Emigreren naar Canada; rust en vrijheid.

Emigreren naar Canada was 21 jaar geleden een goede stap en is nog altijd de juiste. De zoektocht naar rust, vrijheid, ruimte voor dieren en ruige natuur bracht Ingrid en haar man naar Thunder Bay. In april zou ze het liefst even teruggaan om de lente in Nederland te proeven, maar verder heeft Ingrid het helemaal naar haar zin tussen de hulpvaardige en gulle Canadezen. Lees er alles over in het nieuwste deel van Emigreren.

"Hello Goodbye", Ingrid over emigreren naar Canada

Mijn naam is Ingrid de Oude. Ik ben 46 en ben dit jaar 25 jaar getrouwd met Paul. Toen wij in 1997 gingen emigreren naar Canada liepen we de cameraploeg van Hello Goodbye tegen het lijf, wat toen nog "Bestemming Schiphol"  heette en door Bart Westerweel werd gepresenteerd. Ze hebben een heel mooi item over ons vertrek gemaakt!

We wonen in de buurt van Thunder Bay, in het westen van Ontario, 4 uur ten noorden van Duluth in Minnesota en 8 uur rijden ten oosten van Winnipeg. Dat zijn dan ook de twee dichtstbijzijnde steden!

Thuis spreken we "gewoon" Nederlands

We hebben hier onze twee kinderen gekregen (nu 15 en 17). Ondanks dat spreken we thuis “gewoon” Nederlands. Daar hebben we van te voren wel over nagedacht en hebben tweede-generatie emigranten gevraagd of ze het jammer vonden dat ze geen Nederlands spraken. In alle gevallen was dat namelijk zo. We werden door hen echt aangemoedigd om Nederlands te spreken tegen onze kinderen en dat hebben we dus gedaan. Ze hebben er nooit een achterstand door gekregen op school, sterker nog: ze doen het alle twee heel goed.

Een nieuwe carrière

Ik heb (onderwijs) psychologie gestudeerd maar ik zou hier weer terug hebben gemoeten naar de universiteit om hier als geregistreerd psycholoog werkzaam te zijn. Dat zag ik toen we hier net waren niet zo zitten. Ik ben nu werkzaam als freelance webdesigner en fotograaf en dat brengt een hoop vrijheid met zich mee. Mijn studie komt op andere manieren wel weer van pas. Het helpt me bijvoorbeeld bij het schrijven van toegankelijke, makkelijk te lezen teksten voor websites.

Mijn eigen website (bluesnowimaging.com) krijgt binnenkort een update, maar daar ben ik nog niet aan toegekomen. Ik heb het steeds bijzonder druk met het werk aan de websites van mijn klanten, en die gaan voor. Onze oudste studeert nu ook psychologie. De appel valt dus niet heel ver van de boom. De jongste wil kok/chef worden.

Gek op dieren!

Ik ben gek op dieren en dit was één van de redenen om te emigreren naar Canada. We hebben hier dan ook een klein boerderijtje met paarden, schapen, kippen, eenden, een gans, honden, katten en een valkparkiet. Ik houd ook erg van schrijven (zie mijn blog op www.maplemouse.wordpress.com) en fotograferen, luister graag naar muziek en houd van goede diepgaande gesprekken over het leven!

Ruimte en vliegtuigen

We zochten naar meer ruimte en vrijheid voor onszelf en onze honden en andere beesten die we ooit wilden hebben. In Nederland was er die ruimte niet voldoende en als je het vond was het voor ons onbetaalbaar. Hier kon je voor een laag bedrag veel grond krijgen met huis, bijgebouwen en in ons geval zelfs een enorme stal met hooizolder. We hadden hier al eens rondgereden en vonden de mensen ook heel aardig en de natuur nog echt ruig. Dat sprak ons aan en leidde ertoe dat we uiteindelijk gingen emigreren naar Canada

Voor mijn man was hier toen ook veel meer werk als vliegtuigonderhoudsmonteur dan in Nederland. Vliegtuigen (ook de kleinere) zijn hier echt nodig om de enorme afstanden te overbruggen en veel noordelijke nederzettingen zijn in de zomer niet eens bereikbaar met de auto.

Een foto van een jaar of 10 geleden. Inmiddels is er meer opgeruimd en is onze voortuin geen grasveld meer maar een tuin.

Koude, witte winters

Het is prachtig wonen hier, vooral in het voorjaar en in de zomer en ook wel de herfst. De winters zijn lang en koud met sneeuw. Dat laatste is wel leuk, en de zon schijnt vaak dus het is een stuk beter dan de grijze winters in Nederland. Deze winter was het af en toe heel koud met soms wel 3 weken achter elkaar tussen de -30 en -35 ’s nachts! Overdag wordt het dan pas rond het middaguur een beetje warmer. Andere winters waren een stuk beter! Als het -20 is en er is weinig wind en zon, dan kan je met goede kleding heel goed langere tijd buiten zijn. Op koudere of winderige dagen is het flink doorbijten!

Om je een indruk te geven; op deze foto's hieronder zie je de Kakabeka Falls in de zomer en in de winter. Wat een verschil!

Het contact met de Canadezen om ons heen

De mensen zeggen niet altijd wat ze denken en dat maakt dingen soms een beetje lastig. Ik houd wel van mensen die open zijn en eerlijk. Soms ben ik niet zo precies op de hoogte van verwachtingen en gewoontes, ook al is het alweer 21 jaar geleden dat we besloten te emigreren naar Canada! Nog steeds sla ik de plank wel eens mis, maar gelukkig gaat dat steeds beter.

Mensen zijn hier wel heel gul en staan, als er echt wat aan de hand is, al snel voor je klaar. Pas deed onze waterpomp in onze bron het niet meer (we zijn niet aangesloten op een gemeentelijk waterleiding) en mocht ik bij een buurvrouw water halen. Ook liet ze zien waar de sleutel lag en mocht ik bij haar douchen of de sauna gebruiken. Als je auto ermee stopt aan de kant van de weg, biedt iedereen hulp aan.

Onze eerste paarden kregen we gratis van een buurman die ging verhuizen, inclusief een zadel, hoofdstellen, een kruiwagen, bezem en een riek. Een andere buurvrouw gaf ons spontaan een ander zadel. Men doet graag iets voor een ander.

Ruimte om jezelf te zijn

In deze streek van Canada heb je ook meer ruimte om jezelf te zijn. Als je je huis graag een rare kleur verft of als een verbouwing eeuwig duurt, zit niemand daarmee. Er is minder sociale druk om ook spachtelputz te hebben of een nieuwe keuken. Ik noem maar wat. De huizen staan meestal verder uit elkaar, zeker op het platteland, en alle huizen zien er anders uit dus er valt ook minder te vergelijken of na te doen. Bovendien kijk je ook niet de hele dag naar de net aangeplante voortuin of de nieuwe auto van je buurvrouw. Dat helpt denk ik ook wel.

Een andere kijk

Als ik soms een melancholieke bui heb, verheerlijk ik Nederland in mijn hoofd een beetje. Totdat ik bijvoorbeeld zakelijk met een willekeurige Nederlander aan de telefoon zit en merk dat ik de directheid van vreemden langzamerhand steeds onvriendelijker vind klinken. Dan weet ik dat ik inmiddels hier meer geïntegreerd ben dan ik zelf soms denk. Ook las ik pas op Facebook een discussie over ergernissen rondom het gebruik van open haarden in een Nederlandse woonwijk. Op dat soort momenten ben ik blij dat we hier veel meer ruimte hebben en dat niemand erover klaagt als ik mijn houtkachel wil stoken.

Je went snel aan uitzichten, ruimte, stilte, en dan kan je het soms niet meer zo waarderen. Eenentwintig jaar na het emigreren naar Canada geeft natuurlijk een ander beeld dan wanneer je er net bent. Pas als je weer beseft hoe het is om in de drukte te wonen, kun je meer waarderen wat je hebt, ook al is geen enkel land perfect, en Canada dus ook niet.

Babybeertjes in de appelboom

De natuur is hier echt wild. Dit najaar hingen er nog twee baby beertjes in de appelboom in onze voortuin! De meeste mensen die ik hier ken, staan ook veel dichter bij de natuur en hakken vaak hun eigen hout, jagen en vissen en houden er enorme moestuinen op na. Ook koken ze graag alles zelf zonder pakjes met kruidenmixen, zeker rond Thanksgiving en Kerst.

Een vriendin van mij had lange tijd bijen en gaf mij regelmatig honing. Nu spint ze wol, verft ze de wol ook zelf en weeft ze sjaals. De wol komt van onze schapen. Ik denk dat veel mensen in Nederland veel verder van de natuur zijn verwijderd.

We zien regelmatig een grote beer zoals deze jongen naast ons hek bij de weg zitten.

Met de camera op schoot....

We zitten hier op de hoogte van Parijs ongeveer, maar de Melkweg en het noorderlicht kun je hier vaak goed zien, zeker in de buitengebieden, verder weg van de stad. Toen we hier net kwamen wonen, wist ik wel dat er hier beren en elanden voorkomen, maar ik wist niet dat je hier ook kolibries en schildpadden kunt zien. Vossen, stekelvarkens, stinkdieren, herten en Bald Eagles komen hier ook veel voor.

Houd dus je camera op schoot als je een een eind gaat rijden en je graag wilde dieren wilt fotograferen!

Deze kolibrie vloog bij ons het huis in en moest ik dus heel voorzichtig vangen (zoals een vlinder) om hem weer naar buiten te laten

Mijn tips voor reizigers die naar Canada komen

Dit gebied van Canada is niet erg bekend in Europa en is nog niet overlopen door toeristen zoals de Rockies. Houd je van rust en ruimte, rotsen en meren dan is het heel interessant om te ontdekken.

Wij wonen niet ver van de Trans Canada Highway. Dat is de hoofdweg door Canada waar ook Thunder Bay aan ligt. Mocht je daar langsrijden is er een grote kans dat je er ook wilt overnachten, want de volgende stad is nog een eind rijden. Je hebt dus wat meer tijd om hier rond te kijken!

Kakabeka Falls Provincial Park (20 minuten ten westen van Thunder Bay) is een aanrader, ook als je weinig tijd hebt, want de watervallen zijn maar een paar honderd meter van de snelweg.

Fort William Historical Park in Thunder Bay is ook een aanrader. Het is een groot openluchtmuseum waar in de zomermaanden heel veel acteurs rondlopen die het leven rond 1815 uitbeelden. Er was hier een grote handelspost waar met de inheemse bevolking huiden werden geruild tegen alledaagse artikelen zoals pannen en dekens. De geschiedenis van Canada is daar nauw mee verweven.

Thunder Bay ligt aan Lake Superior wat zo’n beetje het grootste meer van de wereld is en super woest op bepaalde dagen. De uitzichten zijn en blijven enorm mooi.

Sleeping Giant Provincial Park met aan het einde van de weg er doorheen de oude nederzetting "Silver Harbour" is een schitterend gebied waar ik graag kom.

Canada is een veilig en fijn (reis) land.

De winters zijn hier lang en koud en sneeuwrijk dus het is niet echt fijn om hier in de winter rond te rijden. Er gebeuren in sneeuwbuien ook best veel ongelukken. Juni-augustus zijn de beste maanden om hier als toerist op vakantie te gaan. Verder is dit een veilig land zolang je respect hebt voor anderen, geen conflicten zoekt en je niet bezig houdt met dingen die niet mogen uiteraard. De medische zorg is heel goed en wapenbezit is sterk gereguleerd.

Mis je dingen van Nederland in Canada?

Behalve mijn familie en vrienden mis ik vooral de oude Nederlandse straatjes, Pekingeend eten bij de Chinees en overal naartoe kunnen fietsen. In het voorjaar zou ik het liefst de hele maand april in Nederland zijn, omdat daar de natuur al helemaal losbarst en wij hier dan nog tegen kale takken aankijken. Dat is even doorbijten.

De drukte mis ik absoluut niet. Ik denk dan vooral aan het verkeer en de drukke woonwijken met rijtjeshuizen. Ook het grijze weer in de winter mis ik niet.

Denk je dat je ooit nog terugkomt naar Nederland?

Dat ligt niet in de planning, we hebben geen spijt van het emigreren naar Canada. Er zouden in de toekomst wellicht omstandigheden kunnen zijn waardoor teruggaan naar Nederland een betere optie zou zijn. Ik hoop niet dat die situatie zich voor zal doen.

Heb je nog tips voor anderen die ook willen emigreren naar Canada?

-Voordat je gaat is het verstandig de taal te beheersen en als het even kan werk te vinden. Dat geeft een hoop rust en er is al genoeg spannends te doen als je emigreert!
-Als je geen werkt hebt de eerste tijd, probeer je dan zoveel mogelijk in de samenleving te gooien door vrijwilligerswerk te gaan doen. Dat staat ook goed op je CV.
-Wees zuinig op vriendschappen, want zonder familie in de buurt ben je sneller alleen.
-Als je jong bent en en zeker weten gelukkig bent met je partner, dan is dat een ideale tijd om een nieuw avontuur aan te gaan. Maar ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk die goede relatie is. Wij stonden samen de eerste moeilijke jaren heel sterk. Achteraf bekeken zijn we ook heel blij dat we gegaan zijn toen we nog geen kinderen hadden. Dat gaf ons meer flexibiliteit en onze kinderen hoefden zich hier niet aan te passen. Als je relatie niet goed zit, ga niet weg. Je maakt je leven dan mogelijk alleen maar gecompliceerder.

Vakantieplannen voor Canada?

Dank je wel voor je verhaal Ingrid. Emigreren naar Canada is een wens die veel mensen hebben. Wat een geweldige natuur en ruimte, dat is iets wat ons ook heel erg aanspreekt in Canada. Je moet wel tegen de koude winters kunnen, dus ik houd het alleen bij vakantieplannen!  Wij waren al eens in Vancouver en op Vancouver Island, toen we zelf in de USA woonden. Met volle teugen genoten! Lees mijn tips voor Vancouver Island in dit blog.

Hoe gaat het nu met Ingrid? Een update uit Canada

Jan 2022:

We zijn in maart 2020 verhuisd binnen Canada, en neergestreken in de buurt van Winnipeg. Er waren daar voor mijn man goede carrière kansen en als webdesigner maakt het voor mijn bestaande klanten niet heel veel uit waar ik precies woon. Mijn man is voor zijn werk aangewezen op vliegvelden, en wonen in de buurt van Toronto of Vancouver is niet te betalen, dus Winnipeg was een logische keuze. Voor mij is het voordeel dat er veel meer bedrijvigheid is en juist van die bedrijven moet ik het hebben. Ik heb mijn nieuwe website (www.bluesnowimaging.com) al een tijdje af en ik werk nu aan meer en grotere projecten dan ik ooit in Thunder Bay heb kunnen doen. Zakelijk was het dus voor mij dus ook een goede stap.

Ons leven in Winnipeg, Canada

Winnipeg is 7 x zo groot als Thunder Bay en er zijn veel meer winkels en andere voorzieningen. Er is onder andere een IKEA, wat het vinden van moderne en betaalbare meubels een stuk makkelijker maakt, maar ook heel specialistische winkels en alle mogelijke restaurants. Gelukkig wonen we ten oosten van de grote stad en nog een beetje tussen de bomen, want de prairie landschappen vind ik wel een enorme overgang, komend vanuit de "bush" van Noord-West Ontario. Bovendien zal ik wel nooit een stadsmens worden. Gelukkig horen we nog wel wolven en coyotes en zijn er hier in de zomer ook beren. Maar we zien hier vooral heel veel herten, konijnen en ook af en toe wilde kalkoenen. Wat ook heel fijn is: ik zie hier nog steeds af en toe het noorderlicht. De winters zijn hier nog net een tikkie kouder en de zomers een tikkie warmer dan wat we gewend waren. Een goed geïsoleerd huis, zwembad in de tuin en airconditioning is geen overbodige luxe.

Onze dieren

We hebben ook nog wat land, dus de paarden konden mee, samen met onze hond, katten en valkparkiet natuurlijk. Voor onze kippen, eenden, gans en schapen hebben we goede nieuwe lieve eigenaren gevonden. Doordat onze kinderen inmiddels hun vleugels hebben uitgeslagen of dat binnenkort gaan doen, verwachten we dat we ook wat vaker zullen gaan reizen om hen op te zoeken, dus we hebben er hier voor gekozen geen nieuwe kippen of schapen meer te nemen.
We kijken met erg veel plezier terug op een mooie tijd sinds ons emigreren naar Canada, maar willen ook vooruit kijken en weer eens andere dingen doen. De afgelopen twee jaar hebben we weinig gasten kunnen ontvangen, maar dat hopen we nu weer met wat meer gemak te kunnen doen, waardoor we ook weer wat meer mensen leren kennen. Gelukkig hebben we hele lieve buren, waar ik ook regelmatig even op de koffie ga.

Meer persoonlijke blogs over emigreren:

Las je het vorige deel van emigreren al? Daarin vertelt Jitske over haar leven in Quito, Ecuador.

Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!

Wil je zelf een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl! Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!