Wonen in Colombia, over een leven vol passie

Sabine en haar man Jimmy wonen in Colombia. Een bijzonder land vol prachtige natuur, gekke regels en passievolle inwoners. Waar eten, dansen, familie, lachen en muziek dagelijkse kost zijn. Lees haar verhaal in het nieuwste deel van Emigreren.

Sabine over wonen in Colombia

Hoi! Ik ben Sabine Boogaard, 33 jaar, en ik woon sinds eind 2014 in Colombia. Na jarenlang, ook in Colombia, als wetenschappelijk onderzoeker te hebben gewerkt, hakte ik vorig jaar de knoop door. Ik ging eindelijk doen waar écht mijn passie ligt en richtte mijn eigen bedrijf op. Nu maak ik websites voor zelfstandig ondernemers. Een keuze waar ik nog geen seconde spijt van heb gehad. Waar ik zoveel van leer en elke dag van geniet.

Ik werk vanuit huis op het Colombiaanse platteland, we wonen in Colombia namelijk boven een paardenstal op een boerderij. Naast werken ben ik dol op ons geadopteerde hondje Juaco, houd ik enorm van de natuur, wandelen en fotografie en maak ik leuke reisjes met mijn man Jimmy. Ook ben ik Colombia-blogger en schrijf ik met veel plezier en passie over reizen, wonen en werken in dit prachtige land op www.besabine.com.

Een ontmoeting

In 2013 ontmoette ik de Colombiaanse Jimmy op mijn werk in Nederland, waar hij een jaar was. En je raadt het al: we werden verliefd. Toen hij begin 2014 weer terug moest naar Colombia besloot ik hem, na een paar korte bezoekjes aan zijn land, eind dat jaar achterna te vliegen. Ik wilde het meteen goed aanpakken. Ik verkocht mijn huis en inboedel, zei alles dat ik had in Nederland op, schreef me uit bij de gemeente en vertrok.

Het was natuurlijk een gokje of het allemaal goed zou gaan, maar zoals ik eigenlijk al verwachtte voelde ik me hier helemaal thuis. Jimmy en ik trouwden voor de wet in Colombia in 2016 en in 2017 vlogen we naar Nederland voor onze bruiloft.

Dit is waar we wonen in Colombia, ons huis op het platteland

Leven en wonen in Colombia.

Wonen in Colombia is fantastisch: het is zo'n prachtig land! De mensen zijn heel aardig en behulpzaam, het eten heerlijk en het leven veel relaxter dan in Nederland. Hier valt niks te plannen en hoewel dat soms ook een nadeel is, vind ik het juist ook vaak een groot voordeel. Dat levert namelijk meer spontaniteit en vrijheid op.

Waar ik ook erg van geniet is reizen in Colombia. Niet meteen wekenlang, maar alleen een weekendje weg is al geweldig. Er zijn zulke prachtige plekken om te overnachten en de natuur en cultuur is zo divers. Reizen in eigen land was nog nooit zo leuk. En hoewel ik in de bergen op 2600 meter hoogte woon en het daardoor best fris is, vind ik het klimaat ook heel fijn. Het regent vaak, maar als de zon schijnt is het meteen veel warmer. Daarnaast hoef ik slechts een halfuurtje te vliegen of een paar uurtjes te rijden om in 30 graden te zitten.

Minder leuk aan het wonen in Colombia is de bureaucratie en hoe veel dingen vooral niet geregeld zijn. Colombianen doen over veel erg moeilijk en hoewel het na een discussie vaak alsnog kan, is dat weleens vervelend. Er zijn veel gekke regeltjes, vooral op het werk, die soms niet fijn zijn. Ook is het land enorm corrupt, wordt er niet goed voor de natuur gezorgd en moet je engelengeduld hebben in het verkeer. De politie doet maar weinig en is ook corrupt.

Het uitzicht vanaf ons balkon

Wat maakt Colombia zo bijzonder?

Colombia is het tweede meest biodiverse land ter wereld en dat is best bijzonder. Het land is groot en er zijn veel verschillende ecosystemen. Je vindt hier bijna alles: van hoge besneeuwde bergtoppen tot hete rode woestijnen. En alles daartussen. En niet alleen de natuur is bijzonder divers, ook de culturen. Elke stad, dorp en regio is uniek. Overal vind je een andere kleur mensen, ander eten, een andere temperatuur, andere dansvormen en andere kleding.

Daarnaast straalt het land een bepaalde energie uit die moeilijk is uit te leggen. Er zit veel levenslust in Colombianen en ze genieten dan ook maximaal van eten, dansen, familie, lachen en muziek. En dat merk je overal. In Nederland is een gerecht gewoon ‘hmm, lekker’; in Colombia is een gerecht spectaculair.

Mijn tips voor reizigers in Colombia

Ervaar het echte leven in Colombia buiten de gebaande paden. Wonen in Colombia maakt reizen hier natuurlijk makkelijker, maar ook als reiziger kun je verborgen plekken ontdekken. Bijna elke reiziger maakt hetzelfde rondje en dat heeft erin geresulteerd dat er een aantal highlights alleen maar vol zitten met toeristen en Colombianen die daar volledig op zijn ingesteld. Colombia heeft zoveel meer te bieden dan dat!

Huur een auto en ga prachtig Cundinamarca ontdekken. Of rijd helemaal rondom het Lago de Tota. Helemaal spectaculair is het meer van Guavio, maar dat is alleen voor de echte avonturiers. Stop niet alleen maar op de highlights, daartussen is zoveel meer. Ga in plaats van in Medellín of in San Gil paragliden in Sopó. Ga raften in Tobia, bezoek afgelegen finca’s (typische boerderijen) in plaats van populaire backpackershostels.

Een bijzonder hotel in de bergen

Verblijf op plekken hoog in de bergen waar mensen zelfvoorzienend leven en je kunt ervaren hoe de mensen wonen zonder een supermarkt om de hoek te hebben. Neem wat meer tijd per bestemming: er is zoveel meer te zien en te doen dan dat backpackers zeggen die er maar 1 of 2 dagen geweest zijn. Ervaar de unieke vibe die in dit land hangt, die maakt dat je meer wilt en langer wilt blijven.

Veel toeristen vinden Bogotá maar niks. Dat komt waarschijnlijk omdat ze niet verder kijken dan La Candelaria. Er wonen 10 miljoen mensen in de hoofdstad: echt er is meer dan het historische centrum. Verblijf bijvoorbeeld in Usaquén of Chapinero en ontdek hoe Bogotá echt is.

Op mijn blog vind je naast verhalen over het dagelijks leven en wonen in Colombia alles over reizen buiten de gebaande paden. Het zal je verbazen hoeveel bijzondere plekken er in Colombia zijn!

Aan de kust in Barranquilla

Wat kun je beter niet doen in Colombia?

Helaas komen er nog steeds reizigers naar Colombia omdat ze meer willen weten over Pablo Escobar. Medellín is dan ook waanzinnig populair. Heel leuk natuurlijk voor die stad, maar het doen van Pablo Escobar tours waar ze trots laten zien waar hij allemaal wat heeft uitgespookt, of nog erger: op bezoek gaan bij zijn broer tegen betaling, is gewoon respectloos naar de Colombianen toe. Voor de meeste Colombianen is dit een zeer zwarte bladzijde uit de geschiedenis, waar bepaalde mensen dus nog steeds geld aan verdienen op een verkeerde manier. Lees je vooraf goed in welke tour je boekt en zorg dat er geen geld bij die broer terechtkomt. Pablo Escobar is geen held, zoals hij wel een beetje wordt neergezet in de populaire serie Narcos.

Hetzelfde geldt voor drugs. Koop je drugs in Colombia? Dan speel je met je leven. Er zijn hierdoor al vele buitenlanders omgebracht. De Nederlander die in de gevaarlijkste wijk van Bogotá door een bende werd vastgehouden is op het nippertje door de politie bevrijd vanaf het dak van een huis, maar dit geluk heeft niet iedereen. Blijf van de drugs af. Net als een cocaïne plantage bezoeken. Dit is niet alleen heel lastig, het is ook hartstikke illegaal én gevaarlijk. Daarnaast is het een grote belediging voor de Colombianen, waarvan de meesten simpelweg nooit met drugs in aanraking zijn geweest, ook al wordt er absoluut meer drugs gebruikt dan in Nederland. De meeste Colombianen willen die drugs en de associatie met het land helemaal niet.

Let op waar je op een paard stapt: niet overal worden de paarden goed verzorgd. Kijk even naar hoe je het paard eruit vindt zien en of je dat wel of niet vertrouwd. Dierenmishandeling komt hier veel voor.

Er zijn toeristische plekken die je soms maar beter kunt overslaan. Op een drukke dag naar de zoutkathedraal in Zipaquirá? Niet doen. En stiekem vind ik deze plek sowieso nogal overgewaardeerd, vooral door de poppenkast die de Colombianen ervan hebben gemaakt. Maar ook het immens populaire Parque Tayrona. Het is hartstikke mooi als je er alleen bent, maar met duizenden mensen op hetzelfde strand is de magie er snel vanaf (en bovendien funest voor de natuur, de wilde dieren en de inheemse bevolking). Sla het over tijdens het hoogseizoen en bezoek een andere mooie plek. Hetzelfde geldt voor dorpjes als Guatapé en Salento: ik ben in die laatste twee keer weggegaan omdat het zwart zag van de toeristen. Rondom Salento zijn genoeg prachtige plekken om te verblijven.

Als je van enorme drukte houdt zeker doen, maar zo niet sla dan dat soort highlights over in drukke periodes!

Wat ik mis aan Nederland?

De belastingdienst 😉 Ook ik heb veel geklaagd over de belastingdienst. Vergeleken met hoe dit (niet) is geregeld in Colombia is die in Nederland echt een verademing. Als je gewoon een vaste baan hebt is het nog te doen, maar een eigen bedrijf en dan ook nog inkomsten uit Nederland? Vind maar eens een accountant die weet hoe hiermee om te gaan. Dat is bijna onmogelijk, want niemand in Colombia, ook de belastingdienst zelf, lijkt te weten hoe het werkt. Ook ik heb die accountant nog steeds niet gevonden.

Wat ik ook wel mis is de efficiëntie van de Nederlanders, die werken gewoon heel efficiënt in zo’n beetje alles. Net als de eerlijkheid van de mensen, hier in Colombia weet je nooit of iets dat iemand zegt klopt en kun je dus maar weinig mensen echt vertrouwen.

En natuurlijk mijn familie en vrienden! En dan vooral bepaalde momenten, zoals kerst, verjaardagen, belangrijke life-events, het niet zien opgroeien van kindjes van vriendinnen en samen gezellige dingen doen.

Eigenlijk mis ik verder niet zoveel…

Wat ik juist helemaal niet mis.....

Het gehaaste leven waar veel moet en veel bemoeienis is van de politiek. Dat bij velen de agenda al voor 3 maanden vol zit kan ik me niet meer voorstellen. Die vastigheid en weinig mogelijkheid voor spontaniteit mis ik niet. Het geklaag (sorry maar Nederlanders klagen gewoon veel), de soms ongastvrijheid en onvriendelijkheid en de vooroordelen.

Denk je dat je ooit nog eens definitief terugkeert naar Nederland?

Moeilijk te zeggen, want juist in de afgelopen 5 jaar heb ik gezien dat de toekomst totaal niet te voorspellen is. Op dit moment wil ik helemaal niet terug naar Nederland en ik heb ook geen plannen om over bijvoorbeeld 5 jaar terug te gaan. Sowieso wordt het steeds meer een uitdaging om terug te gaan als je langer weg bent. Ikzelf vind het lastig me voor te stellen hoe nu het leven in Nederland is, en ik ben pas bijna 4 jaar weg. Waarschijnlijk als ik er weer eens op vakantie ga komt het allemaal snel terug en wen ik weer snel, maar ik ben toch veranderd in die jaren. Dit betekent niet dat we nooit weggaan uit Colombia, want dat plan is er wel. Hoewel wonen in Colombia geweldig is: nog een keer emigreren lijkt me fantastisch.

Jimmy zit door zijn werk als medisch specialist in een bizarre werksituatie waar hij meer dan 100 uur per week werkt en waar er weinig mogelijkheid is voor groei. Voor de kwaliteit van leven en meer zekerheid zouden we dus graag weg willen. Als arts is dat niet zo makkelijk omdat je simpelweg niet zomaar in een ander land kunt werken. Hij zou bijvoorbeeld eerst 3 jaar zijn geneeskunde diploma moeten legaliseren en daarna nog eens 5 jaar de opleiding tot anesthesioloog moeten overdoen om ook in dat land te kunnen werken. Sinds een maand of twee zijn we echter bezig met een procedure in een land om hem aan zijn licentie te helpen. Hopelijk kunnen we daar dan over een paar jaar naartoe verhuizen (als alles wordt goedgekeurd en hij alle examens haalt). Waarheen blijft nog even geheim, maar ik deel dat natuurlijk later op mijn blog!

Heb je nog tips voor anderen als ze gaan emigreren?

Emigreren is best spannend en het is dan ook heel verleidelijk om meteen Nederlanders op te zoeken in je nieuwe land of te gaan werken bij een internationaal bedrijf. Wat Nederlanders kennen, soms lekker samen kletsen over de gekke dingen hier of tips geven is natuurlijk heel fijn en doe ik ook. Maar als je echt wilt integreren in een land, de taal wilt leren en nieuwe lokale vrienden wilt maken, zul je je toch in de maatschappij moeten mengen. Geloof me: dat was doodeng en echt niet makkelijk, maar het heeft me alles opgeleverd dat ik hier heb. Tijdens het eerste jaar wonen in Colombia durfde ik niet eens via de telefoon te bellen en deed mijn man veel voor mij.

Toen mijn Spaans voldoende was ging ik het met zwetende handjes zelf doen en zo heb ik mezelf totaal onafhankelijk gemaakt. Ik verdien mijn eigen geld, ga alleen naar de huisarts of specialist en moest mijn Colombiaanse man het bus-systeem in Bogotá uitleggen (echt waar). Ik heb mijn Colombiaanse rijbewijs verkregen, heb mezelf een lokale rijstijl aangemeten, ga naar de sportschool, regel zelf mijn bankzaken en ook regel ik zelf alles omtrent mijn bedrijf en de belastingdienst (en dat is best lastig hier).

En echt: dat moment dat ik besefte ‘ik woon aan de andere kant van de wereld en kan alles zelf net als in Nederland’ was echt magisch. Die onafhankelijkheid is zó belangrijk en gaat je zoveel geluk en rust opleveren. Het is echt de moeite om daaraan te werken als je gaat emigreren, hoe moeilijk en frustrerend dat soms ook is. Dat is immers het fantastische aan emigreren: integreren in een nieuwe cultuur en daarin een nieuw bestaan opbouwen. Zo leuk!

Juaco in zijn regenjas

Wil je meer weten over Sabine en reizen door of wonen in Colombia?

Lees er alles over in haar blog, Besabine. Sabine schrijft niet alleen over haar dagelijks leven en het wonen in Colombia maar geeft je ook enorm veel tips voor de mooiste plekjes (van het gebaande pad). Als insider kan ze je ook adviseren over de veiligheid, reizen met het openbaar vervoer en dingen als klimaat en de beste reistijd. Ik beveel Sabine altijd aan als mensen vragen hebben over reizen door Colombia!

Las je het vorige deel van emigreren al? Daarin vertelt Marieke over haar leven op Caribisch eiland Dominica.

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je zelf een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur een mail naar ivonne@myfootprints.nl. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!

Hoe is het nu met Sabine? Een update vanuit Colombia

Jan 2022

Ik woon nog steeds in Colombia maar er is veel veranderd de laatste tijd.  Eind 2019 ben ik gescheiden, tot februari 2022 woonde ik in het dorpje Sopó en nu woon ik weer in Bogotá, samen met mijn hondje Juaco. Zonder partner dus. In 2017 heb ik ontslag genomen op mijn werk in Colombia en mijn eigen bedrijf opgericht als webdesigner. In Colombia dus. Hoewel ik plannen had om te emigreren naar Spanje bevalt het leven in Colombia ook nog uitstekend.