Na een lange reis buiten Europa stappen wij op een prachtige voorjaarsdag weer voor het eerst op de fiets in eigen land. Vandaag fietsen wij een route van een kleine 40 kilometer door de Gelderse Vallei, over de Utrechtse Heuvelrug en langs de historische Grebbelinie. Een mooie route om mee te beginnen en waar historie en natuur perfect samenkomen.
Een rustige start
Na ruim een uur rijden parkeren we de auto bij Theehuis Mon-Chouette waar we even een kopje koffie drinken. Mon-Chouette is een zogenoemde TOP (Toeristisch Overstap Punt) in Leusden. Een startpunt waar recreanten de auto kunnen parkeren om van daaruit te fietsen of te wandelen.
De fietsen gaan van de fietsendrager en al snel zijn we lekker aan de peddel. We rijden een klein stukje langs het Valleikanaal, daarna fietsen we over verharde wegen tussen de weilanden en het boerenland. We zijn vroeg en het is nog stil om ons heen. De zon laat zich al zien en verwarmt het terras terwijl de laatste bloesemblaadjes uit de bomen dwarrelen, wat een fijn begin van onze dag.
Scherpenzeel
Na een tijdje komen we in het pittoreske Scherpenzeel waar op deze zonnige zaterdag de terrassen al helemaal vol zitten. Wij rijden door tot Huize Scherpenzeel dat aan de rand van het dorp ligt en stappen even af. Huize Scherpenzeel wordt gebruikt als trouwlocatie en dat snap ik wel. Helaas is het gebouw nu gesloten zodat we het huis alleen maar van de buitenkant kunnen bekijken. Na een kort rondje door het park eten we onze boterhammen, stappen weer op en fietsen richting de Grebbelinie, een bijzondere plek in de strijd voor onze vrijheid.
De Grebbelinie
We stappen opnieuw even af om het kleine, door vrijwilligers gerunde Educatief centrum Grebbelinie (Brinkkanterweg 23, Woudenberg) te bekijken. Binnen is er een expositie en buiten vind je kazematten, loopgraven en een bunker die de Duitse bezetters in de herfst van 1944 door de lokale bevolking en dwangarbeiders lieten bouwen. Samen met één van de vrijwilligers lopen we een rondje over het terrein en terwijl ik naar haar luister bedenk ik me hoe fijn het is om vrij te zijn en wat het gekost heeft om dat voor elkaar te krijgen. De Grebbelinie is slechts één van de hoofdrolspelers in een tijd waarvan ik hoop dat we die nooit meer mee hoeven te maken.
De Grebbelinie is een waterlinie tussen de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe, die werd aangelegd in de 18e eeuw. Deze linie liep door de Gelderse Vallei vanaf de Nederrijn tot aan de Zuiderzee (het IJsselmeer).
Van de Tachtigjarige oorlog tot de Tweede Wereldoorlog werd deze linie ingezet om het land te verdedigden. Grote delen van het land werden hiervoor opzettelijk onder water gezet. Het bekendst werd de linie tussen 1939 en1940 onder de naam Valleistelling. Bij de Duitse invasie werd hier enkele dagen standgehouden door het Nederlandse leger.
In 2011 kreeg de Grebbelinie de status van Rijksmonument. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw hebben veel resterende landschapselementen van de Grebbelinie een beschermde status gekregen vanwege zowel hun cultuurhistorische als natuurwaarde. (bron Wikipedia)
NB: Wie meer wil leren over de Grebbelinie kan ook terecht in het Grebbelinie bezoekerscentrum in Renswoude. Deze ligt niet direct aan de fietsroute maar is wel met de fiets te bereiken
Volop lente.
We fietsen nog een stukje langs de Grebbelinie waarna gaat het verder gaat over fietspaden tussen de weilanden. Langs geurende brem, gele koolzaadvelden en takken vol bloesem, het kan niet op met de kleuren! We passeren een vrouw in een rolstoel die afval aan het rapen is en raken even aan de klets. Net als zij maak ik me hard voor natuur zonder zwerfafval. Helaas iets dat maar al te nodig is. Het volgende deel van de route gaat door een stukje Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. Heuvel op heuvel af, door stille beukenlanen en langs heidevelden .
Weer terug richting de Grebbelinie.
We steken de drukke N224 over en duiken opnieuw de bossen in voor een laatste klim richting de Pyramide van Austerlitz. De Pyramide van Austerlitz is een 36 meter hoge piramide van aarde, in 1804 gebouwd op de Botterstop, één van de hoogste punten van de Utrechtse Heuvelrug. Boven op de piramide staat een stenen obelisk uit 1894. Niet veel later fietsen we langs pannenkoekenhuis Bergzicht en stoppen voor een lekkere pannenkoek. Energie genoeg voor het laatste stuk.
Vlak voor we bij het eindpunt zijn komen we langs de Museumbunker Leusden, een Duitse bunker die in 1944-1945 werd gebouwd om de oprukkende geallieerden tegen te houden. In het museum worden we meegenomen naar de oorlogsgeschiedenis van de regio. Daarna steken we het Valleikanaal weer over en pakken het fietspad richting Theehuis Mon-Chouette. Tevreden laden we onze fietsen weer op de drager en rijden richting huis.
Wil je zelf deze mooie route in de omgeving van Woudenberg ook fietsen? Je vindt alle informatie die je nodig hebt op de site van Routes In Utrecht.
Heb je deze route al gefietst? Kijk dan zeker even op deze pagina voor alle andere mooie routes in Utrecht.
Nog meer fietsinspiratie vind je op mijn pagina met alle fietsroutes.
*Ik fietste deze route op uitnodiging van het RoutesInUtrecht. In mijn blogs geef ik altijd mijn eigen mening.
Zo mooi fietsen daar langs het Vallei kanaal.
Zeker weten Monique!