wonen op Bonaire

Emigreren, wonen op Bonaire

Sandra en haar gezin wonen op Bonaire. Na een tijd dromen van een emigratie naar Azië was het even wennen aan het rustige eiland met dorpse sfeer. Inmiddels zijn ze helemaal ingeburgerd en genieten volop van de zon, de mooie natuur en onderwaterwereld. Lees haar verhaal in het nieuwste deel van emigreren.

 

Sandra over wonen op Bonaire

Hi,
Ik ben Sandra Dieteren, getrouwd en heb samen met mijn man een zoon van bijna 18 jaar. Sinds juli 2014 zijn wij woonachtig op Bonaire.
De eerste keer dat ik naar het buitenland verhuisde was in 1990. Ik was 21 jaar en net een jaar getrouwd toen mijn man voor zijn werk werd overgeplaatst. Niet naar een exotische verre bestemming, maar gewoon naar Noord-Duitsland. Ondanks dat ik het best spannend vond voelde ik mij er direct thuis en vond op vrij korte termijn een baan bij een reisbureau in Hannover. Vanwege de lange reistijd en hoge reiskosten ben ik daar na een half jaar gestopt en vond even later een baan in de plaats Celle bij een groothandel in kleding als ondersteuner voor de buitendienst.
Mijn man en ik hebben een super tijd gehad in Duitsland. Doordat we erg op elkaar waren aangewezen groeiden we meer naar elkaar toe. Wij werkten hard maar konden daarnaast in onze vrije tijd steden als Hamburg, Hannover en Berlijn bezoeken, alsmede vele kleine dorpen in onze woonomgeving. In die tijd werden we ook lid van een duikvereniging en maakten vele duiken zowel in Noord-Duitsland als in andere Europese landen. Ik werd zelfs secretaris van de duikvereniging. Helaas kwam er in 1993 een einde aan deze buitenlandplaatsing en verhuisden we terug naar Nederland.

Weer terug in Nederland.

In eerste instantie kwamen we terecht in Hellevoetsluis maar na een jaar zijn we verhuisd naar Zeeland. In die tijd maakten wij onze eerste verre reis, naar Thailand. In de daaropvolgende jaren volgden er steeds meer (backpack)reizen naar Zuidoost-Azië.
In 1996 was het tijd voor een nieuwe plaatsing van het werk van mijn man en hebben we besloten terug te gaan naar Zuid-Limburg om in de buurt van onze familie te wonen. Daar is in 1999 onze zoon geboren en vanaf die tijd reist hij met ons mee. In 2005 zijn we weer de grens overgegaan, naar een klein grensplaatsje in Duitsland, waar we tot juli 2014 hebben gewoond.

Onze verhuizing naar Bonaire

Door alle jaren heen hebben we altijd in ons achterhoofd gehouden nog eens voor het werk naar het buitenland te verhuizen. Omdat we in de loop der jaren verliefd zijn geworden op Azië lag daar onze diepste wens maar uiteindelijk kwam het er nooit van.

Een heel andere kant uit....

In 2014 deed zich een mooie gelegenheid voor toen mijn man voor zes maanden op Sint-Eustatius te werk werd gesteld. Helaas was dit eiland voor ons geen optie om een aantal jaren heen te gaan vanwege de beperkte schoolmogelijkheden van onze toen vijftienjarige zoon.
We kregen nog een andere mooie kans; om voor drie jaar te kunnen wonen op Bonaire per 1 juli datzelfde jaar. Het was dan geen Azië maar toch een land met een andere cultuur en gewoontes. Onze zoon vond het helemaal geweldig want nu kon hij zijn grootste hobby ‘duiken’ gaan uitoefenen en dat in één van de mooiste onderwatergebieden ter wereld.
In goed overleg met onze zoon hebben we als gezin deze uitdaging aangenomen en zijn gaan wonen op Bonaire!

