Waar mijn toenmalig vriendje zich druk maakte om het bereiken van de 30 jarige leeftijd ging ik fluitend door het leven. Dertig, veertig, negenenveertig...het maakte me allemaal niets uit. Tot een maand of twee geleden, tijdens een etentje toen ik "ineens" de menukaart niet meer goed kon lezen. Vriendin Petra stelde voor om de leesbril van Frank eens op te zetten en wat ik eigenlijk best al wist werd bevestigd, ook ik kan niet meer zonder! Beelden van een wereld vol brillen aan touwtjes, grijze haren, rimpels, incontinentiemateriaal, geheugenproblemen, uitvallende tanden en onwillige ledematen dringen zich aan mij op. Help ik word 50!
Het leven begint bij 50!?
Het lijkt wel of iedereen die ik ken dit jaar 50 wordt. Familieleden, oud collega's, vriendinnen, buren, tennis kennisjes en een blogger of wat..... We lachen er samen om en hebben al jaren geleden besloten dat 1966 een perfect bouwjaar was, hoe kan dat ook anders met zoveel leuke en gezellige mensen! We mopperen op die taillebroeken die in de mode komen nét nu onze taille aan het uitdijen is, gooien een extra kleurtje in ons haar, sporten of ons leven er vanaf hangt en werken ons een rotje om vervolgens heerlijk op een terrasje neer te strijken of een dag vrij te pakken voor saunabezoek met vriendinnen. Vijftig is het nieuwe veertig, vrouwen van onze leeftijd zijn meisjes, we mogen er nog zijn, hebben de wijsheid in pacht en nog jaren voor de boeg en tóch.....Nog een paar weken en dan is het zo ver; 24 april ga ik die magische grens over en begin aan de tweede helft van mijn leven en voor het eerst sta ik stil bij mijn verjaardag en word ik er vreemd emotioneel van.
Sluit vrede met die rimpels
Neef Joep (8 jaar) een paar maanden geleden "Tante Fleur". "Tante Fleur, daar lijk ik toch helemaal niet op Joep?" "Nee,want jij hebt véééél meer rimpels". Ai, ik ben een groot voorstander van de waarheid, maar deze hakte er toch wel even in. Ter verdediging; tante Fleur is een kleine 10 jaar jonger dan ik en heeft echt zo'n gezellige Hollandse ronde toet terwijl de mijne lang en smal is maar toch.....Waar ik een paar jaar geleden nog dacht dat die eerste rimpels voor de buitenwereld onzichtbaar waren daar kan ik er nu toch echt niet meer omheen. Lachrimpels, kraaienpootjes en andere groeven sieren mijn gezicht, de rest van mijn velletje wordt ook een jaartje ouder en de fase waarin de dagcrème met vitamine E nog baanbrekend werk verrichtte is een gepasseerd station. Om mij heen zie ik steeds meer vriendinnen worstelen met dezelfde "problemen". Er zit maar één ding op dames; vrede sluiten met die rimpels en gewoon door lachen!
Leestip: 'n beetje leuk ouder worden
De zwaartekracht wint terrein
Toen ik een paar jaar geleden mijn beklag deed over mijn beginnend buikje en een paar vetrollen (achteraf beken van zeer bescheiden formaat) riep mijn collega van 51, "wacht maar tot je 50 wordt dan gaat je lichaam nog veel meer uitzakken". Nee, dacht ik eigenwijs, dat gaat mij niet gebeuren; ik sport en let erop wat ik eet dus ik blijf baas over eigen lijf. Gewoon nog een beetje harder sporten, wat meer op de fiets naar het werk en alles komt goed, kat in het bakkie! Anno 2016 moet ik mijn collega knarsetandend gelijk geven; de strijd is gestreden en de zwaartekracht heeft gewonnen. Natuurlijk zou ik nog graag strak in het velletje zitten maar het is wat het is. SO WHAT; laagjes dragen is niet alleen handig bij koud weer, zwart is best wel mooi en leggings zijn toch al jaren uit de mode!
De pincet is je beste vriend
Je herinnert je vast wel die gezellige tante of vriendin van je moeder; als je haar kuste prikkelen er diverse stoppeltjes in jouw wangen en kin, één van die kenmerken van de ouder wordende vrouw. Dat gaat jou dus niet overkomen! In je toilettas zit standaard een pincet waarmee je de opkomende problemen te lijf gaat. Campings met schaars verlichte toiletgebouwen zijn prima voor een week of korter 😉 .
Je armen zijn niet lang genoeg
Nadat ik voor de derde keer in korte tijd in een "sfeervol verlicht" restaurant de menukaart niet meer kon lezen kom ik er niet meer onderuit; ik moet aan de leesbril. Het is stiekem al een aardige tijd dat ik bij het lezen dingen wat verder van mij af moet houden maar nu dat trucje steeds minder gaat werken en mijn armen niet meer lang genoeg zijn wordt de leesbril één van die assecoires die ik standaard in de tas hebt zitten. Omdat ik mentaal nog niet toe ben aan "zo'n handig touwtje waarmee hij altijd om je nek hangt", heb ik ervoor alle zekerheid gelijk ook maar een exemplaar in de auto, de werktas, naast de computer en op het nachtkastje neergelegd. Je kunt er maar om verlegen zitten.....
De bank zat nog nooit zooooooo lekker!
Het is een algemeen bekend feit. Als je ouder wordt beweeg je minder en wordt de bank of dat gezellige zitje in het zonnetje steeds verleidelijker. Het is er langzaam ingeslopen, maar ook bij mij is die bank een belangrijker deel in mijn leven gaan innemen. Zeker nu de dagen donker en koud zijn is de verleiding groot om maar lekker te blijven zitten (of nog beter, liggen!) en já, waarom niet dat lekkere bonbonnetje bij de koffie of dat stokbrood met kruidenboter en plakjes zalm...... Ik begin steeds meer te begrijpen van mijn schoonouders (80+) die hun wintermaanden heerlijk achter de tv doorbrengen en genieten van die Schlager muziek met al die mooie alpenweides op de achtergrond, het ultieme geluk!
Wie bent u ook alweer?
Mijn geheugen was jaren feilloos. Van iedere klas die ik les gaf wist ik jaren later nog alle namen van de kinderen, wie hun ouders waren en broers en zusjes. Tenniswedstrijden kon ik punt voor punt terugspelen en mijn agenda gebruikte ik meer om leuke dingen in op te schrijven dan dat hij echt nodig was. Tegenwoordig kan ik soms uren denken over iemands naam, vergeet ik spontaan mijn pincode of rijd op de automatische piloot richting mijn ouders terwijl ik op weg ben naar het werk.... Het geheugen verandert, voor mij iets dat ik best lastig vind en ook wel erg spannend met een moeder die Alzheimer heeft. Bij de computer liggen standaard een aantal briefjes met "to do" dingen, ik heb een agenda vol aantekeningen in de tas plus een maandkalender aan de muur en dan nog vergeet ik dingen. "Sorry, je was vorige week jarig" "Excuses voor de late reactie, ik dacht écht dat ik al een mail gestuurd had". Aan al die mensen van onder de 50; heb geduld met ons, we doen écht ons best en als we niet gelijk op je naam kunnen komen of je verjaardag totaal vergeten is dat niet persoonlijk bedoeld maar het stond gewoon niet goed in de agenda 😉 .
Prikkelbaar?
Nee, ik ben niet boos, ik ben gewoon prikkelbaar. Laat me maar even en kom straks maar terug dan is het vast wel weer over. Stemmingswisselingen, slechter slapen, geheugenverlies, concentratieproblemen en nog veel meer klachten die rond de 50 ontstaan kunnen te wijten zijn aan de overgang. Het is een fase waar je gewoon doorheen moet, of je er nu zin in hebt of niet maar het fijne is dat de klachten meestal tijdelijk zijn en de volgende fase in het leven van een vrouw een stuk relaxter schijnt te zijn. Een kleine powernap doet wonderen.....
Help ik word 50, een beetje Inspiratie .....
- De reflectie in een spiegel doet op geen enkele wijze afbreuk aan het object dat gespiegeld wordt
- Weet je nog toen wij "de jeugd van tegenwoordig" waren?
