Pura Vida, emigreren naar Costa Rica

Pura Vida, een Costa Ricaanse uitdrukking die, letterlijk vertaald, het pure leven betekent. Genieten van het leven en tijd hebben voor elkaar. Als doelgerichte Nederlandse was het even omschakelen voor Anouk maar inmiddels geniet ze met volle teugen van haar leven in dit bijzondere land.

Anouk over haar leven en Pura Vida in Costa Rica

Ik ben Anouk, 27 jaar en ik kom uit Wijchen. Voor het begin van mijn studie ben ik naar Maastricht vertrokken. In het jaar tussen mijn bachelor en master ben ik samen met een vriendin twee maanden in Zuidoost-Azië gaan reizen. Terug in Nederland weer gaan werken en in september ben ik aan de master Gezondheidszorgpsychologie in Nijmegen begonnen. Helaas kon ik na mijn afstuderen geen passende baan vinden.

Na een tijdje was er ik aan toe om er even tussenuit te knijpen, ik nam ontslag en ben drie maanden gaan reizen in Laos, Thailand en China. Eenmaal thuis weer aan de slag gegaan bij dezelfde baas maar een passende baan bleef uit. Ik was zo gefrustreerd (het was inmiddels 3 jaar na mijn afstuderen) dat ik het solliciteren naast mij neerlegde en dacht: na mijn vakantie Costa Rica – Nicaragua ga ik weer verder.

Een mooi aanbod

Al in het begin van mijn vakantie verbleef ik bij een lodge waar ik het aanbod kreeg om er een half jaar te wonen en te werken. De eigenaren gingen terug naar Nederland en hadden wel een huurder, maar degene kon pas later dat jaar komen waardoor ze een half jaar te overbruggen hadden. Ik dacht al snel: ‘waarom niet?’ Nieuwe omgeving, een nieuwe taal leren en nieuwe ervaringen. Wat had ik te verliezen? Alleen het punt was dat ik alleen was, ik kende de omgeving niet en sprak amper Spaans, was lastig. Maar de eigenaar ging op zoek naar iemand waarmee ik het samen zou kunnen doen. Een sprong in het diepe. Ik vloog naar huis, diende mijn ontslag in en werkte nog een maand. Met één rugzak vertrok begin april weer richting Costa Rica.

En een leuke collega

Voor het laatste stukje met de bus naar de lodge kwam mijn nieuwe collega mij ophalen, ik had hem nog niet eerder ontmoet. In het begin verliep het contact wat stroef omdat ik amper Spaans sprak en hij amper Engels. We hebben Google Translate veel gebruikt. Na twee weken bleek echter dat ik deze jongen wel heel erg leuk vond.. Verliefdheid compleet met misselijkheid en slecht slapen. Ik ging toch maar voor een half jaar naar Costa Rica?! Uiteindelijk heb ik er niet veel over nagedacht en met gebrekkig Spaans en Google Translate hem duidelijk gemaakt: ik vind je leuk. Gelukkig was het wederzijds. Hij had dezelfde gevoelens maar dacht: ‘ze roept zo hard dat ze voor het werk komt en niet voor een vriendje…’

Van het een kwam het ander

Dat we uiteindelijk de tipi’s van de lodge overnamen en zelf een lodge zouden beginnen ging eigenlijk ook vanzelf. We haalden veel plezier uit het samen zijn en het werken. Ik voelde me er ook snel thuis en genoot van de mooie natuur. Uiteindelijk hadden we de optie om nog een half jaar op dezelfde plek te blijven maar we kozen er toch voor om te verhuizen. Hoe mooi de plek ook was, in het regenwoud waar je de apen, toekans en luiaards regelmatig van dichtbij zag, we zaten er maar met z’n tweeën. Vrij geïsoleerd. We hebben ervoor gekozen om naast mijn schoonouders te gaan wonen in Dos Bocas. Mijn vriend, Eliseo, is hier ook opgegroeid en wilde er graag naar terug.

Gelukkig is het hier ook heel mooi wonen. We worden omringd door groene heuvels, wonen aan een rivier en het is een rustig dorp. We zitten nu meer ‘in the middle of nowhere’ en verder weg van de voorzieningen, echt op het platteland. Maar wel naast mijn schoonfamilie en in een gemeenschap. We zijn nu meer onder de mensen. Mijn schoonouders hebben thermale baden en mijn vriend kon er weer werken, wat hij ook deed voor hij met mij een half jaar de lodge ging runnen. Inmiddels kan ik ook aardig meehelpen als het druk is. Omdat de aanloop naar de lodge nog op gang moet komen is het fijn om dat werk erbij te hebben.

We hebben gekozen voor een kleinschalige accommodatie met drie lodges. Ze zijn omringd door bomen, hebben zicht op de rivier en hebben een open karakter: de natuur staat centraal. Zo is er ook geen elektriciteit in de lodges maar zijn er lampjes op zonne-energie. Op 100 meter afstand zijn de hot springs te vinden en kun je in de omgeving van groene heuvels heerlijk wandelen en paardrijden. Op de hot springs na is er geen toerisme in het dorp, dit maakt het een rustige bestemming. Er is verder alleen een kleine basisschool, een kleine buurtwinkel, een kerk en een voetbalveld met buurthuis te vinden. Pura Vida!

Het dagelijks leven in een Costa Ricaanse gemeenschap

Ik geniet van het wonen hier en het samen zijn met Eliseo. De rust en de natuur, we hebben twee watervallen hier in de omgeving. Extra leuk vind ik het als ik verrast word door een dier. Soms komt er een miereneter langs en op dit moment hebben we nachtelijk bezoek van een gordeldier. Ik heb hem één keer gezien en ik kijk ‘s ochtends of ik nieuwe sporen kan vinden. Met onze nachtwandeling bezoeken we een stukje jungle waar we verschillende kikkersoorten waaronder glaskikkers kunnen zien. Ik had niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden om hier over te leren en te vertellen. Ik zit hier voor mijn gevoel echt op mijn plek.

Costa Ricaanse gebruiken

Mijn schoonfamilie is erg gastvrij en ik voel me heel erg welkom. Costa Ricaanse gebruiken zijn denk ik niet heel erg anders dan de Nederlandse. De taal is soms wel lastig. Het Costa Ricaans is weer wat anders dan Spaans en daardoor begrijp ik mijn schoonfamilie of mensen uit het dorp nog steeds niet helemaal goed. Maar dan proberen ze het nog eens rustiger en met andere woorden uit te leggen. Des te grappiger vind Eliseo het als ik wel iets op pik en het onverwacht gebruik. Dit doet hij ook met het Nederlands.

De Tico’s (zo noemen de Costa Ricanen zich) houden heel erg van vlees eten, terwijl ik juist bewust minder vlees eet. Daarnaast eten ze, naar mijn mening, veel en de maaltijden vullen goed. We eten regelmatig bij mijn schoonouders en ik wilde niet onbeleefd over komen door het eten af te slaan of te laten staan maar inmiddels weten ze het wel. De Tico’s begrijpen het echt niet hoe je kunt leven zonder vlees te eten.

Genieten van de prachtige natuur en van het leven; Pura vida!

Costa Rica is rijk aan natuur en wildlife. Er zijn zoveel verschillende landschappen om te ontdekken. Met een vakantie van twee à drie weken kun je een mooie indruk op doen. Costa Rica is in principe een veilig land om doorheen te reizen, gewoon je gezond verstand gebruiken maar ik ga er van uit dat je dat overal doet. De inwoners zijn vriendelijk en behulpzaam. Je kunt Costa Rica met het openbaar vervoer verkennen maar het leukste is met een huurauto. Een auto geeft je de vrijheid om van de gebaande paden af te wijken en de minder druk bezochte plekken en verlate stranden te bezoeken. Houd altijd je ogen en oren open,wie weet welk dier je ziet…

Pura vida! Geniet van het leven! – en alle andere invullingen die je erbij kunt bedenken. Letterlijk: puur leven. Ze zeggen het echt niet alleen voor de toeristen zoals iemand mij een keer vroeg. Het is een levensmotto. Eerst even een praatje maken over het alledaagse voordat er overgegaan wordt op de reden van komst. Als directe en doelgerichte Nederlander is dat even omschakelen. Altijd een lach. Altijd de interesse in een ander. Niet alleen maar werken werken werken, geld geld geld. Je moet ook genieten van wat je hebt.

Een visum voor Costa Rica

Voor een bezoek aan Costa Rica is het niet nodig om vooraf een visum aan te vragen. Bij aankomst krijg je een toeristenvisum dat voor 90 dagen geldig is. Controleer ook of je daadwerkelijk 90 dagen hebt gekregen. Je moet kunnen aantonen dat je het land binnen deze periode verlaat en per 30 dagen moet je $100 te besteden hebben.Na de 90 dagen moet je Costa Rica voor minstens 72 uur verlaten voor je opnieuw een toeristenvisum aan kunt vragen. Ik ben in de tussentijd 2x in Nicaragua geweest, 2x in Nederland en 3x in Panama.

Eliseo en ik zijn inmiddels getrouwd, op basis van ons huwelijk kan ik een verblijfsvergunning aanvragen. Nu we de procedure bij migracion hebben opgestart kan ik in afwachting van het besluit in Costa Rica blijven. Als ik een verblijfsvergunning krijg is deze in eerste instantie voor 3 jaar, daarna kan ik een permanente aanvragen.

Mijn tips voor Costa Rica

Ondanks dat ik er nu ruim een jaar woon heb ik nog weinig van Costa Rica gezien. Tijdens mijn vakantie ben ik uiteindelijk langer bij de lodge gebleven en daarna ben ik doorgereisd naar Nicaragua. Vanaf het moment dat ik terug kwam zijn we aan het werk geweest. Toen een vriendin op bezoek was zijn we een nacht gaan wildkamperen, dat vond ik zeker voor herhaling vatbaar! Eerst een stuk door de jungle wandelen en dan op zo’n plek uitkomen. Prachtig!

Als we de kans hebben pakken we de motor en rijden we naar Playa Linda vlakbij Matapalo. Er staat een hele rij palmbomen en het is vooral mooi met de zonsondergangen in het droge seizoen. Matapalo zelf is een rustig dorpje, een off the beaten track bestemming. In het seizoen kun je er schildpadden zoeken of vrijwilligerswerk doen (Tortugas de Matapalo).

De watervallen Nauyaca en Eco Chontales vond ik de moeite waard. Eco Chontales is niet toeristisch, met een beetje geluk ben je er alleen. Let op:Volg niet zomaar je GPS maar vraag bij je accommodatie (of bij mij) na hoe je er komt. Met je GPS krijg je een verkeerde routebeschrijving. Ga voor lunch langs bij La Rana Roja, de bordjes zie je op de route naar Eco Chontales. Bij La Rana Roja zijn ze bijna helemaal zelfvoorzienend en het is leuk om een korte wandeling op hun terrein te maken.

Van het gebaande pad en de regentijd in Costa Rica

Je kunt Costa Rica als toeristisch ervaren maar er is een manier om daar een beetje aan te ontsnappen en het ultieme "Pura vida" te ervaren. Volg niet de standaardroutes die in de reisgidsen staan. Corcovado is bijvoorbeeld een prachtig park dat door vele wordt overgeslagen omdat het in het zuiden bij de grens met Panama ligt. Ga bij de soda’s eten (lokale restaurantjes) en vraag om aanbevelingen bij je accommodatie. Waar gaan de Tico’s naartoe? Ben je de rijst en bonen zat, bestel dan bijvoorbeeld eens empanadas (soort envelopjes van maismeel) met kaas of patacones (geplette en gefrituurde banaan) met een stuk gepaneerde visfilet.

Het regenseizoen schrikt mensen soms af, maar het wordt niet voor niets ook het groene seizoen genoemd. Het regent bijna nooit de hele dag en regen kan ook een miezerbui betekenen. Je ziet meer vlinders, vogels en bepaalde kikkers komen naar beneden om zich voort te planten. Oktober en november zijn de natste maanden, in december en januari (de eerste maanden van het droge seizoen) kan er ook nog een bui vallen.

Waar moet je voor oppassen als je door Costa Rica reist?

Je kunt als toerist veilig door Costa Rica reizen. Sommige wijken in San José zijn niet veilig maar daar kom je als toerist niet. Gebruik je gezond verstand en dan kom je een heel eind. Mocht je in de avond naar buiten willen en heb je twijfels vraag het dan even na bij je accommodatie. Reis zoveel mogelijk overdag, zorg dat je voor het donker bij je accommodatie bent. Het is om 18:00 donker en niet overal zijn de wegen even goed.

Verkijk je niet op de afstanden. Costa Rica is ongeveer net zo groot als Nederland maar door hoogteverschillen, onverharde wegen of langzame bussen kun je er langer over doen dan je in eerste instantie denkt. Vraag bij je accommodatie na wat een realistische schatting is.

Als je een huurauto hebt let op als je een lekke band hebt, dit wordt soms bewust gedaan. Jij staat met pech en volgens komt er een ‘behulpzame’ Tico die je eigenlijk wil beroven.

Naast alle mooie dieren zijn er ook een paar waar je voor uit moet kijken. We zijn altijd alert op slangen, er leven een paar gevaarlijke in Costa Rica. Gelukkig zie ik ze niet vaak. Wel komen we met regelmaat een schorpioen tegen in ons huis. De soorten die hier leven zijn niet gevaarlijk voor de mens, tenzij je allergisch bent. Je kunt het vergelijken met een wespensteek. Het ligt aan de plek waar je gestoken wordt hoeveel pijn het doet. Ik ben vorig jaar in mijn been gestoken en ik vond het reuze meevallen. Na een paar uur krijg je wel een ontzettend droge keel.

Manuel Antonio

Manuel Antonio vind ik erg druk en heel toeristisch. Het zal altijd een discussie blijven, er zijn mensen die het park aanraden en er zijn mensen die zeggen dat je er niet naartoe moet gaan. Het is een heel mooi park, dat klopt, maar ik heb inmiddels ook de negatieve dingen gehoord en gezien. Bijvoorbeeld de apen en wasberen die op het strand alles uit je tas pakken wat ze maar kunnen pakken. Vervolgens kijken ze wat ze ervan kunnen eten en drinken. De dieren worden hier ziek van.

Daarnaast is al het land rondom het park opgekocht om er nog meer hotels, restaurants en nachtclubs te bouwen waardoor het park een eiland is geworden. De dieren kunnen er niet meer in en uit waardoor er bij het voorplanten ook minder genetische variatie is. Mocht je wel willen gaan, ga zo vroeg mogelijk (op maandag is het park gesloten) en het is niet verplicht om een gids te hebben. Ga juist zonder gids zodat je de alternatieve paden kunt bewandelen waar het een stuk rustiger is. Alle gidsen nemen de ‘hoofdstraat’ en zetten de toeristen af op het grote strand.

Mooie alternatieven in de omgeving zijn het park Hacienda Baru bij Dominical en het park Carara in de buurt van de krokodillenbrug bij Tarcoles.

Een miereneter in onze eigen tuin!

Mis je dingen van Nederland?

Ik mis bijna niks aan Nederland, alleen familie en vrienden en er zijn natuurlijk belangrijke gebeurtenissen die ik mis. Qua eten mis ik ook niets, de lekkere dingen van Nederland heb ik ingeruild voor de lekkere dingen van Costa Rica. Al betekent dat niet dat ik geen verzoekjes indien als mijn ouders deze kant op komen.. Wel maak ik graag een pasta of vegaburgers ter afwisseling van de rijst en bonen.

Je kunt hier vrijwel alle producten krijgen, alleen omdat de prijzen vergelijkbaar zijn met de Nederlandse winkels en onze inkomsten niet zo hoog zijn kopen we niet zomaar alles. Over het algemeen zijn de inkomens in Costa Rica laag.

Alles is zo dichtbij in Nederland. Doordat we best afgelegen wonen, het openbaar vervoer niet dichtbij is en we een motor hebben en geen auto ben ik veel in en rond het huis. Gelukkig wonen we in een mooie omgeving en ik ga graag wandelen met onze hond. Daarnaast heb ik een nieuwe hobby in tuinieren gevonden, ik heb inmiddels van alles geplant. Ik kan zelf naar een van de twee watervallen hier in de omgeving, zwemmen in de rivier en soms ga ik vroeg in de ochtend naar de thermale baden. Gelukkig heb ik het steeds drukker met allerlei dingen dat de dagen zich vanzelf vullen, de tijd vliegt.

In Nederland fietste ik graag, dat zit er nu niet meer in. Ik zou willen dat ik mijn vriend wat vaker kon helpen door bijvoorbeeld boodschappen te doen maar dit gaat niet totdat we een auto hebben. (Al zou ik motor durven rijden, ik kan niet met mijn voeten bij de grond ��) In het begin vond ik het lastig dat ik niet zoveel kon doen.

Zoals vaker naar voren komt kun je in Nederland dingen sneller regelen. Het kan zijn dat je moet wachten bij de pinautomaten, veel mensen durven niet te pinnen in winkels en betalen contant. Zaken als stroom en je telefoonabonnement betaal je bij een loket in een stad of bijvoorbeeld bij een pompstation. Het is vaak druk bij de bank, je moet vaker naar de gemeente om iets geregeld te krijgen en ga zo maar door. Ik heb me er bij neergelegd, het is niet anders en uiteindelijk komt het vaak wel goed. Pura vida!

Pura Vida: leven in het moment

Het gejaagde en alles wat gepland moet worden in Nederland mis ik zeker niet. Het prestatiegerichte. Waarom moet het altijd meer, groter en beter? Eliseo en ik hebben hier ook allerlei ambities omtrent de lodge en de thermale baden en zijn daardoor ook hard aan het werk, maar ik heb hier een rust die ik in Nederland niet had.

Ik leef hier in het moment, het gewoon ‘zijn’. Het maakt hier niet uit welke kleren je aan hebt, geld staat niet voorop maar genieten! Pura Vida. Een praatje maken met de dorpsgenoten en bezoekers. Elkaar helpen. Meer een wij- gevoel en geen individualistische maatschappij. Ik ben hier sterker geworden en minder onzeker. Het met minder genoegen nemen had ik in Nederland al, maar hier komt dat goed tot zijn recht. Ik heb beter leren improviseren en geleerd dat ik verder kan gaan dan ik dacht.

Denk je dat je ooit nog eens definitief terugkeert naar Nederland?

Wij gaan ervoor om hier onze toekomst op te bouwen. We kunnen hier leven op een manier waar we allebei van houden. Zeg nooit nooit, want zo anders als mijn leven nu is als dat het anderhalf jaar geleden was. Maar we gaan zien wat de toekomst ons brengt. Voor nu gaan wij ons hier vestigen en zie ik geen toekomst in Nederland.

Met mijn moeder op Playa Linda

Mijn tips voor anderen die willen emigreren.

Ik ben er zelf eigenlijk zo ingerold, misschien is dat ook maar goed geweest. Go with the flow en heb een open blik.

De taal spreken is belangrijk, zo kun je sneller zelfstandiger dingen gaan doen en contacten hebben doet altijd goed.

Richt je op het heden en probeer niet te veel vergelijkingen met Nederland te maken. Het is nou eenmaal anders en je leven zal anders zijn. Nergens is het perfect.

Ik vond het fijn om zelf dingen om handen te hebben. Je zult tegenslagen gaan hebben maar bijt je daar doorheen. Je zult zo veel dingen leren, dingen die je in Nederland niet had kunnen bedenken. Pura vida!

Wil je meer weten over Anouk of genieten van Pura vida in Costa Rica? Klik dan hier door naar het blog van Anouk.

Nog meer emigratieverhalen:

Dank je wel voor je mooie verhaal Anouk. Ik was zelf al 2 keer in Costa Rica en heb genoten de geweldige natuur, het relaxte leven en Pura vida. Hoe weinig heb je nodig om gelukkig te zijn? Jaloers op jouw gave plek en de dieren die je ziet, het wildlife in Costa Rica is fenomenaal! Ik kom zeker nog eens terug om meer van het land te zien.

Las je het vorige deel van emigreren al? Daarin vertelt Jeanette over haar leven in de Filipijnen

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je zelf een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl! Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!

Hoe gaat het nu met ons? Een update uit Costa Rica

Jan 2022:

Ik ben nog steeds heel gelukkig op dezelfde plek, maar er zijn wel wat dingen veranderd. Mede door de pandemie maar ook door familieomstandigheden.

Onze lodge hebben we gesloten. Mijn man en ik hebben tijdens de pandemie allebei een andere baan gekregen waar we beide heel blij mee zijn. Hij werkt in het dorp op een plantage, gelukkig dicht bij huis. Ik werk vanuit huis voor Nederlands reisagentschap Edventure.

In de afgelopen jaren heb ik mijn blog Bestemming Pura Vida verder uit kunnen bouwen met veel informatie over reizen binnen Costa Rica. Samen met onze drie honden hopen we dat we dit zo voort kunnen zetten de komende jaren.

Meer lezen over Costa Rica?

• Praktische tips voor een route van drie weken met het O.V.
• Mijn tips voor de mooiste nationale parken in Costa Rica
• Pura vida in het paradijs van Costa Rica
• Of lees alle tips en verhalen op de Costa Rica pagina.