Eind januari 2017 startte ik mijn serie persoonlijke verhalen over emigreren. Het eerste verhaal was van Elizabeth, die vertelde over haar leven in Piëmonte, een streek in het noorden van Italië. Inmiddels hebben al meer dan 30 dames hun verhaal verteld, en zijn we nog lang niet uitgeschreven. Tijd voor een korte terugblik.
De aanleiding
De reden om te starten met de serie persoonlijke verhalen over emigreren kwam uit het hart. Samen met Frank woonde ik een klein jaar in Georgia (USA). Bijna hadden we nog een tijd in Sydney gewoond, maar dat liep helaas mis in de laatste fase.
Het duurt best een tijd voor je ergens je draai hebt gevonden. Thuis heb je een netwerk van vrienden en familie, je hebt een baan, een sportclub en ga zo nog maar even door. Dingen die je allemaal zo gewoon vindt maar die je op je nieuwe plek weer helemaal moet opbouwen.Je weet pas wat je hebt als je het mist...
De eerste 2 maanden leefden we in een hotel. Frank had de auto mee en ik zat overdag alleen. Wat later vond ik vrijwilligerswerk, kregen we eigen woonruimte en bracht ik Frank naar het werk zodat ik een auto had. Ik maakte kennis met Elisabeth, die me bij een leuk dames tennisteam introduceerde, en haalde mijn duikbrevet. Mijn sociale netwerk werd steeds groter.
Helaas liep ons avontuur een stuk eerder af en waren we na een jaar al terug in Nederland, nét toen we onze draai helemaal gevonden hadden. Ook dat hoort erbij. We hielden een beetje "katerig" gevoel over aan het snelle einde van ons avontuur maar hadden het voor geen goud willen missen. USA FOREVER!
Zo veel vrouwen...zo veel ervaringen
Ik speelde al langere tijd met het idee om meer te doen mijn ervaring en sloot me uit nieuwsgierigheid aan bij een Facebookgroep van geëmigreerde vrouwen. De verhalen van de dames wakkerden in mij het vlammetje weer aan en zo werd de serie persoonlijke verhalen over emigreren geboren.
Wij hadden het geluk in een Westers land te gaan wonen waar we de taal van spraken en omdat we voor het werk gingen hadden we eigen woonruimte en een auto. Lang niet iedere vrouw die in een ander land leeft heeft dezelfde uitgangsbasis.
Hoe is het om te leven in een land waarvan je de taal niet spreekt of met heel andere gebruiken? Een land waar vrouwen andere rechten en plichten hebben, waar grote armoede heerst. Waar het heel erg druk is of juist veel ruimte en rust. Een groot goed dat veel vrouwen koesteren.
Omgaan met de schoonfamilie, in Nederland soms al een ding maar hoe is die ervaring in een andere cultuur? Het gemis van vrienden en familie die in Nederland achterblijven. Een kleinkind dat geboren wordt, neefjes, nichtjes. Dierbaren die sterven terwijl je niet in de buurt bent om afscheid te kunnen nemen.... Maar ook ruimte om op latere leeftijd weer te gaan studeren en een nieuw beroep op te pikken. Nieuwe vrienden, nieuwe rituelen, nieuwe passies.....
Passie
Elke keer is het bijzonder om te lezen wat iemands drijfveer is geweest om te emigreren en waar men tegenaan loopt. De liefde voor een man of de liefde voor je kind....liefde voor een land en haar inwoners. Een stap die je maakt maar die regelmatig met de nodige strijd gepaard gaat en soms ook met onbegrip.
Wat ik persoonlijk heel mooi vind is de passie om "iets goeds" te doen met het land waar je naartoe gaat. Het opzetten van een bedrijf met lokale partners of mensen uit de regio in dienst nemen. Verantwoorde producten op de markt brengen, mensen meenemen op pad in "jouw" land en ze zo mee laten genieten van alles wat jij hebt ontdekt en ervaart. Niet alleen maar zijn, maar proberen een verschil te maken.
In de serie vind je prachtige verhalen van dappere vrouwen met een enorme drive. Persoonlijke verhalen over emigreren naar gebieden waar lang niet alles vanzelfsprekend is. Waar gewerkt wordt, gewonnen maar ook verloren.... De meeste verhalen lopen goed af, maar soms ook niet. Dan blijken jij en de nieuwe cultuur toch niet te matchen, is de liefde niet zo sterk als gedacht of zijn er andere tegenslagen. En waar de één blijft en door knokt gaat de ander naar huis. Een schat aan ervaringen rijker.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik samen met de vrouwen hun verhaal mag schrijven. Stuk voor stuk zijn het pareltjes.
Persoonlijke verhalen over emigreren, Tips en vragen
In de serie persoonlijke verhalen over emigreren krijg je ook tips. Tips over emigreren, maar ook over de mooie en bijzondere plekjes in het land. Ik heb er voor gekozen om de serie "luchtig" te houden dus in de verhalen vind je geen eindeloze rij tips over hoe je dingen moet regelen.
Wil je na het lezen van één van de verhalen nog meer weten? Alle vrouwen staan klaar om je vragen te beantwoorden en je wegwijs te maken op hun plekje op de wereld. Stuur een mail of reageer onderaan het blog Ik stuur de vraag dan voor je door naar één of meer van de dames, dit doe ik regelmatig en met liefde.
Dank je wel......
lieve dames voor jullie mooie bijdrage aan mijn serie. Zonder jullie input had ik het niet kunnen doen. Op naar een nieuw jaar vol mooie en inspirerende verhalen. Proost; op het leven!