India, een land waar je van houdt of niet. Marie-Gon woont in Pune, de derde stad van het land en vertelt over haar dagelijks en kleurrijk leven in India.
Marie-Gon over het leven in India
Ik ben Marie-Gon, 50 jaar en werk sinds bijna 20 jaar als zelfstandig interieurstylist. Voor mij het mooiste beroep dat er bestaat. Als ik in NL ben dan woon ik in Asch, een klein dorp in de Betuwe. Het contrast tussen de rust daar en de hectiek van mijn baan geeft een fijne balans. Ik ben samen met Jasper, we kennen elkaar 18 jaar en houden van reizen, koken, een flink stuk lopen in stad of natuur en lekker uit eten gaan. We zijn nieuwsgierig en dat brengt ons vaak in nieuwe en verrassende situaties. Ik hou van fotograferen, en dat is in India echt geweldig! Zoveel kleuren, mooie structuren, dessins, en prachtige mensen! En zo jammer dat er nog geen deurfoto’s bestaan…. Onweerstaanbaar!
Incredible India.....
Jasper werkt voor KPN en kon vanuit dit bedrijf gedetacheerd worden naar India. We hebben deze kans met twee handen aangegrepen: Een tijdje wonen in een ander land leek ons heel interessant en uitdagend. Eerder hebben we al zo’n 4 keer langere tijd in India gereisd, en het voelde steeds meer als een 2e vaderland. Vooral de mensen geven kleur in India.
In november 2016 zijn we naar Pune gekomen, precies op de dag dat de demonetasation van start ging. Alle 500 en 1000 rupee biljetten (85% van al het geld dat in omloop was) werden zonder waarschuwing direct en van het een op andere moment, uit de roulatie gehaald. Een maatregel vanuit de overheid om geldstromen weer helder te krijgen. Voor ons een grote uitdaging om 2 maanden lang geen cash te hebben. Het was jammer dat we in die periode juist de kleine ondernemer niet konden ondersteunen, we konden alleen kopen bij winkels en restaurant met ‘swipe-card’.
Tip: Made in India, recepten uit een Indiaas familiearchief:
Het dagelijks leven in een grote Indiase stad
We wonen in Pune, dat is 200 km ten zuiden van Mumbai. In feite wonen we in een rustig deel van de stad in een heel fijn huis: een ‘dorp' in een hectische stad van zo’n 5 miljoen inwoners. Ik vind het leuk dat het heel Indiaas is, ondanks dat Pune een relatief moderne stad is door aanwezigheid van veel IT-bedrijven. De stad groeit uit zijn jasje, en dat zie je overal. Het is wel jammer dat je er heel lang over kan doen om naar de andere kant van de stad te komen. Het verkeer loopt snel vast, en ook het bijbehorende geluid (flink geclaxoneer) geeft geen rust.
Er is heel veel opkomst van leuke eettentjes en restaurants op allerlei niveaus. En omdat we echte ‘culi's’ zijn, is dat steeds een ontdekkingsreis. Ook allerlei ‘groene’ initiatieven komen op in Pune, ik vind dat heel verfrissend om te zien. Nieuwe generaties gaan aan de slag om de situatie te verbeteren en het leven in India verandert.
Let op!
Muggen zijn wel een ‘ding’ in Pune: je moet je er zoveel mogelijk tegen beschermen. Gelukkig heerst er geen malaria, maar wel is er regelmatig (vaak rond de monsoon tijd) een uitbraak van dengue. Deze ziekte wordt overgebracht door een tiger-mosquito, en je kan er erg ziek van worden. Voor de rest: we eten alles wat onder onze neus gloeiend heet wordt gemaakt, maar blijven heel voorzichtig met water.
Extra leuk: we hebben 2 geweldige mango-bomen in onze tuin: in april/mei zijn ze rijp en komen er wel 50 per dag vanaf: dan is het tijd voor mango-chutney, mango-lassi, en gewoon mango uit het vuistje.
Geen toeristische highlights, maar dat is juist zo leuk!
Pune heeft niet echt toeristen-'highlights’ dat is precies wat deze stad zo leuk maakt: niets is er speciaal voor toeristen, alles is Indiaas. Daardoor wordt je ook erg met rust gelaten, ze weten soms niet zo goed wat ze met de westerlingen aan moeten. Natuurlijk is er veel ontwikkeling omdat jongere generaties andere ideeën krijgen, en dat is heel erg leuk om te zien. Daarnaast wonen er aardig wat expats vanuit de hele wereld, die zorgen ook voor ‘ reuring’.