Wonen op Bonaire

Het wonen op Bonaire is inmiddels heerlijk, alhoewel dit zeker niet van meet af aan zo was. Zoals ik mij destijds direct thuis voelde in Noord-Duitsland voelde het niet op Bonaire. Ik vond het lastig mijn draai te vinden. In Nederland had ik een druk sociaal leven met net een vierjarige studie achter de rug in combinatie met een leuke baan. Nu moest ik meteen overschakelen naar een leven zonder werk en vrienden of bekenden. Daar waar ik in Noord-Duitsland direct de eerste week al contacten had was dat op Bonaire een stuk lastiger.
Daar zit je dan in dat vreemde land, huis en haard achtergelaten. Er moest van alles geregeld worden wat niet bepaald vlekkeloos verliep bij de instanties en een lange adem vereiste. Ik meldde me aan bij enkele verenigingen en vond daardoor langzaam mijn draai. Hoewel ik in het begin de intentie had om te gaan werken hebben we om een aantal persoonlijke redenen besloten dit niet te doen en zo had ik dus voor het eerst in vijfentwintig jaar geen baan.

Nieuwe kansen

Maar zoals ieder nadeel ook zijn voordeel heeft kreeg ik toen wel de gelegenheid om dingen te doen waar ik in Nederland nooit aan toe kwam. Ik wilde graag mijn creatieve kant wat meer ontwikkelen en ben gestart met een schilder cursus.
Mijn andere hobby’s zijn reizen en schrijven. Langzaam ontstond het idee die twee te combineren tot schrijven over mijn reizen en ervaringen over wonen in het buitenland. Op deze manier is mijn blog ‘Reis mee met Sandra’ ontstaan.

Op ontdekking

Om te gaan schrijven over Bonaire ging ik op onderzoek uit en op pad over het eiland, waardoor ik er steeds meer over te weten kwam. Daardoor heb ik ontzettend leuke plekjes ontdekt en steeg mijn waardering over Bonaire. Ondertussen vind ik het een heerlijk eiland om te wonen. Het is in totaal maar 40 km lang (breedte 8 km) en heeft twee kernen, Kralendijk en Rincon, het oudste dorp van Bonaire. Wonen op Bonaire voelt als wonen in een dorp, het is er rustig en je komt elkaar overal weer tegen. Daar moet je wel tegen kunnen.

Wat maakt Bonaire zo bijzonder?

Een van de bijzonderheden van Bonaire is dat het een samensmelting van nationaliteiten is. Er wonen latino’s zoals Colombianen, Venezolanen en Peruanen, maar ook Dominicanen, Amerikanen, Duitsers, Italianen, Antillianen en natuurlijk Europese  Nederlanders. De voertaal is Nederlands.
Volgens mijn zoon is Bonaire zo bijzonder omdat je ver van Nederland verwijderd bent maar toch gewoon een frikandel speciaal kunt krijgen. Daardoor heb je enerzijds het gevoel in Nederland te zijn en voelt het anderzijds ook weer heel Caribisch aan. Op iedere hoek van de straat kun je bij de lokale snèk een Antilliaanse snack eten, zoals een pastechi.
Wanneer je de supermarkt Van der Tweel bezoekt waan je je bij de Albert Heyn in Nederland maar op een andere hoek van de straat vind je de Chinese buurtwinkel.

Wat moet je echt zien/ervaren als je op Bonaire bent

Wat je echt moet zien hangt natuurlijk ook af van je interesses, maar er zijn heel veel leuke dingen te doen op Bonaire. Ten eerste is Bonaire een duikersparadijs, maar door de constante passaatwind en heerlijke watertemperatuur is het ook voor wind- en kitesurfers een waar paradijs.
Verder heeft Bonaire prachtige mangrovebossen in beschermd natuurgebied. Deze vormen een kraamkamer voor de meest tropische vissen en met een ervaren gids mag je hier kajakken en zelfs snorkelen.
Ben je niet zo’n watersporter dan zijn er nog genoeg andere mogelijkheden. Het toeristenbureau heeft zes prachtige hiking-trails uitgezet in het noordwesten en oosten van Bonaire. Of wil je de woeste en ruige natuur liever per auto ontdekken? Maak dan een driving-trail over ongeasfalteerde wegen.
De slavenhuisjes in het zuiden van Bonaire zijn wereldberoemd en zeker een bezoek waard. Verder zijn er voor dansliefhebbers op diverse plaatsen mogelijkheden om de Salsa, Bachata en Merengue te dansen. Ook barst Bonaire van de leuke restaurantjes, barretjes en foodtrucks.
Er is voor ieder wat wils dus ondanks dat Bonaire zo klein is hoef je je nooit te vervelen.

Wat ik het meest aan Nederland mis....

Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden, maar daarnaast ook wel mijn baan. Omdat ik van tevoren wist dat we maar een bepaalde periode op Bonaire gingen wonen kon ik me daarop instellen. Ik probeer zo veel mogelijk te genieten van Bonaire nu het nog kan want een buitenlandplaatsing is een kans die niet zo snel voorbij komt.

Wat ik juist helemaal niet aan Nederland mis.....

Het weer in Nederland is niet mijn ding. Ik houd helemaal niet van winter. Het buitenleven op Bonaire vind ik heerlijk, altijd mooi weer, weinig regen en een heerlijke bries die voor verkoeling zorgt.

Mijn tips voor anderen die ook naar Bonaire gaan emigreren.

Ga je emigreren naar Bonaire doe dan niet alsof jij het allemaal beter weet, want dat ligt hier heel gevoelig. Respecteer de cultuur en door de geschiedenis van het eiland in te duiken kun je deze beter gaan begrijpen.
Zorg dat je vooraf werk hebt gevonden. Banen liggen ook hier niet voor het oprapen. Het prijsniveau ligt stukken hoger dan in Nederland. Zonder betaalde baan of genoeg geld is Bonaire echt geen paradijs.
Geduld is een onmisbare eigenschap. Het is zinloos om je druk of kwaad te maken, want daar verander je namelijk niets mee. Haal je schouders op en blijf lachen.
wonen op Bonaire

Weer terug naar Nederland.

In juli 2017 komt er helaas een einde aan ons avontuur en is het afgelopen met wonen op Bonaire.. Het zal zeer zeker wennen zijn in Nederland, maar het vormt ook een uitdaging om met deze rijke ervaring in mijn rugzak mijn weg in Nederland weer te vinden.

Loslaten

Niet alleen zal het wennen in Nederland een uitdaging worden, ook het loslaten van onze zoon. Door het wonen op Bonaire en het reizen  is ook hij zijn grenzen gaan verleggen. In eerste instantie gaat hij in juli nog met ons mee terug maar gaat al snel daarna een hele andere uitdaging aan.
In september vertrekt hij voor een jaar naar Australië om er de Bartenderschool te volgen en aansluitend een aantal maanden te gaan werken en reizen door Australië. Dat vind ik ook weer heel spannend!

Dank je wel Sandra voor je mooie verhaal over je ervaringen op Bonaire!

Wij waren een paar jaar geleden op Curaçao en het lijkt me heerlijk om een tijd op één van de Antilliaanse eilanden te wonen. Wij zijn gek op snorkelen en duiken en het buitenleven dat jij omschrijft daar houd ik van. Die Nederlandse winter overslaan vind ik ook geen straf :).

Volgens mij heb jij je draai straks zo weer gevonden!

Ben je nieuwsgierig naar de belevenissen van Sandra tijdens haar reis en  het wonen op Bonaire? Lees dan alles op Reis mee met Sandra.

Nog meer verhalen over emigreren:

Las je het vorige verhaal uit de serie al? Hierin vertelt Claudia alles over het emigreren naar Barcelona.

Ben je nieuwsgierig naar nog meer mooie persoonlijke verhalen van de wereldvrouwen? Klik dan zeker door naar Emigreren, persoonlijke verhalen!

Wil je zelf een keer meedoen aan deze serie? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl .

Geplaatst in Bonaire, Caribbean, emigreren.

9 reacties

  1. Heel goed geschreven Sandra, precies zoals het hier is.
    En niet te vergeten dat je hier hele mooie foto’s kunt maken van de flora en de fauna.

    groetjes Alex

  2. Pingback: BEY BEY BONAIRE: Once a visitor always a friend - Reis mee met Sandra

  3. mooi verhaal,bonaire is geweldig maar net iets te klein,dus weer op zoek naar een andere uitdaging.
    woon nu zo,n 4 jaar hier en heb ook op st vincent&the grenadine,s gewoont en Barbados.
    maar probeer nu een locatie te vinden ergens in Europa wegens familie.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *