De route.
De fietstocht start in het dorp Nyaungshwe en geeft een goed beeld van het leven rondom het Inlemeer. Na het passeren van de Teik Nan bridge zijn we even in de war omdat er staat dat we verder moeten oven een "bone-shaking dirt track" maar de weg blijkt inmiddels geasfalteerd te zijn. (Vandaar dus de opmerking bij de verhuur dat we deze tocht op gewone fietsen gemakkelijk kunnen rijden)
Als we het dorp uit zijn zien we direct al het levendige plattelandsleven om ons heen. Kleine huisjes op palen, een dorpje, ossen die op het land werken, eendenkoppels en een mooie groene omgeving.
In een kanaal zien we een groep kinderen en mannen op handen en voeten stelselmatig door het water bewegen. Het blijkt dat ze aan het vissen zijn en de buit wordt in een klein rieten mandje gestopt. Af en toe wordt er wat geleegd bij een ander jongetje dat aan de kant meeloopt en als we het vragen laat hij enigszins verlegen het emmertje vis zien.
De hotsprings slaan we over deze rit gezien onze eerdere ervaring met dergelijke baden in het noorden en na een tijd trappen bereiken we de Phwar Ya Thay Paya. We klimmen naar boven en kunnen in de verte het meer zien dat vanwege de lage waterstand wat verder van het dorp af ligt. Doorfietsen maar weer. We zien een ossenkar en mensen die hout sjouwen. (Er wordt hier nog veel op hout gekookt)
Het water op.
Dit deel van ons rondje fietsen langs het Inle Lake eindigt in het kleine dorpje Kaung Daing. In het dorp liggen op verschillende plekken bonen, vis en zonnebloempitten in de straatjes te drogen. Nadat we in een klein restaurant een hapje hebben gegeten huren we een boot. Deze brengt ons voor 7000 kyatt naar de overkant van het meer. De fietsen worden voorop geladen en terwijl de boots ons rustig door de kanaaltjes laveert hoeven wij alleen maar achterover te leunen en te kijken. Wel bijzonder om zo op en aan het water te leven. Een klein uur later zijn we aan de overkant en vervolgen de route, nu weer richting het dorp.
Zonnebloemen en wijngaarden.
Er wordt hard gewerkt op de rijstvelden. Het is tijd om weer te planten. Waar er in Hsipaw nog gewerkt werd met verschillende soorten gewassen door het jaar heen kan men hier meerder keren per jaar rijst planten en oogsten.
Ik word blij van de zonnebloemvelden die we zien. Met hun gele kleuren vrolijken zij het landschap op. Onderweg passeren we ook nog een wijnboerderij waar je ook wijn kunt proeven. We zijn helemaal gaar van het fietsen langs het Inle Lake en de aanhoudende warmte. Als we de heuvel zien die we op moeten fietsen laten we het proeven voor wat het is.
Als we rond een uur of vijf terugkomen in het dorp nemen we een lekkere milkshake en besluiten daarna toch nog even aan de noordkant een klooster met mooie teakhouten ramen te gaan bekijken. De tegenwind die we hebben is eigenlijk net iets te veel, maar we halen het einddoel. Daarna is het nog een kwestie van rondkijken, terug fietsen en lekker relaxen. Dit was een prima dag.