Ooit was Pune de ontmoetingsplaats voor Baghwan in de jaren 70-80. Nu is het Osho-centrum nog steeds in gebruik, en ontvangen zij dagelijks nog veel mensen die graag willen mediteren. Eromheen ligt een prachtig park, zo mooi, dat het bijna onwerkelijk is in zo’n drukke stad.
Daarnaast is er het Aga Khan palace: hier heeft Gandhi 2 jaar samen met zijn vrouw Kasturba gevangen gezeten. Zijn vrouw en persoonlijk secretaris zijn er gestorven, hij is uiteindelijk vrijgelaten en later vermoord. Een mooie stukje historie met een interessante tentoonstelling.
Voor de rest zijn het de buurten die Pune kleurrijk maken. Het voelt ondanks dat het de 3e IT-stad is, toch heel authentiek. Het straatleven, het leven in India -as it is- is het meest bijzonder om te ontdekken!
Zo groen dat het pijn doet aan je ogen....
Als je deze kant uit reist, kom vooral tijdens de monsoon, het geeft een heel andere dimensie aan het leven in India. Om Pune heen is veel groen, mooie oude forten en prachtige bergen. Het is dan zó groen dat het bijna zeer doet aan je ogen. Indiërs vermaken zich door letterlijk in de watervallen te gaan zitten en springen, zo blij zijn ze dat het eindelijk na 3/4 jaar regent.
Als je zo’n 2-3 uur de stad uit rijd kom je in fijne rustige hill-stations: hier kun je heerlijk wandelen en midden in de natuur zijn.
Wij zijn dol op de Shivaji market in Camp. Voor ons helaas best ver, maar we proberen er wekelijks te komen. Een authentieke markt met veel groente, vis en vlees. De sfeer is er heel leuk en eigenlijk kun je er alles krijgen. Eromheen vind je kleine straatjes vol met kleine winkeltjes: stoffen, keukenspullen, kleding, etc. In deze buurt staan ook nog erg veel oude houten huisjes en villa's: prachtig om te zien, maar helaas worden ze slecht onderhouden.
We drinken graag een Indiase Masala Chai op straat: voor 10 rupee (± 13 cent) heb je een kopje kruidige, soms wel mierzoete thee, die ter plekke wordt gezet. Ik zou zeggen: "better than red-bull" en één van de bijzondere dingen van het dagelijks leven in India..
Je wordt vrij snel uitgenodigd voor een bruiloft (of ander feest) en we nemen alle uitnodigingen met beide handen aan. Je krijgt er zo een heel mooi kijkje in de samenleving en de gastvrijheid van Indiërs is echt hartverwarmend. De Indiërs willen hun leven graag met je vieren.
Ook de religieuze feesten zijn mooi om mee te maken, en dat zijn er nogal wat. Vooral Holi, Ganesha en Diwali zijn kleurrijk en overweldigend.
Ik ga dagelijks naar yoga-class: ongelofelijk kundige en plezierige teachers die echt weten waar ze het over hebben en oog hebben voor jou. Het is altijd leuk om ergens iets aan sport en beweging te doen.
Schrijnend in India, bedelen als business
Er zijn net als op heel veel andere plekken in India, veel bedelaars. Heel vaak worden kleine kinderen ingezet om geld op te halen tussen de auto’s die staan te wachten voor het stoplicht. Dat is een schrijnend onderdeel van het leven in India en geld geven helpt totaal niet. Vaak zijn ze georganiseerd en is het zelfs hun core-business geworden. Dat blijft heel moeilijk om te handelen. Beter is het om te focussen op een goed project in de stad, of kijken of je ergens vrijwilligerswerk kunt aanbieden.
Pune zelf is en voelt erg veilig: ik ga ’s avonds gerust alleen de deur uit, en neem laat nog een taxi. Uber werkt hier perfect en is spotgoedkoop.
Er zijn ontzettend veel straathonden. In het begin was ik een beetje terughoudend, maar ze zijn zeer relaxed en liggen eigenlijk altijd te slapen. Ik aai nooit dieren, -hoe lief ook- ze kunnen rabies bij zich hebben en aan mensen overdragen, dat is soms wel een onderschat probleem.
