Het bos bij Heerde
We beginnen onze wandeling op een breed bospad dat al snel overgaat in een wat smaller pad. Langs het pad zien we regelmatig wroetsporen van wilde zwijnen. Spannend maar ook ontzettend leuk om één van die jongens tegen te komen. De Veluwe is, samen met Nationaal Park de Meinweg in Limburg, één van de gebieden in Nederland waar wilde zwijnen vrij kunnen rondlopen. De kers op de taart van je wandelroute!
Al snel komen we bij de de Noordelijke Horsthoekerbeek die ontspringt uit meerdere sprengen. Door mensenhanden gegraven voor de papierindustrie lezen we op een bordje. Leuk dat het nog steeds bestaat en onderdeel is geworden van het bosgebied.
Ook gek op wildlife? Hier kun je zelf zwijnen te spotten in Nederland.
Brede bospaden rond Heerde
De Renderklippen
Wandelen in het bos is altijd fijn maar voor de bloeiende heide mag je me altijd wakker maken. De heidevelden van de Renderklippen zijn de reden waarom we vandaag, in het eerste weekend van september, richting Epe zijn gereden.
De Renderklippen is een natuurgebied dat bestaat uit met heide begroeide stuwwallen op de Veluwe tussen de plaatsen Epe en Heerde. Het 223 hectare grote gebied kent veel hoogteverschil. Door de ligging ver van steden is het een van de plekken in Nederland waar het 's nachts nog echt donker wordt. (Bron Wikipedia)
Eerste blik op de heide van de Renderklippen
Heuvelachtige heidevelden en vergezichten
Het duurt niet lang voor we de eerste paarse glimp in de verte voor ons zien opdoemen. Bos maakt plaats voor stuifzand, naaldbomen en uitgestrekte heidevelden. Al snel huppel ik vrolijk over smalle paadjes en knipt mijn camera het ene heideplaatje na het andere. Nadat we via een trap omhoog gewandeld zijn opent zich een prachtig panorama over een enorm uitgestrekt heidegebied. Een korte stop en daarna wandelen we verder. Over een hoge stuwwal en dwars door de heide.
Het zonnetje zorgt ervoor dat de paarse kleur van de heide er extra uitspat. Bijen en hommels zoemen en sporadisch zien we een vlinder. Jammer, meestal zien we op de heide veel meer vlinders. We maken ons best wel zorgen want thuis hebben we ook veel minder vlinders dan in andere jaren.
Zo blij als een kind 🙂
Uitgestrekte heidevelden op de Renderklippen
De schaapskooi van Epe en het Pluizenmeer
Niet veel later zien we de schaapskooi van Epe voor ons. Helaas zijn de schapen "niet thuis" vandaag en daarom wandelen we vrij snel verder. Het ijsje van de kleine ijsco wagen op de parkeerplaats laten we ook voor wat het is, straks gaan we immers nog lekker uit eten.
Langs uitkijktoren 't Spiekertje wandelen we richting een aantal kleine vennen. En jonge teckel krijgt zijn eerste zwemles en in het iets verderop gelegen Pluizenmeer is een enthousiaste labrador op zoek naar een bal. Ook de kikkers zwemmen er vrolijk op los, diverse van hen nog met een staart, best grappig om te zien.
Langs de schaapskooi van Ede
Kikker met staart....
Het Pluizenmeer
De Trage Tocht Renderklippen, hoogteverschillen en kleine verrassingen
Nadat we een klein stuk door het bos hebben gelopen komen we nogmaals op een groter stuk heide terecht. Opnieuw klimmen we via een trap omhoog om even later weer af te dalen. De hoogteverschillen geven de heide op de Trage Tocht Renderklippen net dat beetje extra. Op dit soort plekjes mag je mij wel uren neerzetten. Zonnetje erbij, heerlijk.
Op het laatste deel van de Trage Tocht wandelen we opnieuw het bos in. Het valt me op hoeveel paddenstoelen ik al zie. Terwijl ik om me heen kijk trap ik bijna op een kleine hazelworm die in het zonnetje op ligt te warmen. Gelukkig blijft hij rustig liggen. Aan zijn kopje zie je duidelijk dat de hazelworm een hagedis is, en wat voor één. Zijn vel lijkt wel goudkleurig in de zon. Zo mooi zag ik ze nog niet.
Het laatste deel van onze wandelroute gaat snel en voor we het weten staan we weer bij de auto. De wandelschoenen gaan uit en de sandalen aan. Op naar Hattem!
Wat een prachtig beest zo'n kleine hazelworm
Centrum en bakkerijmuseum van Hattem op de Veluwe