Paklenica National Park

Wandelen in het Paklenica National Park, Kroatië

Tijdens onze reis door Kroatië bezochten we maar liefst vier nationale parken, waaronder het bergachtige Paklenica National park . Er stonden meer parken op mijn verlanglijst, maar omdat we slechts 2 weken hadden om het land te verkennen moesten we keuzes maken.  Na het zien van de prachtige foto's van Paklenica op internet was onze beslissing snel gemaakt. Tijdens deze eerste kennismaking maakten we een uitdagende wandeling door en boven de Velika Paklenica Canyon. Een wandeling die zeker naar meer smaakte.

Paklenica National Park

 

Paklenica National Park

Het Paklenica National Park is opgericht in 1940 en 95 m2 kilometer groot. Het park bestaat voor een groot deel uit het (kalk)gebergte van de Velebit en wordt doorsneden door een tweetal kloven. De hoogste toppen in het park zijn de Vaganski vrh (1757 m) en Sveto brdo (1753 m). In het park vind je naast bergen een rivier, diverse soorten bos en een tweetal grotten. Er leven verschillende diersoorten waaronder de bruine beer. Ontmoetingen met wildlife zijn echter niet vanzelfsprekend, meestal zie je niet veel meer dan vogels, vlinders en insecten.

Paklenica National Park

 

het grootste deel van de parkbezoekers komt niet verder dan het gebied van de Velika Paklenica Canyon.  Deze makkelijk te bereiken kloof is perfect voor een eerste kennismaking met het Paklenica National Park Heb je meer tijd dan is er nog veel meer moois te zien in de hoger gelegen delen van het park en de wat kleinere Mala paklenica Canyon. Diverse wandelpaden brengen je tot op de hoogste toppen van het Velebit gebergte. Wij kwamen niet zó ver, maar op de plaatjes die ik zag was het adembenemend mooi.

Winnetou en bergklimmen

Naast wandelliefhebbers trekt Paklenica National park ook veel bergbeklimmers en is daarmee het meest populaire klimgebied van het land.  Zowel beginners als gevorderde klimmers kunnen hun hart ophalen op diverse trajecten. Daarnaast zijn cursussen te boeken en is er klimmateriaal te huur in het park (reserveren aanbevolen).

Ben je een fan van Winnetou? Diverse van de films zijn opgenomen in Kroatié waaronder het Plitvice National Park, Krka NP  en Paklenica. In de kloof staan bordjes op diverse filmlocaties.

Paklenica National Park

 

Onze wandeling

Vanuit Starigrad volgen we de borden richting het park. We betalen de entree en nemen een kaartje mee met daarop wat routes. Het eerste deel van de wandeling gaat over een breder pad door de Velika Paklenica Canyon. Links van ons diverse klimmers die zich uitleven op de wanden van de kloof, rechts een rustig stromende rivier. Na een tijd vlak lopen maken we een klim omhoog om daarna weer over een vlakker deel te lopen. Steeds dieper de kloof in.

Paklenica National Park

 

Halverwege het pad komen we langs een zijpad dat naar de hoger gelegen Manica Peci loopt. Deze grot kun je alleen met een gids bekijken, dus die laten we voor wat het is. Ook heb je er een uitzicht over de kloof, maar het uitzicht "bewaren" we nog even. Vanaf dit punt gaan we langzaam aan weer omhoog tot we na ongeveer twee en een half uur wandelen we bij de berghut Paklenica aankomen.  Hier drinken we een kopje koffie en gaan even in de schaduw zitten.

De plek is fijn, maar de koffie...... WOW, nog nooit heb ik zulk slootwater gedronken; dit is werkelijk de slechtste koffie die ik ooit proefde. Na een paar slokken geef ik het op en neem een colaatje terwijl Frank zich ontfermt over mijn bakkie pleur.

In de tussentijd kijken we op ons kaartje wat we nu gaan doen. Veel mensen wandelen vanaf deze plek weer hetzelfde pad terug. Wij gaan via een hoger gelegen route langs de oostkant van de kloof terug wandelen.

Paklenica National Park

 




Klimmen en klauteren

Als we weer verder lopen slaan we binnen no time rechtsaf en beginnen aan onze eerste klim uit het dal. Binnen een paar minuten is het al flink aanpoten, want we stijgen best snel. We wandelen door beukenbossen, klimmen over stenige stukken en boomwortels. Gelukkig lopen we tijdens dit deel regelmatig tussen de bomen, want het is flink heet op deze voorjaarsdag. De route is goed aangegeven door middel van een rood-witte cirkel op bomen en stenen. Onderweg krijgen we ook alvast een mooi kijkje op de kloof, een mooi excuus om even stil te staan en uit te puffen.