Zijn er dingen die je mist aan Nederland?
Eerlijk gezegd niet zo veel, behalve het sociale leven natuurlijk. Ik merk als ik er weer even ben, dat het in NL erg schoon is en ik hunker dan weer naar bepaald eten. Zoals goede (oude en Franse) kaas, en vlees of vis dat rauw is, sushi bijvoorbeeld. Of net aangeschroeide tonijn. Heel soms in een restaurant wel te krijgen, maar een beetje ‘tricky’.
Wat mis je juist helemaal niet aan Nederland?
Ik zie in India heel veel sociale contacten ontstaan, gewoon op straat: in het begin dacht ik nog weleens dat die mensen elkaar wel moesten kennen, zo hartelijk begroeten ze elkaar. Maar mensen staan dichterbij waar het om draait, elkaar helpen, echt een community zijn, zonder te kijken naar inkomen, rangen of standen. Het (afgeschafte) kastensysteem zit nog wel heel diep in de samenleving en de mensen, en dat is zomaar niet weg. Dat vind ik wel eens lastig om te ervaren. Voor Europeanen is iedereen gelijkwaardig, in India is dat echt heel anders. Veel onzichtbare stippellijntjes lopen tussen de mensen door. In India zijn de contacten minder afstandelijk en sneller warm dan in NL.
Heb je nog tips voor anderen als ze gaan emigreren (naar India)?
Wij hebben besloten om ons vooral te verwonderen en niet te veroordelen. Dat helpt heel erg in acceptatie van de dagelijkse dingen aan ons leven in India die echt heel anders zijn dan wij gewend zijn. Als je schrikt van een kakkerlak, bang bent van een spin of alles moet brandschoon zijn, don’t go to India.
Zet een andere bril op, ik denk dat het voor ieder land zo geldt. Je eigen horizon wordt zoveel wijder. We hebben vaak leuke gesprekken samen en met andere mensen: wie heeft er nu eigenlijk gelijk?
Dank je wel voor je mooie verhaal Marie-Gon. Zelf was ik 2 keer in India. De eerste keer maakten we een kortere stop over in Delhi. Het leven in India viel me die keer, als onervaren reiziger, rauw op het dak. De moeder met baby op de arm die voor het raam van de ontbijtzaal stond te bedelen vergeet ik nooit meer. De tweede keer was ik met Frank in Rajasthan, inmiddels wat meer bereisd en werden we verliefd, vooral op de mensen!
Lees meer over onze fijne trip door Rajasthan in dit blog.
Las je het vorige deel van emigreren al? Daarin vertelt Anjo over haar emigratie naar Bali.
Ben je nieuwsgierig naar nog meer verhalen over het leven van de vrouwen? Klik dan zeker eens door naar de speciale pagina!
Wil je zelf ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mail naar ivonne@myfootprints.nl.
Hoi,
Wat een interessant artikel! Ik heb zelf ook in India gewoond/gewerkt. Ik woon nu alweer een aantal jaar in Nederland maar ik zou zo graag weer terug willen gaan om daar te werken. Zou ik met Marie-Gon in contact kunnen komen of zij mogelijkheden heeft voor mij?
Hoi Musa,
Mag ik je mailadres doorsturen naar Marie-Gon dan kunnen jullie samen verder sparren? Groetjes, Ivonne
Hai zou ok ook in contact kunnen komen.
mieke_kalloe@hotmail.com
Ben ook van plan uit ned te vertrekken.
Groetjes mieke
Hoi Mieke, helaas krijg ik via de mail geen contact meet met Marie-Gon maar misschien kun je het zelf proberen via haar eigen website? https://marie-gon.com/ Veel succes met je emigratie plannen. Groetjes, Ivonne
Ik woon sinds paar jaar in India, de land dat ik zo goed kent.
Als iemand ik ergens mee kan helpen GRAAG.
Beste Tariq,
Hoe kan ik met jou in contact komen?
Zou graag meer willen weten omtrent India.
Zou je mij willen bellen ajb
06 40014598
Radha
Hallo Tariq Farash
Zou wij met u in contact kunnen komen.
Hoor graag van u.
Met vriendelijke groeten
Rabin Sewpal