- Hoe grijzer, hoe eigenwijzer
- Je stopt niet met lachen omdat je oud wordt. Je wordt oud als je stopt met lachen
- Loslaten is niet hetzelfde als laten vallen
- Het leven is een feest en jij bent uitgenodigd
- Niet perfect is ook goed
- Vroeger dacht ik dat mijn beperkingen mijn grenzen waren
- Waarom binnen je comfortzone blijven als er daarbuiten veel meer te ontdekken valt
- Het leven is kort, eet het dessert eerst
- Ouder worden is eigenlijk best vernieuwend
- Verander wat je niet kunt accepteren, maar accepteer wat je niet kunt veranderen
- Vroeger was ik jong en knap, nu ben ik alleen nog knap
- Heb mijn hele toekomst al gepland, nu de lotto nog winnen
- Misschien moet je eerst jezelf tegenkomen voordat je het kunt zijn
- Je bent pas oud als men zegt dat je er goed uitziet
- Een rijk leven is een verzameling van kostbare momenten
- Elke moment dat je je druk maakt om het verleden gaat af van de toekomst
- Soms moet je de toekomst gewoon op je af laten komen
- Mijn richtingsgevoel zegt dat het alle kanten opkan
- Wegens doorslaand succes dit jaar weer een nieuw jaar!
Op naar de 50; ik heb er zin in! Hoe staat het met jou? Denk je ook weleens help ik word 50?
Wil je meer persoonlijke blogs van mij lezen? Klik dan op deze link en kijk wat ik nog meer geschreven heb!
Leuke artikelen voor Abraham of Sara:
Hilarisch!
50 is nog ver van m’n bed. Maar toch: vetrolletjes heb ik al en na een lange dag werken heb ik soms moeite van de bank te komen. Komt het nog goed met mij, denk je?
Ik geloof het vast Jenny!
Geweldig geschreven en heel herkenbaar omdat ik zelf sinds een paar maanden de magische 50 gepasseerd ben. Wat ik vooral denk: ik heb het toch maar mooi gehaald! En ach, het kraakt en knarst wat meer, het gaat allemaal wat trager en ik steun en kreun af en toe maar ik Geniet, ik heb Lol dus ik Leef!
Tis wat met die magische 50, maar het is wat je zegt. Life is what you make it!
Haha, hilarisch artikel! Uiteraard ben ik zelf nog wel een poosje van de 50 verwijderd maar ik herken er wel mijn mama in. Ze is 2 jaar geleden 50 geworden en heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een gezellig feestje te geven met vriendinnen. Ook zij is vooral blij met het feit dat ze weer een dagje ouder mag worden en geniet ervan met volle teugen. En liever rimpels van een leven vol lachen en plezier, dan een strak velletje en zuur zijn. 😉
Die vind ik leuk; een strak velletje en zuur zijn 😉 Ai, dus ik had je moeder kunnen zijn….gek om te bedenken toch? Zo voelt het niet in ieder geval.
Bedankt voor je eerlijkheid. Mooi dat je er nu zo tegenaan kijkt en er toch positief mee omgaat.
Ik vond 50 zijn heel bevrijdend (of kwam het inzicht toen pas). Ik MOET niks meer en ik HOEF ook niks neer te bewijzen, uit te leggen te verantwoorden of wat dan ook. Dit is wie ik ben, genietend van (vaak kleine) mooie dingen in t leven en relativerend bij tegenslagen. Alles op zn tijd.
Mooi gezegd. Dank je wel.
Geweldig geschreven ! En ook voor mij heel herkenbaar …. ik ben er namelijk ook eentje van dat goede bouwjaar 66 … en ook van april zelfs 😉 … en al die dingen die je zo leuk omschrijft lijken ook over mij te gaan …
Blij met dit leuke positieve blog over die magische grens 🙂
Proost Hilde, op een fantastisch (bouw)jaar!
Haha, daar zit ik weer te lachen naar een schermpje… en me te bedenken hoe lucky jij bent: nog maar een paar jaar geleden sinds er rimpels zijn gekomen! Ik dacht minstens 5 jaar geleden al “huh?! heb ik nou ineens rimpels?” (en ik ben nog niet eens 40) Volgens een vriendin was dat toch echt niet ineens gebeurd… en ze had me niet eens gewaarschuwd. 🙂 Anyways: leuk om te lezen en ach… daarna gaat het leven vast ook gewoon verder, met of zonder pincet, bril of ander hulpmiddel dan ook 🙂
Lachen is herkenning zeggen wij dan altijd Yvonne 😉
Haha, hele leuke blog! Love de foto van jou slapend in de trein. 🙂 Je bent zo oud als je je voelt hè! 😉 #30forever (maar ook de 40 al gepasseerd)
Succes dan maar 😉 The best is yet to come Annemarie.
Fantastisch 🙂 🙂 🙂
Dank je wel! Mijn man zat het net ook breed grijnzend te lezen.
Ha,ha,ha, echt hilarisch en zo leuk dat je zo eerlijk bent! Ik Had niet gedacht dat je bijna 50 bent. ..
Ik Heb nog een tijdje tot de 50 maar ik erken wel wat dingen nu dat ik zwanger bent. De zwangerschapsdementie Is echt erg en de buik zit altijd in de weg 😉
Dank voor het compliment 🙂 Ik kan me voorstellen dat die zwangerschapshormonen ook veel in de war kunnen schoppen.
Hahahaha mooi! 😀 (zelf vind ik 30 best schokkend, maar eigenlijk durf ik dat nu niet meer te zeggen 😉 )
Mag best hoor, ieder zijn ding;)
O god wat een heerlijk artikel Ivonne en zooooo herkenbaar…. (53 hier) Ik voel me echt serieus geen 50+ en als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel die term: 50+… Moet je maar eens opletten hoe vaak dat voorbij komt op de reclame enzo.
We zijn gewoon de nieuwe 30-ers … Dat heb ik net besloten! 🙂
Ik plaag Frank er al een paar jaar mee. Voel mezelf ook echt nog geen 50 en sluit me dus van harte aan bij jouw beslissing!
Heel leuk geschreven! Het duurt nog even voordat ik 50 word, maar helaas zijn sommige dingen toch wel herkenbaar. Die vetrolletjes kan ik echt niet meer wegmoffelen, de pincet heb ik ook steeds vaker nodig, een bril heb ik al en de bank is in de winter mijn beste vriend 🙂
Ai, dat beloofd nog wat 😉 …..
Haha, ik moest vooral lachen om de vele herkenbare dingetjes. Ik zit 3 jaar achter je, dus daarom voel me tijdens het reizen vaker een oldtimer.
Tjah, en als ze weer eens tegen me zeggen “goh…, ik had je een stuk jonger geschat…”, dan willen ze volgens mij niet zeggen dat ik oud ben.. 😉
Ik vind het juist wel leuk dat ik op mijn reizen vaak qua leeftijd zoveel verschillende reizigers tegenkom. Vorig jaar kwamen we in Thailand veel gepensioneerden tegen die alle tijd van de wereld hadden en nog op de bonnefooi de wereld rondtrokken. (Maar natuurlijk is dat wel de minderheid van de zelfstandige reizigers)
Dat heb ik nu ook, lekker toch?!
Leuk geschreven Ivonne! 50 worden duurt voor mij nog wel even, maar ik heb jouw verhaal met een grijns op m’n gezicht gelezen. 50 is voor veel mensen een behoorlijke mijlpaal, maar je bent natuurlijk zo jong of oud als je jezelf voelt! 🙂
Precies!
Wat?!?!? Vijftig??!?!? Nee joh, je hebt vast verkeerd geteld! Dat kan echt niet hoor! je bent zo oud als je jezelf voelt. En zo avontuurlijk als jij bent, trek er maar flink wat jaren vanaf hoor.
Wel een hele toffe foto, stoer om te delen!
🙂 Dank u!
Hahaha ik las dit in de trein en schoot echt kei hard in de lach! Leuk geschreven 🙂
Dank je wel, zo breng ik nog wat gezelligheid in de trein 😉
Tssjaah, ………………..wijven.
Mwhahahahahhahhahahahahhaha 🙂
Hahaha, wat een mooi herkenbaar stukje! Die zelfspot erin houden is wel belangrijk…