Paklenica National Park

Paklenica National Park

Paklenica National Park

Paklenica National Park

Even aanzetten

Het laatste deel van de klim naar de Mala Mocila is echt enorm steil en slingert zich door het bos omhoog. Als we eindelijk boven zijn besluiten we dat dit een mooie plek is om onze meegebrachte lunch op te eten. Niet lang daarna komt er een ander stel aanpuffen.  "Best zwaar hè", zegt hij en neemt even een paar slokken. Daarna kijken we samen even op de kaart die we bij de ingang kregen omdat de route hier even onduidelijk wordt, ondanks alle bordjes. Ons brood is op en we stappen weer op terwijl het stel nog even pauzeert. We nemen het pad dat vrijwel rechtdoor gaat en al snel bevestigd een blik op de telefoon dat we goed zitten.

Paklenica National Park

 

On top of the world....

We zijn op het hoogste deel van de route aangekomen. Een pad dat soms breed en dan weer smal is. Onderweg genieten we van het mooie uitzicht op de kloof. In de verte zien we de zee al liggen. Af en toe moeten we flink klauteren over grote brokken steen, maar dat is ook wel weer zo leuk aan deze wandeling. Een laatste slok met het fraaiste uitzicht om ons heen en dan begint de lange afdaling.

Paklenica National Park

 

Paklenica National Park

 

Paklenica National Park

De afdaling

Om weer in het dal van het Paklenica National Park terug te komen moeten we een steile afdaling maken die ook best wel lang duurt. Iets te lang naar mijn zin, zeker met de losse stenen die er af en toe op het pad liggen. Ik ben meer van het stijgen dan van het dalen sinds ik ooit op de Monte Baldo tot 2 keer toe keer onderuit ging. Onderweg worden we een paar keer ingehaald door vrolijke mensen die als berggeiten van steen tot steen lijken te huppen. Ook moeten we nog even aan de kant als er een ezel met een bed op zijn rug naar boven komt. Het enige vervoersmiddel omhoog in dit deel van het Paklenica National Park. Grappig toch?

Na een uurtje zijn we weer beneden in de kloof en kunnen beginnen aan het laatste deel van de terugweg over het brede pad van het begin. We drinken nog even wat bij het bezoekerscentrum en stappen moe, maar voldaan in de auto.

Paklenica National Park

Paklenica National Park

Paklenica National Park

Handig om te weten over het Paklenica National Park

  • Er zijn talloze wandelmogelijkheden in het park. De makkelijkste route gaat door de Velica Paklenica Canyon.
  • Wij sliepen in het dorp Starigrad. Daar vind je diverse campings, appartementen, hotels, een supermarkt en horeca. Alles wat je nodig hebt voor een goed verblijf dus! In het dorp staan bruine borden naar de ingang van het park.
  • Wandel je met kinderen dan is de (retour) wandeling door deze kloof een mooie uitdaging. Zoek je meer uitdaging dan kun je , net als wij deden, de wandeling gemakkelijk uitbreiden met een zwaardere route boven de kloof.
  • De omschreven route kostte ons ongeveer 6 1/2 uur om te lopen. Goede wandelschoenen zijn aan te raden. De afstand is ongeveer 12 kilometer.
  • Bij de ingang van het park krijg je een kleine gids met de wandelmogelijkheden in en om de Canyon. Ook kun je er wandelkaarten kopen als je hoger de bergen in wilt trekken of langere wandelingen wilt maken.
  • Bij het bezoekerscentrum, dat iets in de kloof ligt, is een klein restaurant waar je wat kunt drinken en met snacks en ijs.
  • Overnachten in het park kan in de berghut, op 2 uur wandelen vanaf de ingang. Van juni tot september elke dag, daarbuiten alleen in de weekenden. Je kunt hier ook iets kleins eten en drinken.
  • Wil je meer informatie over het  Paklenica National Park, kijk dan even op de eigen site van het park.

 

 

Ben je nieuwsgierig naar nog meer mooie nationale parken?

Wij bezochten ook het prachtige Plitvice National Park, een echte must see als je in Kroatië bent. Lees alles over deze sprookjesachtige plek  in het losse blog.

Plitvice National Park

 

 

Zoek je nog meer wandelinspiratie? Klik dan eens door naar mijn speciale wandelpagina met alle Europese wandelingen.

 

Ben jij al eens in één van de nationale parken van Kroatië geweest, en wat is jouw persoonlijke favoriet?

 

 

Geplaatst in bergwandeling, Europa, Kroatië, wandelen, Wandelen in Europa.

17 reacties

    • Leuk, Paklenica is zeker de moeite waard en als je tijd hebt zou ik zeker ook een route hoger in de bergen kiezen. Dat is volgens mij helemaal geweldig.

  1. Tijdens onze reis door Kroatië hebben we ook nog overwogen om het Paklenica National Park te bezoeken. We besloten uit eindelijk niet te gaan en die dag te besteden aan de Makarska Riviera en wat meer rust in te bouwen in de reis. Maar als ik dan jouw foto’s zie is het toch wel een heel mooi park 🙂

    • Keuzes keuzes….Zo wilde ik naar Split en Dubrovnik maar helaas was dat voor ons ook te veel. De Paklenica Riviera is ook een aanrader. Wij stonden op een camping in Starigrad Paklenica, zo aan de zee.

    • Ik had er wat van gelezen op internet en was erg nieuwsgierig. Helaas hadden we deze keer geen tijd om nog hoger de bergen te gaan, want dat is nóg veel mooier. Vanuit de kloof zit je al snel op hoogte. Een aanrader als je net als wij een dag hebt voor een eerste kennismaking.

  2. Wat een prachtig park! Wij willen volgend jaar misschien naar Kroatië op reis, dus goed om te weten. Ik had nog nooit van dit park gehoord. Je moet ook inderdaad keuzes maken want je kan er zo maanden rondtrekken.

  3. Zo te zien hebben jullie er goed aan gedaan om dit park te bezoeken. Dit lijkt mij een mooie wandeling en een prachtig gebied, de uitzichten zeggen in ieder geval genoeg! Echt mijn ding 🙂 Balen zeg dat je twee keer onderuit bent gegaan bij Monte Baldo. Dit is mij voor het laatst een paar jaar geleden overkomen, en ik weet dat het geen pretje is als je op scherpe rotsblokken terecht komt.

    • Die twee keer vallen, of liever gezegd wegglijden, tijdens een steile afdaling waren inderdaad geen pretje. De dag of eigenlijk nacht, na die wandeling kreeg ik een vreselijke aanval van rare draaiduizeligheid met misselijkheid. Eén dag had ik echt extreem veel last, alleen maar spugen en omvallen, daarna werd het heel langzaam aan beter. Men is er nooit achter gekomen wat het was, wellicht een bacterie. Voor mij is die associatie met de valpartij en deze duizeligheid blijvend. Misschien heeft het helemaal geen link met elkaar, maar het zit in het hoofd. Ik merk gewoon dat ik geen held meer ben met afdalen en zie er tegenop als hij steil is. Het houdt me trouwens absoluut niet tegen om dit soort prachtige wandelingen te maken! Genieten.

  4. Nog zo’n mooi blog over Kroatië. De laatste tijd lees ik veel over het land en ik moet je zeggen, het begint te kriebelen. Wat een prachtige natuur. Jullie hebben een pittige wandeling gemaakt maar volgens mij absoluut de moeite waard. De uitzichten zijn verbluffend.

    • Hoi Aniek, sorry voor de late reactie, ik had hem helemaal gemist. De afstand is prima te doen, een kilometer of 12. Het is meer het klimmen en dalen dat de zwaarte bepaald. Ik zal het ook even in het blog schrijven!

  5. Vandaag deze route gelopen. Prachtig! Vroeg begonnen en veel in de schaduw kunnen lopen waardoor het ondanks de hitte goed te doen was. Af en toe flink klimmen en afdalen maar zeker de moeite waard!

    • Een mooi park dat nog niet door veel mensen gevonden wordt. Er is ook een deel met nog hogere bergen, dat lijkt ons ook mooi voor een wat uitdagender wandeling.

  6. Wij willen deze zomer naar het Paklenica gebergte om daar te wandelen. Die route die je aangeeft ziet er prachtig uit. Ik vraag me alleen af, moet je een beoefend wandelaar of klimmer zijn. Wij lopen nu zo iedere dag 5-8 km en soms afstanden van 10-12 km maar dat is natuurlijk in Nederland vlak. En zijn de paden met afgronden? Groetjes Christy

    • Hoi Christy,
      De route die wij wandelden is op een paar plekken pittig klimmen of dalen en andere delen weer redelijk vlak. Echte afgronden zijn er niet op deze wandeling wel ruigere en soms smalle paadjes met stenen. Wij zijn ervaren en geoefende wandelaars dus het is altijd lastig in te schatten hoe zwaar een wandelroute voor een ander is. De afdaling aan het eind vond ik best pittig maar ik ben sowieso niet echt een fan van dit soort afdalingen sinds ik jaren geleden 2 keer wegschoof en viel op een steile afdaling over een grintpad in Italië. Dat pad was overigens veel erger dan dit pad maar na de val was ik een tijd geblesseerd dus dat doet toch wat met je merkte ik later.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *