Emigreren naar Gambia

Mijn weerzien met Gambia

Lange tijd had ik het land niet bezocht omdat ik mijn, nu ex man ontmoette. We zijn twintig jaar samen geweest en de laatste jaren hebben we samen Gambia weer bezocht. Mijn ex werd uitgezonden als manager om een ziekenhuis in Gambia te ondersteunen. Toevallig (als toeval bestaat?) werd hij uitgezonden naar de plaats waar ik drie maanden had verbleven in 1997. Tijdens de laatste periode van zijn verblijf heb ik hem opgezocht en ben les gaan geven in een ziekenhuis.

Vanaf die tijd ben ik verschillende keren samen en ook alleen naar Gambia gereisd. Om bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te doen in een brandwonden centrum waar mensen behandeld worden met Aloe vera. Ook heb ik de ambulance chauffeurs van een ziekenhuis rijlessen gegeven. Het was zo fijn om mijn kennis te kunnen overdragen en ook om mensen daadwerkelijk, soms levensveranderend te kunnen helpen.

Leestip: Expeditie Gambia

Het loopt zoals het loopt

Tijdens een van onze bezoeken heb ik Foday leren kennen. Hij was door een vriendin gevraagd ons naar een van haar projecten te begeleiden. We raakten bevriend en ik hielp hem om te starten met een cursus waar hij kon leren zijn eigen bedrijf op te zetten en een bedrijfsplan te schrijven. Hij wilde graag een apotheek opzetten.

Op een dag maakten we kennis met een dokter in een klein dorp die daar een apotheekje heeft met een kleine behandelruimte ernaast. Foday keek rond en zei "dit is wat ik graag zou willen". Terwijl ik naar de behandelruimte keek en zei "dit is wat ik graag zou willen. Misschien moeten we samen iets beginnen" zei ik lachend en zo is het uiteindelijk gelopen.

Het viel niet altijd mee om te emigreren naar Gambia

Het viel voor mij niet mee in het begin. Mijn moeder was erg ongelukkig met mijn scheiding. Het opzeggen van mijn baan en mijn vertrek naar Gambia en herinnerde mij daar regelmatig aan. Ik volgde mijn hart en wist niet hoe de toekomst eruit zou gaan zien.

Daarnaast was het verschil in het gezondheidszorg systeem tussen de twee landen enorm. Als ik een groot medisch probleem constateerde verwees ik mensen naar een ziekenhuis ( een ambulance bellen is geen optie) maar nu weet ik dat de hulp die ik zelf kan geven meestal meer en beter is dan dat ze ontvangen in het ziekenhuis. Mensen gaan om deze reden ook vaak niet naar het ziekenhuis.

Mijn leven in Gambia

Foday is mijn steun en toeverlaat hij legt me veel uit over de cultuur en de denkwijze van mensen. Er is veel geloof in natuurgeneeswijze en ook in Marabouts die ziekte kunnen uitdrijven (gelooft men) die door andere zijn toegebracht. Ook spreken de mensen in het gebied waar we wonen en werken vaak geen Engels. Er zijn wel acht verschillende stammen talen waardoor Foday vaak voor mij vertaalt.

Er is veel corruptie in het land. Papieren regelen is altijd lastig en kost veel tijd. Ook werd er twee keer in ons huis ingebroken en een keer in onze hulppost. Gelukkig voel ik mij hier wel op mijn plek en kon ik de voor mij lastige dingen accepteren om niet gillend terug te keren naar Nederland.

Ik heb een stuk land gekocht waar de buitenmuren van een huis opstonden. Langzaam hebben we er een goed bewoonbare plek van gemaakt met een eigen water en elektriciteitsvoorziening.

Ons bezoek aan Nederland werd een eyeopener

In augustus 2019 hebben we samen Nederland bezocht. Het was een hele uitdaging om voor Foday een visum te krijgen zodat hij mijn familie en vrienden in Nederland kon ontmoeten maar het is gelukt. Na twee weken genieten in Nederland werd Foday ziek. Op een ochtend kon hij de rechterzijde van zijn lichaam niet meer bewegen en bleek dat hij een grote hersenbloeding had uit een aangeboren zwakke plek in zijn bloedvaten.

Met de ambulance naar de eerste hulp waar we de dag ervoor met mijn oud collega’s koffie hadden zitten drinken. Hij kon niet meer praten en de helft van zijn lichaam was verlamd. Gelukkig mocht ik bij hem op zijn kamer verblijven tijdens de maand dat hij in het ziekenhuis verbleef.

Een neurochirurgische operatie volgde en daarna nog vijf weken revalidatie in een revalidatiecentrum. Zoveel hulp ontvingen we en Foday was verbaasd als een koning behandelt te worden door het verpleegkundig personeel en de doctoren. Dat hij werd betrokken bij zijn eigen behandeling en keuzes mocht maken. (In Gambia krijgen de patiënten geen eten van het ziekenhuis en worden gewassen door familie leden om maar een klein verschil te noemen en een neurochirurgische operatie is al helemaal uitgesloten )

Nu ervaarde hij het verschil in gezondheidszorg zoals ik dat in Gambia had ervaren.

Op onszelf aangewezen

Om een lang verhaal kort te houden toen we terug kwamen in Gambia kon Foday nog niet veel zelf. Er waren geen verpleegkundigen, fysiotherapeuten ,ergotherapeuten, doctoren en vrienden meer die ons konden helpen. Vooral toen Foday een epilepsie aanval kreeg door het litteken in zijn hersenen voelde ik me erg alleen. (geen ambulance, geen neuroloog, ik kon niemand bereiken omdat het in de nacht gebeurde. Gewoon geen hulp). De coronatijd volgde en hierdoor kregen we lange tijd geen bezoek meer vanuit Europa.

Gelukkig in Gambia

We zijn nu bijna vier jaar verder sinds ik besloot te emigreren naar Gambia. Het afgelopen jaar hebben we onze eigen medische hulppost kunnen laten bouwen met hulp van vele sponsoren uit Nederland. Foday is zover hersteld dat we de hulppost hebben kunnen uitbreiden en we worden druk bezocht.

Ik hou ontzettend veel van Foday en we wonen fijn, midden in de natuur met onze mooie tuin vol fruitbomen en dieren en daar geniet ik van. Ook zijn we langzaam aan geaccepteerd door de community waar we wonen en werken en dat voelt goed.

Laatst heeft een familie hun baby naar mij vernoemd als dank voor de hulp die we aan hen hebben kunnen geven. Ondanks een aantal minder makkelijk te accepteren dingen maakt dit soort ervaringen mijn leven in Gambia mooi en voel ik me hier over het algemeen gelukkig.

Ons huis in Gambia ligt midden in de natuur

Wat maakt Gambia zo bijzonder?

Gambia ligt in West Afrika en heeft prachtige natuur en wildlife waaronder veel mooie vogels. Van over de hele wereld komen birdwatchers naar de plekjes aan de bolongs (uitlopers van de zee en de rivier)om vogels te spotten.

Gambia is een lang (350 km ) smal land, eigenlijk een rivier met 50 km oevers aan beide zijde. Het is omringd door Senegal. Je vind hier krokodillen (Marakissa river lodge ) en verschillende soorten apen.

Nijlpaarden vind je wat verderop in het binnenland waar het water in de rivier zoet wordt i.p.v. zout door de zee. Op deze plek vind je ook chimpansees op een eiland waar ze beschermd en verzorgd worden.

Gambianen zijn over het algemeen heel gastvrij. Houd wel in de gaten dat het verschil in rijkdom tussen jou en de persoon die je ontmoet waarschijnlijk heel groot is. Loop bijvoorbeeld niet ('s avonds ) met een vreemde mee naar een buurt die je niet kent.

Wat een plaatje deze groene kameleon

Wat moet je zeker zien/doen als je in Gambia bent?

Gambia staat bekend om haar prachtige stranden en wordt veel bezocht in de wintermaanden.
In Gambia kun je in de meest prachtige lodges overnachten. Zo zijn er mooie lodges in Bintang/Kasagne aan het water om te bezoeken (Abca's Creek Lodge en Bintang bolong lodge.) Kuntaur Kairo garden lodge ligt aan een mooi natuurgebied om een boottocht te maken en het eiland te bezoeken.

Als je Gambia bezoekt is het leuk om met iemand een familie te bezoeken en te zien hoe mensen hier leven. Er zijn vele "gidsen" in het toeristisch gedeelte die dit zullen aanbieden. Het leukste vind ik zelf om het toeristisch gebied snel te verlaten en het binnenland in te gaan daar ervaar je het "echte" Gambiaanse leven.

Nog een tip: bezoek de dorpjes rond het vliegveld waar door het project "Wide open walls" vele huizen mooi beschilderd zijn (Dit zijn de dorpen Gallowya, Kubune, Makumbaya en Bafuloto)

Ook een bezoek aan de Serrekunda markt is een belevenis. Je vindt er veel mooie Afrikaanse stoffen, kruiden, fruit en voor ons soms onbekende groente.

Het eten in Gambia

Probeer zeker een aantal lokale gerechten. Bijna alles komt in Gambia vers van het land of zo uit de boom wat het eten heerlijk maakt. Gambiaanse maaltijden zijn Benechine (wat alles in 1 pan betekent) rijst met verschillende groenten en vlees of kip of vis.

Erg lekker is Chicken Yassa ,kip in een saus van uien,citroen en mosterd en Domoda waarbij de saus gemaakt is van pindakaas, tomatenpuree en knoflook.

Als je hier bent probeer dan bijvoorbeeld eens een bitter Tomato in een van de gerechten, heerlijk!!

Wil je meer weten over ons leven in Gambia?

Dit kan op de Facebookpagina Take care foundation Gambia en de website van de stichting. Daarnaast schrijf ik een Blog genaamd Isatoubab.

Erica over emigreren naar Gambia

Mijn kennis uit Nederland gebruiken in Gambia

Mijn weerzien met Gambia

Het loopt zoals het loopt