet hebben bezocht, maar heel populair is, zijn de Chena Hot Springs. Heet water bronnen die het lichaam reinigen. Let wel op, kinderen mogen daar geen gebruik van maken maar er is wel een zwembad, en je kan in het hotel of nabije Bed and Breakfast verblijven.

Mount Denali National Park Alaska

Wat je niet moet doen in Alaska......

Ren nooit van een beer weg. Haha. Je kunt hier verschillende beer veiligheid klassen volgen. En die vertellen je precies wat je moet doen als je een beer tegenkomt. Want ook in een gewone woonwijk kom je wel een bruine beer tegen.

beer Alaska

Mis je dingen van Nederland?

Ik woon nu onderhand alweer 14 jaar in Amerika en natuurlijk mis ik Nederland wel. Vooral mijn familie, zoals mijn ouders en het feit dat zij niet hun kleinkinderen veel kunnen zien. En mijn broer en zijn partner hebben nu ook een dochter en die kent ons helemaal niet.
Ik ben met onze toen twee kinderen in 2015 na 12 jaar terug gekeerd voor de begrafenis van mijn Opa, en ben daar 6 weken gebleven. Onze eerste maaltijd bestond uit kroketten, frikandel speciaal en Nederlandse Patat met Mayo en Curry Gewurtz. Wat had ik dat gemist zeg!
Ik heb onze kinderen veel van de cultuur laten zien en proeven.

Alaska zit in mijn bloed

Maar ik merkte wel dat Nederland mij wel heel klein leek en dat mis ik niet. De vrijheid die ik hier heb en open natuur vind ik heel geweldig. Ik denk dat ik daarom ook niet meer in Nederland zou kunnen wonen. Amerika, vooral Alaska, zit nu in mijn bloed en dat is mijn thuis. Dat is waar mijn man vandaan komt, en waar onze kinderen geboren en getogen zijn.

We vinden ons leven in Alaska, hetzij afgelegen, hier heel geweldig en reinigend voor de ziel. Beter zou ik mij niet kunnen wensen. De Amerikanen zijn gastvrij en elke keer dat we verhuisden hebben we snel nieuwe vrienden gemaakt en zo een “tweede familie” gecreëerd. We spreken zelfs nog met vrienden die we bijna 10 jaar geleden hebben gemaakt.

rendier in Alaska

Mijn tips voor anderen die ook willen emigreren (naar Alaska).

Emigreren naar Amerika, zal wat moeilijk gaan vanwege de altijd veranderende regels. Door een loterij, via een Amerikaans bedrijf, of het trouwen met een Amerikaan (via oprechte liefde, niet voor de green card) zijn op dit moment de beste mogelijkheden.

Zorg ervoor dat je een financiële zekerheid en inkomst mogelijkheid opgezet hebt. Want vele Amerikanen leven hier paycheck to paycheck, en zijn maar een salarisstrookje weg van het dakloze leven. Financiële zekerheid is hier heel belangrijk, wil je hier wel kunnen leven.

De American Dream, is ook echt een droom. Die krijg je niet zo maar. Dat vergt hard werk. En dat is ook echt waar de American Dream voor staat. De hardwerkend man, of vrouw, die voor zichzelf, of ook familie, een leven opbouwt.

Dank je wel Marianke voor je mooie verhaal over het leven in Alaska. Ik zou er niet graag willen zitten in die koude winter, maar het Noorderlicht en de sneeuw zien er geweldig uit dus wie weet ga ik toch eens overstag.  Alaska staat al lang op mijn verlanglijst en na het lezen van jouw verhaal ben ik vastbesloten een bezoek niet lang meer uit te stellen!

Las je het vorige deel van emigreren al? Daarin vertelt Marie-Gon over het leven en werken in Pune, India

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je zelf ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl.

Hoe is het nu met Mari? Een update van haar leven in Alaska:

Jan. 2022:

Vier en een half jaar later. We wonen nog steeds op dezelfde geweldige plek aar sindsdien is er veel veranderd. Onze kinderen zijn onderhand alweer 9, 14 en 16 jaar oud. De oudste rijd nu auto en is een cadet in de Air force Junior Recruit Officer Training Corps van de High School. Mijn man is inmiddels gepromoveerd naar middle management binnen zijn bedrijf.

Nadat we twee keer een aanval van een roofdier hebben gehad zijn we even klaar met het houden van kippen. Elsa, onze Golden Retriever is inmiddels alweer 5 jaar jong. Onze terriër mix Daisy is een oude dame van 14 jaar oud. We hebben sinds vorig jaar een tweede Golden Retriever, Angus, en die is nu bijna een jaar. Wat een beesten boel.

Een nieuwe carrière en weer aan het studeren

Met ons pleegouderschap zijn we in 2018 mee gestopt waardoor ik ineens met drie schoolgaande kinderen zat en zonder werk. Ik heb toen gereageerd op een advertentie voor werk in behavioral health, als Registered Behavior Technician.

Inmiddels werk ik al 3,5 jaar als therapeut 1-op-1 met kinderen en volwassenen met autisme en andere mentale en fysieke handicaps. Daarnaast ben ik een senior bij Purdue University Global, en bezig met mijn Bachelor in Applied Science in Psychology in Applied Behavior Analysis. Naast die studie doe ik 4 master's klassen met als einddoel om Board Certified Behavior Analyst te worden.

Trots op......

In 2020 heb ik na veel overwegen een vertical sleeve gastrectomy ondergaan en met een grote levens verandering in eten en bewegen ben ik onderhand 60 kg afgevallen. Ik voel mij stukken beter, wat een geweldige beslissing was dit.

Wow, wat een prestatie! Petje af hoor.

Geplaatst in Noord-Amerika, Verenigde Staten.

23 reacties

  1. Alaska staat hoog op mijn bucketlist en als ik deze prachtige foto’s zie, raak ik nog enthousiaster. Het lijkt mij best eenzaam leven zo afgelegen, maar tegelijkertijd ook bijzonder. Leven middenin de natuur, of dichtbij een mooi natuurgebied is ook een beetje mijn droom dus ik snap wel dat zij hiervoor kiezen. En op die kou kun je je kleden, zeg ik altijd 😉

    • Ik zou het liefst op de rand van een groter dorp wonen maar dan met de natuur aan de andere kant. Een beetje wat we nu hebben, maar dan in een minder bevolkt land. Het beste van 2 werelden.

      • Lijkt mij fantastisch om in de natuur te leven.
        Maar als alleen staande 50e moet je er wel een plan voor maken.
        Ben benieuwd wie net als mij ook in Alaska en uit de natuur willen gaan leven

  2. Wat een mooi verhaal! Alaska staat al jaren hoog op de lijst om te bezoeken. Lijkt me een heel bijzondere wereld. Wij wonen zelf ook afgelegen in de natuur, maar niet zó afgelegen hoor 😀 Vind het heerlijk en ik kan me voorstellen dat het met zoveel kinderen nog leuker is.

  3. Wij reizen komende zomer met onze kinderen (dan 13 en 10) drie weken door Alaska. Met allemaal super excursies. Bushplanes, gletsjers, raften en hopelijk beren en walvissen spotten. Zin in!

    • O heerlijk Gaby. Alaska staat al jaren op mijn bucketlist, het lijkt me echt prachtig. Ik wens je vast heel veel plezier en ben benieuwd wat jullie gaan tegenkomen!

  4. Wat een mooi verhaal en wat bijzonder om zo te leven. Het is zo een ander leven dan wat je in Nederland hebt. Ik houd er wel van. Het lijkt mij prachtig om Alaska een keer te bezoeken. Alleen die kou lijkt mij niet zo prettig. Ik houd heel erg van zon en warmte.

  5. Full time baan , studie, verhuur cabins, pleegkinderen en 3 kinderen met hechtingsproblemen, dat men dit toelaat en er zonder enige schroom over verteld. Lijkt dat deze mensen niet van bewust zijn en wellicht vertroebeld zijn door hun eigen demonen.

  6. Geweldig Maria.
    Wat een keuze. Je moet maar durfen.
    De zorg voor de (pleeg) kinderen past in het plaatje van aanpakken. Niet praten maar doen.
    Ik begreep uit de media dat het kopen van een boerderij, of op andere manier wonen in de natuurvan Alaska niet meer zo eenvoudig is en aan veel regels gebonden is. Klopt dat?

  7. Wat een indrukwekkend verhaal. Niet alleen het zetten van de stap in het onbekende, maar ook het nemen van zorg voor kinderen die dat heel erg hard nodig hebben. Alaska staat hoog op mijn bucketlist (voor nu met name voor vakantie) en ik ga dat binnen 3 jaar ook realiseren. Hou ons op de hoogte van het verloop in Alaska, ik heb het met veel plezier gelezen!

