De reisfotografie tag

Pas werd ik door Jenny genomineerd om de reisfotografie tag in te vullen. Zoals je weet ben ik een echte liefhebber van fotograferen en mooie foto's dus dit is een tag naar mijn hart! Zoals Jenny het zegt: geen woorden maar beelden!

1. Wat is de laatste foto die je gemaakt hebt?

Een hele kneuterige van mijn minikerstboompje. Niet lang nadat ik Frank  had leren kennen zaten we tijdens onze eerste feestdagen samen, als kersvers stelletje, in het verre Atlanta Georgia. (of om helemaal precies te zijn in Kennesaw). Ik speelde begin december tennis in mijn rokje en t-shirt, hoefde maar 1 keer in de hele winter het ijs van de autoruit te krabben!, we snorkelden en doken in Florida en begaven  ons met de kerstdagen  in het Disneygeweld....  Het jaar erop waren we weer thuis met de kerst en kocht ik mijn kleine boompje met het idee om hem steeds weer opnieuw te gaan gebruiken. Inmiddels gaat hij al 9 jaar in de pot en na de feestdagen weer de tuin in. Elk jaar wordt hij iets groter en iets wilder en ik ben gek op mijn kleine boompje, mijn kleine bijdrage aan onze aarde. Ik hoop dat hij het nog lang vol kan houden!

kerstboom

 

2. Wat is je meest populaire foto op Instagram?

De foto die ik vorig jaar september maakte tijdens een wandeling in Tirol sloeg aan op Instagram. We sliepen een paar dagen in Lermoos, een plaats waar ik in mijn jeugd twee keer met mijn ouders en broer ben geweest. Tijdens die vakanties wandelden eindeloos in de bergen, zagen koeien men klingelende bellen en alpenbloemen, liepen met blote voeten door ijskoude bergstroompjes, zwommen in blauwe meren....echt een geweldig mooi gebied. Helaas was het weer deze keer niet om over naar huis te schrijven; nat en koud, maar het leverde wel prachtige sfeerplaatjes op zoals deze.

de reisfotografie tag1

 

3. Wat fotografeer je het liefst?

Ik vind het heel moeilijk om hier een keuze te maken. Ik fotografeer heel graag mensen en maak regelmatig portretfoto's. Landen als India zijn favoriet voor het maken van mooie portretten en ik haalde mijn hart op tijdens de reis door Rajasthan in 2013. Afgelopen oktober was ik in Alentejo en verbaasde me over het feit dat mensen het daar leuk vonden om zelf op de foto te staan. Voor Europa is dit toch wel bijzonder en ik ben zelf wel erg trots op dit portret van een inwoner van Marvão die voor mij ook goed de essentie van deze wat minder bekende Portugese regio laat zien.

Marvão6

 

 

Naast het maken van portretfoto's fotografeer ik heel graag in de natuur. Dieren en landschappen blijven mij boeien, maar daarover meer bij de volgende vraag van Jenny!

4. Op welke foto ben je het meest trots?

Op dit moment is het nieuwe boek van het WNF, Aarde op 1,  te verkrijgen  en wat ben ik er trots op dat één van mijn landschap foto's die ik aan de westkust van Australië nam op pagina 148 van dit geweldige boek te vinden is, tussen de foto's van enthousiaste amateurs en de professionele fotografen van het WNF.  Niet alleen geeft dit nog een keer een boost aan de promotie van één van mijn favoriete landen van dit moment maar het staat ook symbool voor iets waar ik in mijn leven met passie voor strijd; onze prachtige aarde!

trots als een pauw

5. Welke foto vertelt jou een bijzonder verhaal?

Als wij op reis zijn wandelen we veel. In Azië heb ik al geregeld een trekking gemaakt waarbij we bij de lokale bevolking sliepen. Afgelopen februari waren we in Myanmar en maakten daar een tweedaagse trekking vanuit Hsipaw, in het noorden van het land. Al direct toen we het dorp uit liepen kwam er een rust over ons heen. De trekking bleek ook het moment om met onze gids over politiek te praten, iets wat heel gevoelig ligt in Myanmar, "there are no spies here", "hier kunnen we praten". Het was bijzonder om te horen over zijn leven in Myanmar en zijn innerlijke strijd om te vechten voor meer vrijheid van het volk versus de veiligheid van zijn gezin. Later hoorden we meer van dit soort verhalen als we wat meer privé konden spreken met lokale mensen. Zet dat af tegen de vriendelijkheid en openheid van alle mensen die we in Myanmar tegenkwamen en het tevreden gevoel dat zij uitstralen. Een verhaal met een rauw randje.  Onderstaande foto nam ik 's morgens vroeg in het dorp waar we sliepen. De kinderen zijn op weg naar school en hun heldere gezang kwamen mij tegemoet.  Ik ben benieuwd of de verkiezingen in Myanmar van dit jaar meer vrijheid voor de bevolking op gaat leveren. Ze verdienen het!

de reisfotografie tag2

 

Geplaatst in Australië, fotoblogs, From the heart, Ivonne, Myanmar, Portugal, tags, What makes me happy.

13 reacties

  1. Leuke foto’s! Vooral de kerstboom 🙂 . Mijn laatste foto was eigenlijk mijn zelfgemaakte kerstkaart. Ook een hele kneuterige foto, compleet met warme chocolademelk en hartjes bokeh op de achtergrond. Ik zal hem op eerste kerstdag wel online zetten bij de PhotoFriday…staat hij toch nog in de picture. Geweldig dat jullie in Myanmar zijn geweest, staat ook nog hoog op mijn lijstje. Die foto uit Australië is natuurlijk helemaal geweldig!

    • Lekker toch die kneuterige foto’s, dat hoort er ook een beetje bij hè rond deze tijd van het jaar. Myanmar kan ik je echt aanbevelen, zeker nu het nog niet zo toeristisch is, Dat was voor ons één van de redenen om het land er dit jaar tijdens onze lange reis bij te pakken.

  2. Je mag best trots zijn op je kerstboompje hoor, hij is best leuk op zijn eigen manier. Super initiatief en zo draag je toch weer bij aan de gezondheid van de aarde, alle beetjes helpen 🙂 Mooie foto van Australie, het lijkt mij ook erg gaaf om dit gebied vanuit de lucht te zien! Je mag zeker trots zijn dat deze foto in het boek Aarde op 1 staat!

    • Je hè, dat boompje vind ik zelf ook zo leuk en inderdaad alle kleine beetjes helpen. Zo stuur ik ook al lang geen kerstkaarten meer. Niet iedereen snapt die keuze, en dat is jammer maar helaas….

  3. Pingback: Travel Tag: De Reisfotografie Tag | Daphne de Vries

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *