Vijf redenen waarom je juist nu naar Myanmar moet gaan.

Tijdens onze wereldreis trokken Frank en ik 4 weken door Myanmar. Ik wilde niet langer meer wachten om dit bijzondere land te bezoeken en heb geen moment spijt gehad van deze keuze. Waarom je Myanmar (juist nu) moet bezoeken vertel ik je graag.

1-De mensen

Met stip bovenaan staan al die mensen die we tijdens onze reis hebben ontmoet. Zo vriendelijk, zo open en een klein beetje verlegen. Echt nérgens heb ik me zo welkom en zo veilig gevoeld als in Myanmar. Het is zo leuk om gewoon door de kleine dorpjes te lopen of met de fiets een stukje op verkenning te gaan. Overal word je begroet met een warme lach en er wordt regelmatig gezwaaid. Mensen vinden het geweldig als je even stilstaat en tijd hebt voor een praatje. Zo was ik in Ngwe Saung Beach en liep daar door de straatjes. Ik werd op de thee uitgenodigd en "moest" naar de baby komen kijken. Iets later sprak een man mij aan. Hij sprak als één van de weinigen in het dorp goed Engels en wilde graag met mij praten. Ik werd voorgesteld aan zijn vader en moeder en na een tijd stond er een grote groep mensen om ons heen te kijken en te lachen. Waarschijnlijk verstonden ze er niets van, maar het voelde alsof ik een grote beroemdheid was. Fantastisch toch!

Wat ook heel erg leuk was, en iedere Azië reiziger zal dat herkennen, was al die keren dat de mensen mijn lengte (1.85) bewonderden. Er werd gelachen en mensen gingen naast me gingen staan om zichzelf met mij te meten. Ik heb spontaan het plan opgevat om af en toe iemand te vragen om een keer met mij op de foto te gaan en zo ontstond het blog over de lange vrouw.

Er zijn trouwens ook heel veel lieve honden en katten  te vinden in Myanmar. Je ziet ze veel op het terrein van de tempels. Ze worden met rust gelaten, krijgen vaak wat te eten, en zien er over het algemeen goed uit.

2- Het is er authentiek

Het is zo gaaf om in een land te zijn waar het toerisme nog zo in de kinderschoenen staat en er nog zo veel onaangetast is. Dit maakt dat Myanmar voor mij nét dat beetje meer heeft dan een heleboel andere Aziatische bestemmingen. De hoofdstad Yangon is een grote stad maar mist de vaak zo typerende Aziatische uitlaatgassen en smog van andere steden. De tweede stad, Mandalay, voelde voor ons meer als een dorp met haar stoffige straatjes en kleine huisjes buiten het centrum. Verder zijn er heel veel dorpjes en nog veel meer natuur en landbouwgebieden.

De mensen leven nog echt van het land. Bonen en mais worden gedroogd. De was wordt in de rivier gedaan en uitgehangen aan de kade. Monniken gaan met hun bedelnap langs de huizen en kinderen gaan met hun eten in tinnen blikken naar school. Verder kom je in het straatbeeld geregeld ossenkarren tegen die hun vracht rustig van A naar B vervoeren. Het leven is eenvoudig, maar goed.

3-De tempels

Nergens ter wereld vind je zoveel prachtige tempelcomplexen als in Myanmar. Het grootste deel van de bevolking is Boedhistisch (ongeveer 90 %) , een klein deel hangt het Christendom aan of de Islam. Daarnaast zijn er nog diverse andere kleinere geloofsgroepen. Het Boedhisme drukt een zware stempel op het leven in het land en bepaald ook een groot deel van de bijzondere sfeer.

Eén van de prachtige tempels is de Schwedagon Pagode in Yangon. Je wordt stil als je rondloopt in dit prachtige complex. In verhouding vind je hier veel toeristen, maar zij zijn slechts een klein deel van de bezoekers.

Het bijzondere complex van Bagan is één van de mooiste complexen van het land en zeker een "must do".  De historie van Bagan gaat terug tot in de 9e eeuw. In de eeuwen daarna groeide Bagan uit tot een grote stad en belangrijk religieus centrum. Op haar hoogtepunt telde de stad meer dan 1000 stupahs, 3.000 kloosters en meer dan 10.000 kleine en grotere tempels. Er zijn zoveel prachtige gebouwen, je komt ogen tekort om alles in je op te nemen.

Aan de zuidkant van het Inlemeer gingen we naar het prachtige complex van Indein. In Dein is een complex van oude stupas en gebouwd tussen de 12e en 18e eeuw. Een deel van de stupas is gerestaureerd, niet altijd met veel oog voor het origineel maar wel fraai. Het allermooist is juist het deel van de stupas dat nog niet gerestaureerd is. De half vervallen stenen gebouwen met af en toe nog een afbeelding die helemaal intact is spreken zeer tot de verbeelding.

Zelf had ik ook graag naar Mrauk U gegaan. Helaas waren er tijdens onze reis gevechten tussen het regime en lokale stammen en werd het afgeraden om in deze regio te reizen.

4- Het eten

Het begint met het nationale drankje van Myanmar; de kop groene thee die je echt óveral aangeboden krijgt. In een restaurant worden er steevast één of andere soort nootjes bij geserveerd. Bij de mensen thuis krijg je er vaak fruit bij. Het meest hebben we genoten van het eten in de kleinere restaurantjes. We bestelden vaak een paar curries (vlees/vis/vegetarisch) en kregen er een grote hoeveelheid aan hapjes bij; een soort kleine rijsttafel. Wat we ook heel erg leuk vonden was het bbq-en. Je bestelt een aantal sticks met groente of vlees uit een kraampje en schuift aan bij andere eters. Hét moment om wat meer te communiceren, als je tenminste locals treft die Engels spreken. Als je zin hebt in meer bestel je gewoon bij, heel gezellig en lekker.

Van de westerse keuken kun je beter niet kiezen is onze ervaring. Elke keer als we het toch weer eens probeerden was het eten niet goed. Het leek alsof ze nog niet goed wisten hoe ze het klaar moesten maken. Verse fruitsapjes namen we ook veel, heerlijk en puur natuur! Buiten het feit dat het eten lekker is is het ook super betaalbaar. Voor een paar euro heb je met 2 personen een warme maaltijd en drankje. Wij hebben heerlijk gegeten en zijn niet ziek geweest, ook wel zo fijn!

5- Het reizen is leuk, goedkoop en makkelijk te regelen.

Wij reisden met onze backpacks met het openbaar vervoer door het land. Bustickets en treinkaartjes waren makkelijk te regelen en goedkoop.  De plaatsen zijn gereserveerd en alles is pico bello geregeld. Tijdens onze busreizen kregen we altijd water en stopten we geregeld om te plassen of wat te eten. Als het nodig was kregen we ook een lekker (Hello Kitty) dekentje. Naast toeristen zaten er ook lokale mensen in de bussen, een ware mengelmoes dus. Het was fantastisch om te zien wat zij allemaal meenamen als ze op reis gingen. Onze meest bijzondere treinrit voerde ons van Hsipaw in de bergen naar Mandalay. Als je in Myanmar bent kan ik het echt aanraden om af en toe eens het O.V. te gebruiken. Wil je meer informatie over het reizen door Myanmar dan kun je dat vinden in dit blog met tips.

Als dit geen goede redenen zijn om Myanmar te bezoeken..... Wat mij betreft zou ik zeker niet te lang wachten! Het land stelt zich steeds meer open voor het toerisme en eind 2015 waren er verkiezingen en wie weet wat dat nog allemaal teweeg zal brengen.  Wij vonden Myanmar echt een bijzonder land dat je zelf moet zien en beleven!

Ben jij al naar Myanmar geweest? Zou je er ook zo graag nog eens terug willen gaan?

Wil je al mijn tips en verhalen over Myanmar zien? Klik dan even door naar mijn Myanmar Pagina!