  8. Dag Mari (Marianeke), ik weet niet of ik je zo kan bereiken. Ongeveer drie jaar geleden wilde ik je al contacteren maar kreeg toen een accident. Nu pas kan ik opnieuw aan Alaska denken. Ik heb altijd al naar Alaska willen gaan, ik bedoel er gaan leven dus ik wil dit verder uitzoeken;
    Ik ben kinder- en jeugdpsychiater en doe veel rond autisme.
    Weet jij of ik iets van werk op dat vlak zou kunnen doen ?
    Is het nog mogelijk één van jullie ‘cabins’ te huren want misschien moet ik eerst eens op vakantie komen om verder nog dingen te kunnen bespreken en uitzoeken.
    Kan je mij iets laten weten als er mogelijkheden zijn ?

    Alvast bedankt,
    Ingrid Beyers vanuit België

    • Hi Ingrid,

      Op gebied van psychiatry is er altijd meer professionals nodig hier. De vraag is hoog, de wachtlijsten voor services zijn lang. Onze cabins zitten vol, maar we zijn genoeg dry cabins te huur in onze regio. Je kan ook in Anchorage terecht, is iets groter, wat meer mogelijkheden. Het ligt er echt aan wat je precies wilt. Ik werk in Applied Behavior Analysis, and implementeer behavior interventions die cliënten skills leert die ze niet hebben, enzovoorts. Ik zou op Facebook zoeken naar “Fairbanks, Alaska” en de vraag ook stellen daar. De eerste stap is de immigratie, hoe, wat, wanneer, en kan ik mij in Amerika financieel ondersteunen. De levenskosten in Alaska zijn hoog. Daar met je je wel bewust van zijn. En kan je een green card krijgen?

      Marianke

  9. Dag Marianke,
    Blijkbaar is mijn eerste reactie van daarnet, niet tot bij jou gekomen dus ik probeer opnieuw.
    Ik zie nu pas dat jij mij in 02/2024 al terug hebt geantwoord. Ik heb jou toen via FaceBook willen bereiken maar ik kreeg telkens de melding dat jij niet meer op FaceBook zat. Toevallig kom ik jou vandaag tegen via LinkedIn, toevallig want ik kijk daar bijna nooit naar.
    Wat ben ik blij nu toch een antwoord van jou ontdekt te hebben.
    Even iets concreter. Ik wil in Alaska werken als kinder- en jeugdpsychiater maar ik ben ook bioloog. Het is altijd mijn bedoeling geweest deze twee te combineren. Toen ik jouw foto’s zag van waar jij woont, dacht ik dat is het. Enerzijds aan de grens van een stadje, dorp, anderzijds grenzend aan de natuur, de wildernis (hoe je het ook wil noemen) Vandaar dat bij mij de idee opkwam om bij jou een ‘cabin’ te huren (om eerst al eens te kijken hoe het is om in Alaska te zijn),
    Vanuit jouw antwoord, vestig je me de aandacht op: eerst uitzoeken wat er mogelijk is.
    Ik wil echter eerst de stap zetten naar, zoals ik al zei, eens naar Alaska komen.
    Maar ook, omdat jij in dezelfde sector werkt, vond ik ‘het naar jou komen’ een ideale combinatie om eveneens al eens te horen hoe het zou zijn om in Alaska als kinder- en jeugdpsychiater te werken en in Alaska te wonen. Die combinatie ga ik op een ander niet vinden, dat is een andere context. Heel het administratieve deel zou ik dan daarna doen/bekijken.
    Ik kan eerst verder via deze weg sowieso en dan naast mijn opzoekwerk info aan jou vragen maar ik weet niet of jij daar tijd voor hebt, alle respect daarvoor.
    Jij stelt voor om eens contact te nemen met Fairbanks Alaska, ik heb daar al eens iets van opgezocht maar ik zal dat terug eens bekijken. Vermits ik een half jaar geleden niet verder kon, ga ik nu alles terug oppakken.
    Kan ik als ik opnieuw vragen heb, jou hierrond verder contacteren? Kan dit ook gewoon via mail of heb je liever zo. Ik maak mij zorgen dat de dingen dan weer niet tot bij mij komen of zoals nu een half jaar later.
    Alvast bedankt om dit te bekijken,
    VG
    Ingrid

  10. Dag Marianke,
    Ik heb al eens gekeken naar al dan niet werk voor mij in Alaska.
    Ik heb een mail gestuurd naar Alaska Behavioral Health.
    Ik denk dan aan: waar kan ik in Alaska werken als kinder- en jeugdpsychiater?
    Is dit de goede weg denk je?

    VG
    Ingrid

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *