Duitsland is een geweldige bestemming voor wandelaars. Wij gingen een weekje wandelen in Beieren en ontdekten het ene mooie plekje na het andere. Vandaag neem ik je mee op onze wandeling over de Jägersteig. Het is geen lange route, maar een heel bijzondere! Wandel je met ons mee?
Keus te over
Als je wilt wandelen in Beieren is er keus uit heel veel fijne wandelgebieden. Welke regio je ook kiest, het is altijd mooi. Ben je gek op de hogere bergen dan zit je helemaal goed in het uiterste zuiden. Zit je, als wij, iets noordelijker dan is het landschap meer heuvelachtig. Zelf ben ik gek op hoogteverschillen in het landschap, het geeft zo veel meer diepte en het lijkt of alles nóg mooier is. Vanuit ons overnachtingsadres, midden in het Naturpark Altmühltal, stappen we zo de natuur in. Voor de Jägersteig maken we een korte rit met de auto.
De Jägersteig, het startpunt
De totale route van de Jägersteig is slechts 6 kilometer. Ruim 3 kilometer daarvan wandel je op een hoog gelegen pad en de rest door de lager gelegen vallei. Startpunt van de route is de parkeerplaats aan de st2407 langs de weg van Wellheim naar Dollnstein. Als we aan komen rijden op deze zonnige dinsdag is er helemaal niemand op de parkeerplek te bekennen. We hebben het rijk wederom voor onszelf, zoals al vaker het geval is geweest deze week. Vergeleken met veel plekken in Nederland is wandelen in Beieren heerlijk rustig.
Het pad omhoog
Na een kort stukje door het dal beginnen we aan aan de klim. De route is bewegwijzerd met bordjes en rood-witte markeringen. Echt verdwalen kun je bijna niet want er is maar één pad. We moeten goed kijken waar we onze voeten neerzetten want het pad is smal. Langzaam aan stijgen we steeds hoger het dal uit. Om ons heen staan veel beukenbomen en dat is wel fijn op deze hete middag.
Klimmen en klauteren
Tijdens het wandelen hebben we een prachtig uitzicht op de vallei maar ik kijk nóg liever naar mijn rechterzijde. De enorme rotsblokken zijn, met hun grillige vormen en mos, een lust voor het oog. Helemaal mooi wordt het als we over de rotsen heen moeten klimmen of er zelfs tussendoor steken. Op de allersteilste stukken hangt er een metalen draad om je aan vast te houden en dat is geen overbodige luxe. Wat een bijzonder landschap!
De laatste loodjes
We beginnen aan de afdaling en eigenlijk zijn we zo weer in het dal. Daarna is het nog een paar kilometer lekker vlak tot we weer bij de parkeerplaats zijn. We zitten nog even op het bankje en genieten van de rotsen aan de andere kant van het dal. Daarna rijden we iets verder voor koffie met kuchen, die hebben we wel verdiend vinden we.
